นิวราตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่าไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ เธอรีบวิ่งตามไป “พี่วิน พี่โมโหเหรอ”
พี่ชายโง่เขลานั่นทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง แล้วยังมายั่วโมโหพี่วินของเธออีก!
“นิว พี่ไม่ได้โมโห”
ภวินท์หยุดฝีเท้า มุมปากยกยิ้มอ่อนโยน ยกมือขึ้นลูบศีรษะของเธอ และพูดเสียงอ่อนว่า “พี่มีธุระด่วนที่ต้องจัดการจริงๆ”
ได้ยินเขาพูดอย่างนั้น นิวราจึงสบายใจขึ้นมานิดหน่อย เงยศีรษะเล็กขึ้นถามอย่างอ้อนๆ “จริงเหรอคะ”
ภวินท์ยิ้มบาง “จริงสิ ผมกลับก่อนนะ เสร็จงานแล้วผมจะโทรหาคุณ”
นิวราจับมือเขาแล้วพูดอย่างไม่เต็มใจ “ได้ค่ะ งั้นพี่ก็อย่าหักโหมเกินไปนะคะรู้ไหม”
ทั้งสองคุยกันอีกไม่กี่คำก็แยกกัน
หลังออกจากคฤหาสน์ตระกูลวรโชติภวินท์ก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร เวลาเขาปฏิบัติต่อนิวรากลับมีความรู้สึกฝืนใจเหมือนที่ทำกับคนตระกูลวรโชติคนอื่นด้วย
เขายกมือขึ้นกดระหว่างคิ้ว ขึ้นรถและบอกคนขับให้ขับรถออกไป ก่อนจะเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหาพายุ
“คุณภวินท์ คุณญาธิดาอยู่กับคุณอัญมณีเพื่อนสนิทของเธอครับ ผมเห็นพวกเขาออกจากโรงพยาบาลไป จึงไม่ได้ติดตามต่อครับ”
ภวินท์นั่งฟังรายงานจากปลายสายแล้วนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงเบาว่า “อืม กลับบริษัทได้”
พูดจบเขาก็วางสาย
แม้ในสายเมื่อครู่พายุเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่ไม่พูด เขาก็รู้สึกได้ว่าพายุมีเรื่องต้องการพูดกับเขา
กลับมาที่STN Group ภวินท์เพิ่งมาถึงบริษัท หลังจากนั้นไม่นานพายุก็เข้ามา
“คุณภวินท์”
ภวินท์เอ่ยปากถามโดยไม่รู้ตัว “เธอเป็นยังไงบ้าง”
ทันทีที่พูดออกไปเขาก็ค่อนข้างแปลกใจตัวเอง ตั้งแต่เมื่อไรกันที่เขาใส่ใจเรื่องของญาธิดาขนาดนี้
พายุรายงานตามความจริง “ดูเหมือนสภาพจิตใจไม่ค่อยดีครับ ผมได้ยินเธอคุยกับคุณอัญมาณี เธอกังวลว่าเรื่องที่เธอบาดเจ็บจะถูกพ่อรู้เข้า และเหมือนเธอกำลังรวบรวมเงินเป็นค่าผ่าตัดให้พ่ออยู่ครับ......”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา แววตาของภวินท์ก็หม่นลงฉับพลัน
ไม่น่าที่ช่วงนี้เธอดูเหมือนจะขาดเงิน ทั้งทำงานล่วงเวลาทุกวันและยังรับทำงานส่วนตัว......
เขามองออกว่าเธอขาดเงิน แต่เขาไม่เคยคิดให้ละเอียดเลยว่าทำไมเธอถึงขาดเงิน
ไม่รู้ทำไม ใจภวินท์รู้สึกผิดเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะญาธิดาหรือว่าดร.ยติภัทร
หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่งภวินท์ก็สั่งเสียงเย็นว่า “ให้คนระงับคลิปวิดีโอถ่ายทอดสดบนอินเทอร์เน็ตให้หมด”
“แต่คุณภวินท์ครับ การปล่อยคลิปวิดีโอพวกนั้นสามารถพิสูจน์ได้ว่าผลิตภัณฑ์ของโบรุยไม่มีปัญหาและเป็นประโยชน์ต่อเรา......”
ภวินท์พูดอย่างไม่ลังเล “มีความโปร่งใสไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ เรื่องผลิตภัณฑ์ฉันจะให้คนตรวจสอบ นายให้คนไปลบวิดีโอก่อน”
ตอนนี้วิดีโอถูกอัปโหลดบนอินเทอร์เน็ตจนเป็นกระแส และทุกคนก็รู้แล้วว่าผลิตภัณฑ์ของโบรุยถูกดัดแปลง จึงไม่จำเป็นต้องเก็บวิดีโอไว้บนอินเทอร์เน็ต
เห็นภวินท์ยืนยันหนักแน่น พายุจึงได้แค่ตอบรับ
หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่งภวินท์ก็ถามต่อไปอีกว่า “ญาธิดากลับบ้านแล้วเหรอ”
พายุพยักหน้า “น่าจะเป็นอย่างนั้นครับ”
เมื่อได้ยินดังนั้นภวินท์จึงลุกขึ้นและเดินออกไป “ไป ไปหาเธอหน่อย”
เรื่องค่าผ่าตัดทั้งหมดเธอสามารถมาหาเขาได้ ต่อให้พวกเขาทั้งคู่จะไม่ค่อยลงรอยกัน แต่ดร.ยติภัทรก็เป็นอาจารย์ของเขา เขาไม่มีเหตุผลที่จะยืนดูอยู่เฉยๆ ไม่ยื่นมือเข้าช่วยในเวลาที่พวกเขาต้องการความช่วยเหลือ
เหตุผลข้อนี้ เมื่อไรญาธิดาถึงจะเข้าใจ
ด้วยหัวใจที่มีความไม่พอใจอยู่รางๆ ภวินท์จึงตรงไปที่คอนโดของญาธิดาพร้อมกับพายุ
รถหยุดนิ่งอยู่ที่ชั้นล่างในคอนโด ภวินท์เหลือบมองพายุและสั่งว่า “ฉันจะขึ้นไปครู่หนึ่งแล้วเดี๋ยวจะรีบลงมา”
พูดจบเขาก็เปิดประตูรถแล้วเดินเข้าไปในคอนโด
พายุนั่งอยู่ในรถ มองด้านหลังของภวินท์ เกิดความสงสัยขึ้นในใจ
ทำไมเขารู้สึกว่าประธานของเขาจะไม่ได้ลงมาอีกนานเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...