ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 344

ก่อนหน้านี้เธอกับเกล้าแก้วอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันมีความสัมพันธ์ที่ดี แทบจะคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ตอนนี้สถานการณ์ของเธอตอนนี้ เธอไม่สามารถที่จะเล่าสถานการณ์ของเธอให้หล่อนได้จริงๆ

เกล้าแก้วดูออกอยู่แล้วว่าญาธิดาอยากจะพูดอะไรออกมา หล่อนลังเลอยู่พักหนึ่ง ดึงญาธิดาไปนั่งข้างๆตรงที่มีคนน้อยๆ สีหน้าดูจริงจัง “ ธิดา ตกลงแกเป็นอะไร มีเรื่องอะไรที่พูดออกมาไม่ได้หรือเปล่า พูดกับฉันได้นะ และฉันเป็นพยาบาลมาหลายปีขนาดนั้น รู้จักทุกสภาพการณ์เป็นอย่างดี แกลองพูดกับฉันดูก็ได้”

คำพูดนี้เป็นความพูดจากใจหล่อนจริงๆ ถึงแม้ว่าสองคนไม่ได้รวมตัวกันหลายปีแล้ว แต่มิตรภาพก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าจะตัดกันง่ายๆ

“ฉัน......”

ญาธิดาก้มศีรษะลง มือสองข้างบิดเข้าหากัน ยิ่งรู้สึกลำบากใจเพิ่มขึ้น เรื่องที่ท้องก่อนแต่งแบบนี้ที่เกิดขึ้นกับเธอ ความจริงเธอก็ยากที่จะอธิบาย

เกล้าแก้วก็รู้สึกเกร็งตามไปด้วย “ ตกลงเป็นอะไรละ”

ญาธิดาสูดหายใจลึกๆ รวบรวมความกล้าพูดว่า “ ฉันท้อง......”

เมื่อเกล้าแก้วได้ยิน ตะลึงไปทันที คาดไม่ถึงอย่างเห็นได้ชัด

ถึงแม้ว่าก่อนที่จะมา ภูผาได้พูดถึงความน่าจะเป็นเอาไว้แล้ว แต่หล่อนตอนนั้นก็รีบบ่ายเบี่ยง แต่คิดไม่ถึงว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงโดยคาดไม่ถึงมาก่อน

เมื่อเห็นสีหน้าอารมณ์ของหล่อน ญาธิดาฉีกยิ้มเจื่อนๆมุมปาก ถูฝ่ามือไปมาด้วยความกระสับกระส่าย “ สองวันก่อนฉันเจาะเลือดไป 400cc วันนี้มีอาการวิงเวียนศีรษะ ฉันมีความกังวลเล็กน้อย ดังนั้นก็เลยมาตรวจสักหน่อย”

เกล้าแก้วกลับมามีสติ สูดหายใจลึกๆหนึ่งครั้ง สงบอารมณ์ที่กำลังตกใจ พูดเบาๆว่า “ 400ccเยอะเกินไป อาจจะมีผลกระทบ และหญิงมีครรภ์มีอัตราภาวะโลหิตจางค่อนข้างสูง แกต้องบำรุงเลือดเยอะๆ คุณหมออาจจะจ่ายธาตุเหล็กให้แกบำรุงสักหน่อย สรุปแล้วแกเองต้องระวังเพิ่มขึ้นหน่อย”

ฟังที่เกล้าแก้วพูดแบบนี้ ความรู้สึกของญาธิดาที่ตึงเครียดจึงจะผ่อนคลายลง เธอฉีกยิ้มมุมปาก พูดเบาๆว่า “ ขอบใจแกนะแก้ว พอฟังที่แกพูด ฉันสบายใจขึ้นเยอะเลย”

“ ไม่เป็นไร” เกล้าแก้วยกมือไปตีที่หลังมือของเธอ พูดเบาๆว่า “ แล้ว พ่อของเด็ก........”

ญาธิดากัดริมฝีปากครู่หนึ่ง พูดเบามากๆแต่กลับพูดด้วยความเด็ดเดี่ยว “ เขาไม่มีพ่อ มีแค่ฉันคนเดียว”

เกล้าแก้วยิ้ม รู้ว่าไม่สะดวกที่จะถามต่อ เลยถือโอกาสเปลี่ยนหัวข้อ “ แบบนี้ละกัน พอดีวันนี้ฉันไม่มีธุระอะไร ฉันรอผลรายงานเป็นเพื่อนแก หลังจากนั้นพวกเราไปกินข้าวด้วยกัน คุยเล่นกันหน่อย”

ญาธิดายิ้มและรับคำ “ ได้ซิ”

ไม่นาน พยาบาลเรียกชื่อของญาธิดา เธอก็ลุกขึ้นเดินไปหยิบรายงานการตรวจ เกล้าแก้วมองดูด้านหลังของเธอ หลับตาลงด้วยความทรมาน ต่อสู้ดิ้นรนในใจอยู่ชั่วขณะ ถึงจะหยิบมือถือออกมา ส่งข้อความหาภูผา

“ คุณภูผา คุณทายไว้ไม่ผิดค่ะ หล่อนท้องแล้ว ถ้าฉันเดาไม่ผิดละก็ ลูกน่าจะเป็นของภวินท์พี่ชายของคุณ”

แต่เดิมภูผาอยากให้หล่อนมาหาญาธิดาสืบเรื่องราว ไม่คิดว่า เรื่องทั้งหมด เขาก็ทายถูกตั้งแต่แรกแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ภูผาฝั่งนั้น เห็นข้อความ หรี่ตาลง สายตาแสดงความตื่นเต้นสุดๆ

ญาธิดาท้อง สำหรับเขาแล้ว อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ที่ดีที่พบได้ยาก ก็แสดงให้เห็นว่า จุดอ่อนของภวินท์ได้ ก็เพิ่มมาได้อีกหนึ่งอย่าง

ดูแล้วครั้งนี้ สิงโตรับปากกับเขาแบบนั้น จะต้องทำให้ได้

กลางคืนวันนั้น กินข้าวกับเกล้าแก้วแล้ว หลังจากที่ญาธิดากลับถึงบ้าน เพิ่งจะนึกได้ว่าเวลานัดสามวันได้ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว เธอสูดหายใจลึกๆ รู้สึกกระสับกระส่ายไม่สงบอย่างไม่รู้ตัว

ยังมีอีกสองวัน ถ้าหล่อนยังทำเรื่องพรีเซนเตอร์ไม่เสร็จอีก กลัวว่าจะออกจากงานได้ยากแล้ว

ญาธิดายิ่งคิดก็ยิ่งเครียด ในที่สุดรวบรวมความกล้า หยิบมือถือขึ้นมาส่งข้อความหาคิรินหนึ่งข้อความ “ คุณคิริน พรุ่งนี้มีเวลาว่างไหม ฉันอยากจะพบคุณสักหน่อย”

ในไม่ช้า คิรินตอบกลับข้อความ “ กลางคืนมีเวลาว่าง คุณมาบ้านผมไหม”

ยังส่งหน้าอิโมจิยิ้มเบะปากมาหนึ่งตัว