ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 359

นิวราที่อยู่ด้านข้างอยู่ๆก็รู้สึกถึงสายตาของผู้ชายที่มองมาทางหล่อน ร่างรู้สึกหนาวๆ ทันใดนั้นก็เลิ่กลั่กอย่างบอกไม่ถูก

เธอกัดฟันกรอด มองไปทางชยิน ปรับระดับเสียงและท่าทางของตนให้ดี “ชยิน พี่วินถามนาย ทำไมนายต้องทำร้ายญาธิดา? ”

ดวงตาของชยินมีประกายความเศร้า ชะงักอยู่หลายวินาที ก็มองภวินท์อย่างระมัดระวัง และพูดเสียงเย็นชา “เพราะว่าผู้หญิงคนนั้นน่ารำคาญเกินไป ชอบวนเวียนอยู่ใกล้ๆคุณภวินท์ ผมกลัวว่าหล่อนจะส่งผลกระทบต่อความสุขของคุณหนู เพราะงั้นเลยลงมือทำเอง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณหนูเลย ทั้งหมดเป็นความผิดของผม”

นิวราลนลาน คิดไม่ถึงว่าเพื่อปกป้องตนชยินจะเสี่ยงรับผิดเอง

ภวินท์ลดระดับสายตาลงมองเขา “ดังนั้น นายสารภาพความผิดฐานยุยงคนขี่มอเตอร์ไซค์ให้ทำร้ายผู้อื่น? ”

ชยินลังเลอยู่ครู่ และพูดเสียงเข้ม “ใช่”

ภวินท์เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา “ชยิน นายรู้มั้ย นายทำแบบนี้ต้องโดนจำคุกนะ”

ชยินได้ยินดังนั้น ก็เงียบไม่พูดไม่จา

แต่นิวราที่อยู่ด้านข้าง ลนลานจนหน้าซีด

หลังจากนั้นสักครู่ ชยินยังคงไม่ได้ตอบ ภวินท์ก็หันไปหาพายุที่อยู่ด้านข้าง พลางพูดเสียงเย็นชา “ติดต่อตำรวจเดี๋ยวนี้ และเอาเสียงที่อัดไว้เมื่อกี้ส่งให้พวกเขา เรื่องหลังจากนี้ ก็ให้พวกเขาดำเนินการตามขั้นตอนกฎหมาย”

“พี่วิน!” นิวราดเบิกตากว้าง ยื่นมือของมาคว้าแขนของภวินท์ไว้ “ต้องทำแบบนี้จริงๆเหรอ? ชยินเป็นบอดี้การ์ดของนิว ติดตามนิวนมาตั้งหลายปี ถ้าตอนนี้ต้อง......”

ไม่รอให้นิวราพูดจบ ภวินท์ก็ได้ดึงมือออกมาจากมือของหล่อน พลางพูดขึ้นทีละคำ “นิว เธออย่าพูดแทนคนทำผิดอีกเลย”

เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น ด้วยพลังลึกลับบางอย่างที่มองไม่เห็น ทำให้คนอื่นยากที่จะต่อต้าน นิวราอ้าปากค้าง และกลืนคำขอร้องลงคอไป อะไรก็พูดไม่ออกอีกแล้ว

ขณะนั้น อยู่ๆชยินก็เงยหน้ามองไปทางเธอแล้วพูด “คุณหนู ไม่เป็นไรครับ ตอนนั้นผมหน้ามืดตามัวทำความผิด ผมยินดีที่จะรับโทษ”

นิวราอ้าปากช็อก เมื่อเห็นชยินส่ายหน้าเบาๆมาทางเธอ เธอก็หุบปากลง และไม่พูดอะไรอีก

เรื่องมาถึงขั้นนี้ ทุกอย่างมันมีบทสรุปเรียบร้อยหมดแล้ว ถ้าหากหล่อนจะขอร้องแทนเขาต่อ เกรงว่าภวินท์จะสงสัยหล่อนแล้ว แบบนั้นที่เขายอมเป็นแพะรับบาปก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

นัยน์ตาของภวินท์มีความเยือกเย็นขึ้น มองไปยังลูกน้องด้านข้าง แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา “เอาตัวมันไป”

ลูกน้องสองคนลงมือทันที หิ้วปีกซ้ายขวาเอาตัวชยินออกไป

ภวินท์หันมามองนิวรา และพูดทีละคำๆ “นิว เรื่องอุบัติเหตุมอเตอร์ไซต์ ฉันจะต้องตรวจสอบอย่างชัดเจน และมาให้คำตอบเธอ”

ในใจของนิวราซับซ้อน พยักหน้า อย่างกลัวๆ “ค่ะ”

เมื่อเห็นภวินท์ก้าวเท้าออกจากบ้านตระกูลวรโชติไป ไฟโกรธในใจนิวราราวกับจะมอดไหม้ตั้งแต่หัวจรดเท้า

ในใจเธอจะไม่รู้ได้ยังไง ที่ภวินท์ตรวจสอบเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับอุบัติเหตุมอเตอร์ไซต์นั้น ไม่ใช่เพราะตนแม้แต่นิดเดียว! แต่เป็นเพราะยัยผู้หญิงคนนั้นญาธิดา!

เพราะว่าญาธิดา ครั้งนี้เธอถึงได้สูญเสียลูกน้องที่มีความสามารถอย่างชยินไป!

ความริษยา ความโกรธผสมปนเปกัน ทำให้อดทนอดกลั้นไม่ได้ หล่อนยืนอยู่ตรงหน้าต่าง พลางมองรถยนต์สีดำขับออกจากลานไป ถึงได้คว้าแจกันที่อยู่บนโต๊ะด้านข้าง เขวี้ยงลงพื้นอย่างแรง

ถ้าหากยัยญาธิดายังกล้ากลับมาอีก ถึงแม้หล่อนต้องแลกด้วยชีวิต ก็จะลากมันลงนรก ไม่ให้เห็นแสงสว่างอีกเลย!

หลังจากนั้นครึ่งเดือน ที่ศาลพิพากษาของเมือง J

บนที่นั่งคณะลูกขุน นิวรานั่งอยู่ด้านข้างภวินท์ มองดูชยินที่อยู่ตรงที่นั่งจำเลย ในใจก็มีความรู้สึกซับซ้อนขึ้นมา

ห้องพิพากษาสิ้นสุดเสียง ผู้พิพากษาก็เริ่มอ่านคำพิพากษา “จำเลยชยิน บุญเยี่ยม ข้อหากระทำความผิดเจตนาฆ่า ลงโทษจำคุกห้าปี สิ้นสุดการพิจารณาคดี”