ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 372

เธอแต่งงานกับภวินท์มาสองปีแล้ว แต่สองปีนี้ ภวินท์ไม่เคยแตะต้องตัวเธอเลย มันคือปมในใจเธอ และเป็นความอัปยศของเธอที่ยากจะเอ่ย

ยังไงแล้วเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง จะเหงาอยู่ในห้องว่างเปล่าคนเดียวตลอดชีวิตได้ยังไง?

นิวรายิ่งคิดในใจก็ยิ่งไม่สบายใจ เธอกัดฟัน ตัดสินใจแล้ว มองภวินท์ขณะเอ่ยปากถาม “พี่วิน วันนี้พี่ดื่มเหล้ามาใช่ไหม?”

ภวินท์หลับตา ตอบเสียงเรียบ “อืม”

“งั้นนิวให้คนรับใช้ไปต้มซุปแก้แฮงค์ จะได้บรรเทาอาการปวดหัว”

ขณะที่นิวราพูด เห็นภวินท์ไม่ปฏิเสธ ก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องนอน แล้วเรียกบัว สาวรับใช้ที่ทำงานอยู่เวร

“คุณนาย คุณมีรับสั่งอะไรคะ?”

บัวอายุไม่เยอะ เพิ่งยี่สิบต้นๆ เพราะเกิดในชนบท คุณแม่ล้มป่วยเลยมาหางานทำเป็นแม่บ้านที่เมือง J นิสัยยอมคน ปกติไม่กล้าพูดเสียงดังด้วยซ้ำ

นิวรากวาดตามองเธอ กดเสียงต่ำพูดอย่างเย็นชา “เธอตามฉันมา”

บัวพยักหน้า ตามหลังนิวราเข้าไปในห้องครัว

นิวรามองไปที่ประตู แล้วพูดขึ้น “คุณผู้ชายดื่มเหล้าเมามา เธอเตรียมซุปแก้แฮงค์ให้หน่อย”

บัวน้อมศีรษะลง ตอบรับ “ค่ะ”

นิวราข้างๆ หรี่ตา เดินไปหน้าตู้ด้านข้าง เปิดตู้ใบเล็กแล้วหยิบถุงกระดาษใบเล็กออกมาจากด้านใน

เธอเดินไปข้างๆบัว ยื่นถุงกระดาษใบเล็กให้หล่อน กดเสียงต่ำพูดขึ้น “เดี๋ยวต้มซุปแก้แฮงค์เสร็จแล้ว ใส่นี่ลงไปด้วย”

บัวตกตะลึง มองถุงกระดาษใบเล็กนั้น ไม่กล้ายื่นมือออกไปรับมัน “คุณนาย……”

นิวราเหลือบมองเธอ กดเสียงต่ำพูดขึ้นอย่างรุนแรง “ถ้าแกไม่ทำ พรุ่งนี้ฉันจะไล่แกออก!”

จากนั้นเธอก็เสริมอีกหนึ่งประโยค “เงินเดือนเดือนนี้ก็ไม่ให้!”

บัวตกใจกลัวจนตัวสั่น รีบรับถุงกระดาษใบเล็กมา พยักหน้าอย่างว่าง่าย “ฉัน…ฉันทำค่ะ ฉันทำ”

เมื่อเห็นท่าทางขี้ขลาดตาขาวของเธอ นิวราก็ยกมุมปากอย่างภูมิใจ เตือนด้วยเสียงเย็นชา “เรื่องนี้ห้ามบอกให้ใครรู้ ไม่งั้นฉันจะให้แกรับผิดชอบผลที่ตามด้วย ต้มซุปแก้แฮงค์เสร็จแล้ว ก็รีบยกไปที่ห้องนอนฉันล่ะ!”

เมื่อเห็นบัวพยักหน้ารัวๆเหมือนลูกเจี๊ยบจิกข้าว นิวราก็วางใจ รีบเดินออกไปจากห้องครัว กลับไปห้องนอนนวดให้ภวินท์ต่อ

นวดไปนวดมา มือเธอก็ค่อยๆเลื่อนจากไหล่ภวินท์ ลงไปยังหน้าอกเขาโดยที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ

“พี่วิน เดือนหน้าถึงวันเกิดคุณย่าแล้ว นิวคิดว่าครั้งนี้ควรจัดงานใหญ่หน่อย พี่คิดว่าไงคะ?”

ภวินท์เอ่ยเสียงเรียบ “เรื่องนี้ต้องไปปรึกษาคุณพ่อก่อน”

นิวรายิ้ม “ควรปรึกษาก่อนจริงๆแหละค่ะ งั้นสุดสัปดาห์นี้เรากลับไปเยี่ยมพ่อแม่ด้วยกัน ดีไหมคะ?”

ขณะที่เธอพูด มือก็เลื่อนจากหน้าอกภวินท์ลงไปลูบกล้ามเนื้อหน้าท้องแข็งแกร่งของชายหนุ่ม ในใจก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ

เธอเพ้อฝันมานับครั้งไม่ถ้วนว่าจะได้ร่วมรักกับภวินท์ แต่เพ้อฝันทุกครั้งก็ล้มเหลว แต่ครั้งนี้ ตราบใดที่ภวินท์ดื่มซุปแก้แฮงค์ชามนั้น ความเพ้อฝันเธอก็จะกลายเป็นจริงได้!

นิวราคิดแบบนี้ ความกล้าก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ การกระทำที่มือก็มากขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ทันใดนั้น ฝ่ามือใหญ่ก็จับมือเธอไว้ แรงมหาศาลโอบรอบข้อมือเธอ แทบจะหักกระดูกเธอ

นิวราเจ็บจนเปล่งเสียงออกมา “โอ๊ย! พี่วิน!”

ภวินท์ออกแรงดึงเธอ อ้อมมาที่โซฟาในทันที กึ่งนอนคว่ำบนโซฟา