ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 5

เวลานี้ ประตูถูกเปิดจากด้านนอก เป็นยติภัทรที่กลับมาแล้ว

ยติภัทรเปลี่ยนรองเท้าเสร็จ ก็เดินเข้าไปในห้องครัว โดยไม่ทันได้สังเกตที่ห้องรับแขก

แต่ญาธิดากลับสะดุ้งตกใจไปทั้งตัว คุยกันมาตั้งนาน เธอลืมบอกกับภวินท์เลย

“คุณภวินท์คะ ฉัน……” ญาธิดาโน้มเข้าไปใกล้ภวินท์เล็กน้อย แล้วกล่าวเสียงเบา ๆ

สบตากับแววตาที่เย็นชาของภวินท์  ญาธิดาตระหนักได้ว่าตัวเองเรียกผิดไป แต่ว่าจะให้ตัวเองเรียกชื่อเจ้านายตัวเองต่อหน้าต่อตา เธอไม่สามารถเรียกได้จริง ๆ 

ครั้นแล้ว ญาธิดาจึงแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แล้วกล่าวต่อว่า “ฉันยังไม่ได้บอกพ่อแม่เรื่องที่พวกเราจดทะเบียนสมรสกัน”

ได้ยินประโยคนี้ ภวินท์กลับไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เพียงแค่พยักหน้าเบา ๆ สื่อว่าตัวเองรับทราบแล้ว

“อีกอย่าง……” ญาธิดากล่าวต่อ แต่ยติภัทรกลับปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของเธอ ขัดจังหวะการพูดของเธอขึ้น

“ธิดาลูก มีแขกมาที่บ้านเหรอ”

เสียงที่หนาทำให้เธอตกใจจนตัวสั่น จนขวัญเกือบกระเจิงหายไป

ญาธิดาหันหลังมา กำลังอยากจะตำหนิพ่อ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าภวินท์ก็อยู่ด้วย เธอจึงได้แต่ยิ้มให้กับยติภัทรแล้วกล่าว “พ่อ พ่อกลับมาแล้วเหรอคะ! ทำงานเหนื่อยแย่เลย”

จากนั้นเดินมาข้าง ๆ ยติภัทรทำท่าออดอ้อน แล้วก็หยิบกระเป๋าในมือของยติภัทร

ขณะที่ญาธิดากำลังจะแนะนำคุณพ่อให้ภวินท์รู้จักนั้น ยติภัทรได้มองข้ามผ่านญาธิดา ตรงไปที่ภวินท์ “เจ้าวิน？วินมาได้ยังไง”

ภวินท์ลุกยืนขึ้น แล้วคำนับให้กับยติภัทร จากนั้นก็เรียกขึ้น “อาจารย์”

เมื่อเทียบกับความตื่นเต้นของยติภัทร ท่าทางของภวินท์นั้นคือเงียบสงบ

ราวกับว่าไม่มีเรื่องอะไรมาทำให้จิตใจของเขาปั่นป่วนได้

ดร.ยติภัทรดึงภวินท์ให้นั่งลง จากนั้นกล่าวกลับญาธิดาโดยที่ไม่แม้แต่จะเงยหน้ามอง “รีบไปหยิบชาทิกวนอิมของพ่อมาเร็ว”

“นี่……” พ่อรู้จักกันเหรอ 

ญาธิดาถูกสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าทำให้สับสนงุนงง แต่เมื่อเห็นใบหน้าของพ่อที่เสมือนเจอเพื่อนเก่าแก่ เธอจึงไม่อยากจะพูดแทรก จึงไปหยิบชาทิกวนอิมตามที่ยติภัทรบอก จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อชงชา

“แม่ ดูเหมือนพ่อจะรู้จักกับ ภ……ภวินท์”

ภวินท์ชื่อนี้ถึงแม้ว่าจะเรียกไม่ยาก แต่ญาธิดาก็ยังรู้สึกไม่ชิน

คุณหญิงปภาวีที่กำลังแกะกุ้ง ได้ยินคำพูดของลูกสาว เธอก็ชะงักลง แล้วมองไปยังประตู เห็นแต่ท่าทางที่มีความสุขของยติภัทร

คุณหญิงปภาวีจึงหันกลับมาแล้วพึมพำ “ดูท่าทางแล้ว เหมือนจะรู้จักจริง ๆ”

เรื่องที่ให้ลูกสาวตัวเองไปนัดบอด คุณหญิงปภาวีนั้นไม่ได้บอกให้ยติภัทรทราบ และเมื่อสักครู่ที่เธอบอกกับยติภัทร เรื่องที่คู่นัดบอดของลูกสาวจะมาทานข้าวที่บ้านนั้น ก็ยังถูกต่อว่าไปหนึ่งยก

ไป ๆ มา ๆ กลับเป็นคนกันเองซะอย่างนั้น

เมื่อคิดมาถึงตรงนนี้ ใบหน้าของคุณหญิงปภาวีก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้น

ตั้งแต่ที่ภวินท์เข้ามา เธอยิ่งมองก็ยิ่งชอบ