ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 6

นัดบอดวันแรกก็จดทะเบียนสมรส

ข่าวนี้เหมือนกับลูกระเบิดที่ตกถึงพื้นก็ไม่ปาน น่ากลัวสุดๆ

แต่เมื่อออกมาจากปากของภวินท์ กลับทำให้รู้กสึกว่าไม่เป็นปัญหา เป็นเรื่องปกติ

เวลานี้ญาธิดาตื่นเต้นสุด ๆ จิตใจของเธอตื่นตัว และสายตาจับจ้องไปที่ปฏิกิริยาของแม่ตัวเอง เพื่อที่เธอจะได้เตรียมพร้อมในการหลบหนีตลอดเวลา

แต่ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่เงียบไปเพียงชั่วครู่ ดร.ยติภัทรกับคุณหญิงปภาวี เมื่อได้สติคืนกลับพูดขึ้นพร้อมกันว่า “ดี การจดทะเบียนนี้ดีมาก ๆ”

นี่…..

ไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม!

แววตาของญาธิดามองไปมาระหว่างยติภัทรคุณหญิงปภาวี

“พ่อคะ แม่คะ พวกท่าน……”

ไม่ตำหนิหนูเหรอคะ

ยติภัทรกับคุณหญิงปภาวีไม่ได้สนใจปฏิกิริยาของญาธิดาด้วยซ้ำ ตรงกันข้ามกลับทำการพิธีฝากฝัง

“วิน ต่อไปต้องลำบากวินแล้วนะ ลูกคนนี้ซุ่มซ่ามบุ่มบ่าม ทำอะไรไม่ค่อยตั้งใจ แต่ว่าก็มีจุดเด่นนะ เป็นคนดี กระฉับกระเฉงและใสซื่อบริสุทธิ์”

วินาทีที่มือของญาธิดาลงไปอยู่ที่มือของภวินท์นั้น ความรู้สึกเหมือนไฟฟ้าได้ช็อตกระจายไปทั่วร่างกาย

ใบหน้าของญาธิดาแดงก่ำขึ้น และเธอก็ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย

ภวินท์ไม่ได้ให้สัญญาอะไร เพียงแต่ตอบกลับสั้น ๆ “อาจารย์ครับ อาจารย์วางใจได้เลยนะครับ”

เพียงไม่กี่คำนี้ ทำให้ญาธิดารู้สึกอบอุ่นปลอดภัยอย่างไม่มีเหตุผล เธอแอบมองภวินท์ด้วยหางตา

ช่างมีหน้าตาที่หล่อสามร้อยหกสิบองศาจริง ๆ ไม่มีมุมไหนที่ไม่หล่อเลย

อาหารมื้อนี้จบลงอย่างความสมบูรณ์แบบ

ญาธิดาถูกสั่งให้ไปส่งภวินท์ลงจากตึก ทั้งคู่คนหนึ่งจึงเดินนำหน้า คนหนึ่งตามหลัง

เมื่อเห็นรูปร่างที่สูงใหญ่ของภวินท์ ใบหน้ารูปไข่ของญาธิดาก็แดงระเรื่อขึ้น

ความคิดได้ย้อนกลับยังภาพเมื่อสักครู่ 

ที่เธอคิดว่าคุณพ่อคุณแม่จะโกรธโมโห แต่ว่ากลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะชายหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ ของเธอ