ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 505

เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้ว แค่เธอได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับ STN Group เธอก็อดที่จะให้ความสนใจ และเป็นกังวลไม่ได้ ไม่สามารถที่จะควบคุมตนเองได้เลย

เกล้าแก้วนั่งอยู่ข้างๆเธอ เอ่ยถามว่า “ธิดา เธอเครียดมากหรือเปล่า”

ตอนนี้เวลานี้ สองมือเธอกำโทรศัพท์มือถือไว้แน่น สีหน้าไม่สบายใจ เหมือนกำลังกังวลอะไรบางอย่าง

ญาธิดาได้ยินเสียงก็ดึงสติกลับมา หันไปยิ้มกับเธอ พูดเบาๆว่า “ไม่มีอะไร ก็แค่จู่ๆต้องจากเมืองJกะทันหัน ก็เลยยังปรับตัวไม่ได้”

เกล้าแก้วยิ้ม ยื่นมือสองข้างตบที่หลังมือเธอเบาๆ “ไม่เป็นไร ยังไงอีกไม่นานก็จะกลับไปแล้ว”

ใช่ ไม่นานก็จะกลับแล้ว

ญาธิดาสงบจิตใจ ค่อยๆใจเย็นลงบ้าง

เวลานี้เอง อีธานที่อยู่ข้างๆก็เอ่ยปากว่า “แม่ครับ ผมอยากเล่นเกมแปบนึง ได้มั้ยครับ”

ญาธิดามองดูเวลา ยังมีเวลาสักพักก่อนจะขึ้นเครื่อง เธอเอาโทรศัพท์มือถือส่งให้อีธาน พูดเบาๆว่า “เล่นได้แค่ครึ่งชั่วโมงนะ ไม่อย่างนั้นจะสายตาสั้น!”

อีธานพยักหน้ารับคำ หลังจากได้โทรศัพท์มือถือมาแล้วก็นั่งกอดโทรศัพท์มือถือดูกับเอลล่าที่อยู่ข้างๆไม่หยุด

ผ่านไปสิบกว่านาที ญาธิดาลุกขึ้นไปห้องน้ำ กำชับเกล้าแก้วเป็นพิเศษว่า “แก้ว ฉันไปห้องน้ำหน่อย เธอดูอีธานกับเอลล่าให้ดีนะ”

ดวงตาเกล้าแก้วเปล่งประกาย ยิ้มให้เธอพลางรับประกันว่า “ได้ เธอไม่ต้องห่วงไปเถอะ!”

ญาธิดาพยักหน้า เดินจากไป

เธอเพิ่งจะไป เกล้าแก้วที่ตามมาก็หยิบโทรศัพท์มือถือตนเองออกมา เปิดเกมใหม่เกมหนึ่งขึ้นมา ได้ยินที่เสียงที่ดังมาด้านนอกก็น่าจะสนุก

ไม่นาน ความสนใจของอีธานเอลล่าก็ถูกเบี่ยงเบนจากโทรศัพท์มือถือของญาธิดามาที่เธอแทน

อีธานสนใจมาก เข้ามาใกล้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ดวงตาที่กลมโตวูบไหว “คุณน้า นี่เกมอะไรเหรอครับ!”

“อันนี้เหรอ! เล่นง่ายมากเลย มานี่ น้าจะสอนเธอ”

ไม่นาน อีธานกับเอลล่าขนาบเธอซ้ายขวา จ้องมองด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เกล้าแก้วเอาโทรศัพท์มือถือตัวเองให้พวกเขาอย่างใจดี “เล่นแบบนี้ ง่ายมั้ย มา ให้พวกเธอลองเล่นดู”

“ผมอยากลองก่อน……”

เด็กสองคนสนใจอย่างมาก ถือโทรศัพท์ของเกล้าแก้วเอาไว้ แล้วเอาโทรศัพท์มือถือของญาธิดาวางไว้ข้างๆ

เกล้าแก้วหันมา สายตาเหลือบมองโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนเก้าอี้ แววตาเคร่งขรึมลง ยื่นมือมาแกล้งทำเป็นหยิบของ ปัดโทรศัพท์มือถือลงมาที่พื้น จากนั้นก็หันหน้าไปมองเด็กน้อยที่กำลังเล่นเกมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ไม่นาน ชายคนหนึ่งแต่งตัวมอซอไม่โดดเด่นก็เดินมา นั่งลงบนที่นั่งที่อยู่แถวหลังพวกเขา นั่งอยู่เฉยๆอยู่พักหนึ่ง จากนั้นอาศัยจังหวะที่ไม่มีใครสนใจ ก้มตัวลงเก็บโทรศัพท์มือถือที่พื้น ใส่ในกระเป๋า ลุกขึ้นเดินจากไป

ตอนที่ญาธิดากลับมา ก็เป็นเวลาที่ใกล้จะต้องขึ้นเครื่องพอดี พวกเขารีบเก็บของ ขึ้นเครื่องทันที

ช่วงเสี้ยววินาทีก่อนจะขึ้นเครื่อง เกล้าแก้วก็ส่งข้อความไปว่า “โทรศัพท์มือถือส่งให้พี่ตะวันแล้ว รหัสของเธอคือวันเดือนปีเกิดของอีธานกับเอลล่า”

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จสิ้น เธอก็ลบบันทึกการใช้งานอย่างใจเย็น เปิดโหมดเครื่องบิน แล้วขึ้นเครื่อง

เรื่องที่ภูผาสั่งให้เธอทำ เธอก็ทำสำเร็จแล้ว ที่เหลือ ก็ต้องดูที่ตัวเขาเองแล้ว

เครื่องบินขึ้นแล้ว จากนั้น ไม่เกินหนึ่งชั่วโมง โทรศัพท์มือถือของญาธิดาก็ถูกคนนำมาส่งถึงมือภูผา

ภูผานั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องทำงานท่านประธานที่กว้างขวางและสว่างไสวของบริษัท พีพีมีเดีย เล่นโทรศัพท์มือถือในมือ หลังจากนั้น มุมปากก็กระตุก

เขามองตะวันที่นำโทรศัพท์มือถือมาส่งให้ พูดเบาๆว่า “ภาพที่ให้แกไปถ่ายมาถ่ายแล้วหรือยัง”

“ถ่ายมาแล้วครับ”