ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 518

“พ่อ! เมื่อวานผมไปดื่มกับผู้ถือหุ้นเหล่านั้นจนดึกดื่น พ่อก็ใช่ว่าจะไม่รู้ วันนี้ถูกปลูกให้ตื่นแต่เช้า น่ารำคาญจริงๆ!”

ได้ยินเสียงบ่นของปริญลูกชาย ชนัดพลก็ขมวดคิ้วแน่น เขาหันหน้ามามองคนรับใช้ที่ไปหยิบกุณแจสำรองมา ฮึดฮัดด้วยความโกรธ “รีบเอามา!”

คนรับใช้วิ่งเข้ามาแล้วยื่นกุณแจให้

เมื่อได้กุญแจสำรองมา ชนัดพลไม่พูดพร่ำทำเพลง ใช้กุญแจไขประตูห้องแล้วผลักทันที จากนั้นสาวเท้าก้าวเข้าไป

ในห้องรกเกลื่อนกลาด นิวราในชุดนอนกระโปรงยาวสีขาว ผมยาวรุงรัง สีหน้าอ่อนเพลีย ยืนอยู่ตรงกลางห้อง ต้องตกใจขึ้นเมื่อเห็นแวบแรก

เห็นสภาพนิวราที่เป็นแบบนี้ ชนัดพลก็ยิ่งโกรธในใจ เขากัดฟัน “นิวรา เธอคิดจะทำอะไร”

จะว่าไป เขารู้สึกว่าตระกูลวรโชติได้ปฏิบัติต่อเธออย่างดีมากแล้ว เพราะการหย่าของเธอกับภวินท์ เขาถึงขึ้นที่ไม่สนใจชื่อเสียงและผลประโยชน์ของตระกูลวรโชติ ไปทวงความยุติธรรมให้กับเธอ ไอ้ลูกไม่รักดี สุดท้ายกลับไม่รู้จักสำนึก!

ในเวลานี้ นิวราถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “พ่อ พี่วินอยู่ที่ไหนกันแน่ หนูไม่เชื่อว่าเขาจะตายแล้ว ไม่มีทางเชื่อ!”

เมื่อได้ยินเธอเอ่ยถึงภวินท์ ชนัดพลสีหน้าก็เปลี่ยนในบัดดล เขาเงียบครู่หนึ่ง จากนั้นก็กล่าวด้วยเสียงฮึดฮัด “ข่าวก็รายงานออกมาแล้ว เธอยังมีอะไรต้องสงสัยอีก คนตายไม่สามารถฟื้นคืน งานศพของเขาเธอก็ได้ไปร่วม เธอยังต้องการอะไรอีก”

คู่ดวงตาของนิวราที่ร้องไห้จนบวมเป่ง กล่าวอย่างคร่ำครวญ “เป็นไปไม่ได้ พี่วินไม่มีทางที่จะตายไปแบบนี้!”

ถึงแม้ว่าเธอในตอนนี้จะหย่ากับภวินท์แล้ว แต่ชายหนุ่มคนนั้นยังคงอยู่ในภาพจินตนาการของเธอตอนวัยเด็กเสมอ เป็นผู้ชายที่ครองหัวใจของเธออย่างมั่นคง เป็นการดำรงอยู่ที่เธอไม่สามารถจะลบลืมไปได้อย่างง่ายดาย

ดังนั้น เธอจึงไม่เชื่อว่าภวินท์จะเสียชีวิตไปแบบนี้

ทันใดนั้น นิวรานึกอะไรบางอย่างออก จึงรีบวิ่งมาด้านหน้า แล้วยื่นมือมาดึงจับแขนของชนัดพล จากนั้นกล่าวอ้อนวอน “พ่อ! พ่อบอกความจริงกับหนูเถอะ ภูผาซ่อนพี่วินไว้ใช่ไหมคะ! ตอนนี้ความสัมพันธ์ของพ่อกับภูผาดีเช่นนี้ เขาจะต้องบอกทุกอย่างให้กับพ่อใช่ไหม”

ได้ยินดังนั้น ชนัดพลหน้าถอดสี ขมวดคิ้ว สะบัดมือของเธอทิ้งอย่างแรง “พูดเหลวไหลอะไร ฉันกับภูผาเป็นเพียงหุ้นส่วนธุรกิจเท่านั้น เขาจะบอกทุกอย่างกับฉันได้อย่างไร!”

นิวราได้ยินดังนั้น โต้กลับด้วยเสียงสูงทันที “พ่อ ยังไม่ยอมรับอีก ตอนนี้ข้างนอกต่างลือกันให้แซด ว่าพ่อกับพี่เป็นคนของภูผาแล้ว หากว่าไม่มีพวกท่าน ภูผาก็ไม่มีทางที่จะครอบครอง STN Group ได้อย่างง่ายดายเช่นนี้!”

เสียง “เพี้ยะ!” ดังขึ้น แก้มของนิวราถูกตบเข้าอย่างจัง จนใบหน้าเธอหันไปด้านข้าง และชะงักนิ่งอยู่กับที่ โดยไม่ขยับอยู่นานสองนาน

ปริญที่อยู่ข้างๆ ถึงกับตกใจ ถึงแม้ในใจของเขาจะรู้ดี ชนัดพลไม่มีความอดทนและคาดหวังกับน้องสาวคนนี้ แต่ว่าเขาก็ไม่เคยลงไม้ลงมือกับเธอ

“พ่อ พ่อตบหนู!”

นิวราหันหน้ามาด้วยความตกใจ “หนูพูดผิดตรงไหน พ่อคิดว่าสิ่งที่พ่อกับพี่ทำไม่มีใครรู้หรือไง”

เธอโกรธมากจนขึ้นสมอง จึงไม่สามารถยับยั้งชั่งใจการพูดการจาได้ เบิกตาจ้องมองชนัดพลกับปริญที่อยู่ตรงหน้าด้วยความโกรธ แล้วกล่าวต่อ “ถ้าหากว่าพวกท่านไม่แอบช่วยภูผาอย่างลับๆ พี่วินจะหายตัวไปได้อย่างไร ถ้าพวกท่านไม่ได้ช่วยภูผา ตามความสามารถของบริษัทวรโชติพวกเรา จะมีปัญญาได้ออเดอร์ใหญ่นั้นมาได้อย่างไร พ่อทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่เคยคำนึงถึงความรู้สึกของหนู!”

ชนัดพลได้ยินดังนั้น โมโหจนหายใจไม่ทั่วท้อง มือที่ชี้ลงที่อยู่ข้างตัวสั่นเทา ข่มความโกรธที่ต้องการจะตบเธอเป็นครั้งที่สองไว้

ดวงตาของเขากลิ้งกลอกด้วยความโกรธ แล้วกล่าวอย่างดุดัน “ไอ้ลูกไม่เอาไหน! กูทำเพื่อตระกูลวรโชติเรา แล้วเธอล่ะ ในสมองมีแต่ความรักงมงาย ซ้ำยังตาบอดมองไม่ออกว่าคนเขาไม่ได้รักเธอ ยังหน้าด้านตามตื๊ออีก จนตระกูลวรโชติเราเสียเปรียบ!”