ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 648

ทันใดนั้นเอง ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็เกิดขึ้นในใจ เธอเริ่มรู้สึกไม่ดีขึ้นมาทันที เธอรีบมองไปที่แม่บ้านแล้วถาม “พวกเขาทั้งหมดเช็คเอาท์ห้องแล้วเหรอคะ”

แม่บ้านทำความสะอาดก็บอกเธอ “ป้ามาทำความสะอาดแล้ว แน่นอนว่าต้องเช็กเอ้าท์แล้วสิคะ”

พอได้ยินแบบนี้ ญาธิดาก็รู้สึกสั่นยะเยือกไปทั้งตัว ความกลัวปกคลุมเธอไว้ทันที

หรือว่าภวินท์จะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับอีธานและเอลล่าแล้ว? ดังนั้นเขาก็เลยถือโอกาสนี้เพื่อพาลูกของเธอไป?

ยิ่งญาธิดาคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นเท่านั้น เธอเดินตรงไปที่ลิฟต์อย่างร้อนใจ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และกำลังจะโทรหาเขา แต่เห็นว่ามีข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน ซึ่งภวินท์เป็นคนส่งมา

“ผมพาอีธานกับเอลล่ามาที่คอนโดแล้ว ทำธุระเสร็จมารับที่นี่”

ทันใดนั้นเอง ญาธิดาจึงโล่งใจขึ้นมาก แต่ความกังวลใจของเธอยังคงไม่หมดไป เธอหายใจเข้าลึก แล้วเดินเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว แล้วกดปุ่มที่ชั้นหนึ่ง

ความตื่นตระหนกตอนนี้ทำให้เธอหวาดกลัว เธอยืนอยู่คนเดียวในที่ปิดสนิท ในใจยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ ลูกๆ คือจุดอ่อนที่สุดของเธอ ไม่ว่าจะได้ยินข่าวร้าย หรือทำให้เสียใจ หัวใจของเธอก็ทนไม่ไหว อีกทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตะกี้ทำให้เธอหวาดกลัวมากจริงๆ

พอเธอออกมาจากลิฟต์ ความกังวลและความหวั่นใจทำให้เธอยิ่งร้อนใจ เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาภวินท์ทันที

หลังจากดังอยู่สองครั้ง ก็มีคนกดรับสาย

เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังออกมา “ฮัลโหล?”

เธอกัดฟันพูดอย่างโกรธเคือง “คุณภวินท์ คุณพาอีธานกับเอลล่าไปจากโรงแรมได้รับอนุญาตจากฉันแล้วหรือยัง”

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเองก็คิดไม่ถึงว่าเธอจะโกรธมากขนาดนี้ หลังจากชะงักไปสักพัก เขาก็พูดขึ้นมา “ผมส่งข้อความบอกคุณล่วงหน้าแล้ว”

ญาธิดาโกรธมาก จนเผลอตะโกนต่อว่าออกมา “แต่คุณไม่ได้ขออนุญาตกับฉัน! คุณรู้ไหมว่าฉันกลัวมากแค่ไหนเมื่อตอนที่มาถึงโรงแรมแล้วเห็นห้องที่ว่างเปล่า! คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของฉันบ้างไหม!”

และทันใดนั้นเอง ภวินท์ก็นิ่งเงียบไป

หลังจากผ่านไปสักพัก ในที่สุดเขาก็เปิดปากพูด เขาเอ่ยถามด้วยเสียงเคร่งขรึม “ญาธิดา คุณกำลังกลัวอะไร กลัวว่าผมจะแย้งอีธานกับเอลล่าไปหรือไง?”

ประโยคนี้ มันทิ่มแทงใจของญาธิดามาก หัวใจของเธอสั่นเครือ ก่อนจะคิดได้ว่าเธอไม่ควรพูดแบบนี้ต่อหน้าเขา ไม่อย่างนั้นจะทำให้เขาสงสัย แล้วจะเป็นผลเสียต่ออีธานกับเอลล่า มากขึ้น

เธอสูดหายใจเข้าลึก หลังจากสงบสติอารมณ์ลงได้ เธอก็พูดด้วยท่าททางสงบนิ่ง “ฉันแค่กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขา คุณกำลังคิดอะไรอยู่”

อีกฝ่ายนิ่งเงียบ ไม่นาน ภวินท์ก็พูดเสียงเรียบนิ่ง “ไม่มีอะไร พวกเราอยู่ที่คอนโด คุณมาที่นี่เถอะ”

หลังจากพูดจบ ภวินท์ก็กดวางสายโดยไม่รอให้เธอตอบรับ

ภายในห้อง เขานั่งอยู่ริมหน้าต่าง แล้วมองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่าง ดวงตาของเขาค่อย ๆ จมเข้าไปในภวังค์ความคิดของตัวเอง

ปฏิกิริยาของญาธิดาเมื่อตะกี้ มันผิดปกติมาก เธอดูทั้งร้อนรนและวิตกกังวล น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความหวาดกลัว ทำให้เขามองข้ามไปไม่ได้จริงๆ

นิ้วเรียวของชายหนุ่มเคาะโต๊ะเบาๆ ส่วนสมองของเขายังคงทำงานต่อไป ในที่สุด เขาก็นึกอะไรบางเรื่องขึ้นมาได้ จึงเรียกพยัคฆ์เข้ามา

พยัคฆ์เดินเข้ามา ก่อนจะมองมาที่เขาแล้วเอ่ยถาม “คุณภวินท์ มีอะไรสั่งเหรอครับ”

“อีธานกับเอลล่าล่ะ?”

พยัคฆ์กล่าวรายงานตามความจริง “พวกคุณหนูทั้งสองคนน่าจะเหนื่อยจากการวิ่งเล่น ตอนนี้กำลังนอนหลับพักผ่อนอยู่ในห้อง กำลังหลับสนิทเลยครับ”