ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 963

บาทหลวงเป็นเจ้าภาพให้กับงานแต่งงานของคนมามากมาย มีความชำนาญในขั้นตอนกระบวนการสุดๆ หลังจากที่ถามความสมัครใจของมาเลน่าเสร็จก็หันมองไปที่ภวินท์

“คุณเต็มใจยอมรับผู้หญิงตรงหน้าของคุณเป็นภรรยาหรือไม่?”

ภวินท์ขมวดคิ้ว กำลังจะเปิดปากเตรียมพูดปฏิเสธ ในตอนนี้มาเลน่ายิ้มเล็กน้อย ตรงเข้าไปข้างๆหูของเขา พูดขึ้นเบาๆ“วิน คุณคิดให้ดีๆนะ ฉันไม่รังเกียจที่จะเลี้ยงดูคนพิการเอาไว้ในคฤหาสน์ตระกูลสมิท”

ภวินท์สายตาเฉียบคม รู้ว่ามาเลน่ากำลังเอาระเบิดที่อยู่ที่ขาของเขามาข่มขู่เขา

ถ้าเป็นตามปกติ ต่อให้เขาจะขาหายไปหนึ่งข้าง ก็ไม่มีทางเลือกที่จะแต่งงานกับมาเลน่าแน่นอน แต่ตอนนี้……

เขาสีหน้าหนักใจ ธิดาอยู่ที่นี่ด้วย ถ้าเกิดมาเลน่าทำให้มันระเบิดจริงๆ เธอจะต้องพุ่งกระโจนเข้ามาอย่างไม่ลังเลแน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็จะเปิดเผยตำแหน่งของตัวเองแน่ๆ

พอเห็นสีหน้าของภวินท์ มาเลน่าก็ยิ้มอย่างพอใจ

ถ้าภวินท์เสียขาของตัวเองไปจริงๆ ก็จะไม่สามารถหนีไปจากคฤหาสน์ตระกูลสมิทได้อีกต่อไป

ในเมื่อภวินท์อยากจะออกไปจากที่นี่ขนาดนี้ ก็จะไม่มีทางยอมเสียขาข้างนี้ไปแน่นอน แล้วก็จะยอมแต่งงานกับเธอแต่โดยดี

ขอแค่แต่งงานกับเธอแล้ว ภวินท์ก็จะถูกเธอผูกมัดอยู่ข้างกายของตัวเองตลอดไป

พอคิดถึงตรงนี้ มาเลน่าก็ยิ้มอย่างสะใจมากขึ้น

ภวินท์ไม่ได้ตอบคำถามของบาทหลวงอยู่นานสองนาน ภายในงานก็นิ่งเงียบไปทันที มีคนจำนวนไม่น้อยจ้องมองภาพที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น

ก่อนหน้านี้มาเลน่าก็มีคนรักมาไม่น้อย ถึงขนาดที่เพื่อที่จะให้ได้คนคนนั้นมา ถึงกับบีบบังคับจนเขาฆ่าตัวตาย

แต่ถึงจะก่อเรื่องยังไง แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่มาเลน่าบอกว่าจะแต่งงานกับผู้ชายสักคน

พวกเขายังได้ยินมาอีกว่า เดิมทีผู้ชายคนนี้มีภรรยาอยู่แล้ว แต่ก็ยังถูกมาเลน่าแย่งชิงไปอีก

พอคิดถึงตรงนี้ บรรดาผู้คนก็รู้สึกเสียดายภรรยาของผู้ชายคนนี้อยู่ไม่น้อย