ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 971

ใบหน้าของอีธานมืดครึ้ม สีหน้าดูจริงจังมาก ญาธิดาถึงกับต้องกลั้นหายใจ เพราะกลัวว่าจะไปรบกวนเขาเข้า

เอลล่าเบียดเข้าไปอยู่ข้างๆ อีธาน แล้วสายตาก็จับจ้องไปที่หน้าจอเขม็ง

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าโค้ดที่พี่ชายของตัวเองป้อนลงไปมันหมายความว่ายังไง และก็ไม่สามารถช่วยอะไรพี่ชายได้เลย แต่ว่าในเวลานี้ เอลล่าทำได้เพียงแค่ฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เขาเท่านั้น

ส่วนภวินท์ก็ยืนอยู่ข้างหลังของอีธาน สายตามองไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่สีหน้าก็ไม่ได้ดูมีอารมณ์อะไรมากนัก

เขาเตรียมใจเอาไว้แล้ว ว่าถ้าเกิดอีธานไม่สามารถแก้ไขระยะตำแหน่งของระเบิดนี้ได้ ต่อให้ต้องเสียขาข้างนี้ไป เขาก็เลือกที่จะกลับประเทศกับธิดา

ดวงตาของภวินท์ลึกซึ้ง และก็มองไปที่สีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของญาธิดา

ญาธิดาจ้องไปยังโค้ดที่อัดแน่นอยู่ที่หน้าจอ พร้อมกับหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวล

เธอรู้ว่าอีธานเป็นคนเก่งมาก และก็เชื่อใจในฝีมือของเขาด้วย แต่ว่าวินาทีนี้ ยังไงเธอก็อดเป็นกังวลไม่ได้หรอก

น่าจะผ่านไปประมาณสิบนาที นิ้วมือของอีธานก็หยุดลง และคิ้วของเขาก็เริ่มขมวดเข้าหากัน

ญาธิดามองดูท่าทางของเขาก็ใจเต้นแรงทันที และรีบเอ่ยถามออกมาว่า “อีธาน เกิดปัญหาอะไรขึ้นเหรอ?”

น้อยครั้งมากที่เธอจะเห็นสีหน้าที่จริงจังขนาดนี้ของอีธาน ก็เลยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจ

มีหยาดเหงื่อจางๆ ผุดขึ้นมาที่หน้าผากของอีธาน หลังจากที่หยุดไปชั่วครู่เมื่อกี้นี้ นิ้วมือของเขาก็เริ่มเคาะไปบนแป้นพิมพ์อีกครั้ง

“จัดการยากนิดหน่อย แต่ว่าไม่เป็นไร ผมยังรับมือได้”

มันเป็นสิ่งที่พึ่งพัฒนาขึ้นล่าสุด แม้ว่าจะเป็นเพียงระบบกำหนดตำแหน่งภายใน แต่ก็เป็นปัญหาใหญ่สำหรับอีธานอยู่เหมือนกัน

ถึงแม้ว่าต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายนี้ แต่ว่าอีธานก็ไม่ได้ถอยทัพ แถมยังรู้สึกตื่นเต้นอีกต่างหาก

พอได้ยินคำตอบของอีธาน ญาธิดาก็ไม่ได้ถามอะไรต่ออีกมากมาย

ในคฤหาสน์ตระกูลสมิท ญาธิดากับเอลล่าได้แต่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยการดำเนินการของอีธาน พร้อมกับสวดอ้อนวอนอยู่ภายในใจเงียบๆ บรรยากาศก็ค่อนข้างจะจริงจังและหนักแน่น

จนผ่านไปอีก 20นาที ในที่สุดอีธานก็หยุด