ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 977

คนรับแขกก้มหน้าลงอย่างสั่นเทา ญาธิดามองเห็นเหงื่อที่ซึมออกมาจากหน้าผากของเขา

อีกฝ่ายไม่กล้ามองเธอเลย ได้แต่รอการตัดสินโทษของตัวเอง

“ฉันรับคำขอโทษของคุณ”ญาธิดาตอบนิ่งๆ

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกโกรธเล็กน้อยต่อการกระทำที่ไร้มารยาทแบบนี้ แต่มันก็ไม่ได้มีความจำเป็นที่จะเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ

คนรับแขกตะลึงไปเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะได้รับการให้อภัย

ถ้าเกิดว่าเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกับคนอื่น ไม่ใช่แค่จะเสียหน้าที่การงานไป แต่เขาอาจยังต้องรับผิดชอบอีก

“พวกเราเข้าไปได้หรือยังคะ ？”ญาธิดาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“แน่นอนครับคุณผู้หญิง ผมขออภัยอีกครั้งกับการกระทำที่หยาบคายของตัวเองด้วย！”

ญาธิดาพยักหน้าแล้วก็จูงมือภวินท์เดินเข้าไปข้างใน

เพราะว่าการปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันของเอลี ทำให้ทุกอย่างสงบลง และสายตาของทุกคนก็มองมาที่ญาธิดากับภวินท์

ฟังสองคนเคยชินกับสายตาที่มองมาแบบนี้นานแล้ว พอเข้าไปในงานนิทรรศการ ญาธิดาก็หยุดเดินและหันไปมองเอลีที่เดินเข้ามาพร้อมกัน

“คุณเอลี ขอบคุณมากนะคะที่ช่วย”

เอลีอยากจะดึงมือของญาธิดามาแล้วจูบที่หลังมือของเธอ แต่พอเห็นสายตาที่ดูไม่เป็นมิตรของชายผิวขาวด้านข้างของเธอแล้ว ก็รีบควบคุมการกระทำของตัวเองเอาไว้ แล้วก็ยิ้มอย่างสุภาพบุรุษและพูดว่า “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับคุณผู้หญิง นี่มันเป็นสิ่งที่ผมควรทำอยู่แล้ว ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรเหรอครับ？”

“ญาธิดา ส่วนท่านนี้คือสามีของฉันเอง”ญาธิดากุมมือภวินท์ และแนะนำแบบเรียบง่าย

ภวินท์เอามือไปคล้องเอวของญาธิดาอย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนเป็นการประกาศสิทธิของตัวเอง