ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 917

เจย์ได้จากไปอย่างไร้เสียง

เซย์นรีบมาที่อพาร์ตเมนต์และพบว่าแองเจลีนนั่งอยู่บนโซฟา เมื่อดวงตาของเธอไม่โฟกัส เธอจึงดูว่างเปล่าและสิ้นหวัง เซย์นพบว่าขาของเขาเกือบจะไม่ทำงานเมื่อได้พบเห็น

“แองเจิล” เซย์นเดินโซเซไปข้างหน้า

เมื่อได้ยินเสียงของเซย์น แองเจลีนก็ยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น “เขามาใช่ไหม เซย์น?”

เซย์นถูกยึดอยู่กับที่

แล้วเขาก็ยิ้มอย่างมิดเมี้ยน “ฉันไม่รู้ ทั้งหมดที่ฉันรู้คือฉันได้รับคำชี้แนะปริศนาบอกให้ฉันมารับเธอจากที่นี่ ฉันก็เลยมา”

แองเจลีนรู้สึกอะดรีนาลีนพุ่งพล่านไปทั่วตัวเธอ “ต้องเป็นเขาแน่ ๆ เขาแสร้งทำเป็นใบ้และฉีดน้ำหอมลาเวนเดอร์ที่เขาเกลียดที่สุดเพื่อปิดบังตัวตนของเขาจากฉัน”

น้ำตาของแองเจลีนเริ่มไหลริน “เขาต้องมาช่วยฉันแน่ ๆ ตอนที่ได้ยินว่าตาฉันมองไม่เห็นผ่านทางโทรศัพท์ แต่ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงผลักไสฉันอย่างโหดเหี้ยมขนาดนี้ ถ้าเขาไม่สามารถทิ้งฉันไปได้”

เซย์นพูดออกมา “ให้ฉันพาเธอไปหาหมอเถอะนะแองเจิล? ไปดูตาของเธอหน่อยเถอะ”

แองเจลีนพยักหน้า

เซย์นขุกเค่าลงตรงหน้าเธอ “ฉันจะอุ้มเธอไปเอง”

แองเจลีนวางมือบนไหล่ของเซย์น เซย์นเกือบจะเซในขณะที่เขายืนขึ้น ทำให้เกิดความสงสัยขึ้นในแววตาของแองเจลีน

ไม่ใช่ว่าแผ่นหลังของทุกคนจะมั่นคงและอบอุ่นเหมือนของเจย์

แองเจลีนมั่นใจว่าชายเมื่อครู่ก่อนหน้านี้คือ เจย์ อาเรส อย่างแน่นอน

เซย์นพาแองเจลีนมาที่โรงพยาบาลแกรนด์เอเชีย หลังจากตรวจร่างกายครบถ้วนแล้ว แพทย์สรุปว่า “แม้ว่าอวัยวะจะไม่เสียหาย แต่การสูญเสียการมองเห็นของคุณอาจเกิดจากเส้นประสาทที่ทำงานผิดปกติ ผมแนะนำให้คุณอยู่ที่นี่เพื่อสังเกตอาการนะครับ”

น้ำหนักที่หนักอึ้งบนไหล่ของเซย์นถูกยกออก

ทันใดนั้นเอง เกรย์สันก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าแองเจลีนด้วยสายตาจริงจังในขณะที่พวกเขากำลังออกจากแกรนด์เอเชีย “กรุณาตามเรามาด้วยครับ คุณเซเวียร์ มีเอกสารที่เราต้องการให้คุณเซ็นครับ”

เมื่อได้ยินเสียงของเกรย์สัน แองเจลีนก็ถามอย่างสั่น ๆ “เอกสารอะไรเหรอ?”

เกรย์สันลังเลก่อนจะตอบว่า “ใบหย่าจากท่านประธานครับ”