ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1289

จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”

จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึง

เจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”

ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้

ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์

“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”

เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”

ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”

เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”

เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”

ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”

เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเอง

จากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”

ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”

เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่งของเราทั้งสอง”

ชายชราอึ้งไปเล็กน้อย ดวงตาเขามีความสับสนพาดผ่าน จากการสังเกตของเขา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนรอบคอบและระแวดระวัง ดังนั้นเขาเลยระวังว่าจะมีอะไรอยู่ในชา แต่เขาก็ยังชวนให้ชายชราดื่มชาด้วยกัน