ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1287

เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่น

เจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์ก

แองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่

เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา

“แองเจลีน”

แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขา

เจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”

แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”

เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”

แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้

แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”

เจย์กอดแองเจลีนไว้ในอ้อมแขน ความรักที่เขามีให้เธอมากล้นขึ้นทุกวัน

ช่วงมื้อเช้า เจย์ก็บอกแผนกับคนอื่น ๆ และสรุปรายละเอียดกัน เกรย์สัน โจเซฟินและพี่เซอร์ลีย์จะอยู่คอยดูแลแองเจลีน ส่วนเซย์นและเขาเองจะออกไปหาสมุนไพร

เมื่อเจย์และเซย์นเปิดประตูสวนสายลมสดชื่นออกไป คาร์สันก็โผล่มาจากไหนไม่รู้และถามด้วยท่าทางเย่อหยิ่งจองหองว่า “พวกนายจะไปไหนกัน?”

เจย์อธิบายว่า “ฉันต้องออกไปหาสมุนไพรมาเพื่อรักษาดวงตาของนายหญิง เราจะไปที่ภูเขาเพื่อหาเมล็ดชุมเห็ดมาให้เธอ…”

คาร์สันตัดบทเขาทันใด “เขียนชื่อสมุนไพรที่นายต้องการมา คนของเราจะไปเก็บมาให้เอง”