สรุปเนื้อหา Chapter 11 ละเลงสวาท – เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น) โดย ลออจันทร์
บท Chapter 11 ละเลงสวาท ของ เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น) ในหมวดนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลออจันทร์ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
Chapter 11 ละเลงสวาท
“เจ้ามันหญิงชั้นต่ำ คงเสียวมากสินะ”
เขาหัวเราะในลำคอแล้วใช้นิ้วกลางแหย่เข้าไปในรูเสียว ถอกด้วยปลายนิ้วเข้าออกแรงๆ ในขณะที่ลิ้นร้อนละเลงเลียเมล็ดเสียวแรงๆ
“สะ...เสียวเหลือเกินเจ้าค่ะทะ...ท่านแม่ทัพ สะ...เสียวจนจะขาดใจอยู่แล้ว อื้อ อื้อ อะ...อื้อ”
หูเส่าหลิงหวีดร้องเสียงหลงเมื่อนิ้วกลางแหย่เข้าไปในรูสวาทแล้วงัดขึ้น สัมผัสเข้ากับบางจุดในรูแคบชื้น และนั่นทำให้นางถึงกับอ้าปากค้าง กรีดร้องไม่หยุดอย่างไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป
“อ๊ะ อ๊ะ อะ...อื้อ อื้อ”
หญิงสาวดิ้นร่อนสะโพกหนีความซ่านเสียว แต่เขากลับตรึงสะโพกของนางเอาไว้แล้วดุนดันปลายลิ้นขยี้เมล็ดสวาทไม่หยุด ในขณะที่นิ้วกลางยังคงถอกเข้าถอกออกแรงๆ แล้วโดยที่นางไม่ทันตั้งตัวเขาก็ชักนิ้วออกพร้อมๆ กับขยับใบหน้าไปอีกทาง
“อ๊าส์”
เส่าหลิงร้องดังลั่น น้ำบางอย่างพุ่งออกจากช่องแคบชื้นของนางเป็นสาย หญิงสาวบิดเกร็งกระตุกเสียวจนสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง หอบหายใจแรงจนทรุดลงไปนั่งกองกับผืนหญ้า
“ขะ...ข้า ข้า...”
หญิงสาวทำอะไรไม่ถูก ไม่เข้าใจว่าเหตุใดร่างกายของนางจึงเป็นเช่นนี้ นางขับน้ำปัสสาวะออกมากระนั้นหรือ ความอายทำให้นางเอาแต่ก้มหน้างุด จนแม่ทัพถางเล่อถงต้องจับปลายคางของนางให้เชยขึ้นเพื่อสบตาเขา
“นั่นคือน้ำเสียว ไม่ใช่น้ำปัสสาวะอย่างที่เจ้าเข้าใจหรอก เจ้ายังต้องเรียนรู้เรื่องการเสพสังวาสอีกมากนัก”
แม้สมองจะสั่งให้เกลียด แต่เมื่อเห็นท่าทางราวกับจะร้องไห้เพราะเสียวจนปลดปล่อยน้ำออกมาจนล้นทะลัก เขาก็รู้สึกเอ็นดูนางขึ้นมาจนเผลออธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงแล้วบดจูบเรียวปากของนาง
“อื้อ...”
หญิงสาวโอนอ่อนและจูบตอบเขาอย่างอ่อนหวาน สองแขนโอบรัดรอบต้นคอแข็งแกร่งเอาไว้ บดเบียดเรือนกายเข้าหาความแข็งแกร่งของชายหนุ่ม กดหน้าท้องแนบไปกับลำเอ็นที่แข็งขึงของเขา ก่อนจะยกขาข้างหนึ่งยกขึ้นเกี่ยวกระหวัดเอวสอบเอาไว้
นี่เป็นครั้งแรกที่นางแสดงออกว่ากำลังต้องการเขา ต้องการการเสพสมและการเติมเต็มจากเขา
แม่ทัพถางไม่รอช้า เขารีบปลดกางเกงของตนเองไปกองอยู่ที่ปลายเท้า แล้วจับลำเอ็นใหญ่ยาวถูไปกับรูแคบชื้นแฉะทันที
“อะ...อาห์”
คนตัวเล็กหลับตาพริ้มเมื่อปลายหัวหยักถูไถไปตามร่องเสียวก่อนจะหยุดอยู่ที่เมล็ดสวาทแล้วดุนดันไปมาจนนางถึงกับห่อริมฝีปากซูดปาก
สวบ!
“อื้อ!”
เอ็นอุ่นดันเข้าไปจนปลายหัวหยักกระแทกปลายอุโมงค์ กดแช่ก่อนจะงัดขึ้นงัดลงช้าๆ แล้วแช่ค้างไว้เช่นนั้นราวกับจะยั่วให้อีกฝ่ายคลั่ง
ชายหนุ่มก้มลงปิดเรียวปากที่ช่างครวญครางหวามหู จูบเร้าขณะที่มือสากดึงสาบคอเสื้อของหญิงสาวให้ปิดบังทรวงอกสล้าง ในขณะที่กระโปรงของนางยาวระย้าปิดบังการสอดเสียบของอวัยวะชายหญิงเพื่อป้องกันไม่ให้อุจาดตาหากเวรยามเดินผ่านไปมา ก่อนจะเริ่มขยับโยกจังหวะราคะ
ตับ! ตับ! ตับ!
นางบิดสะโพกดันเข้าหาเอ็นอุ่นที่ยังคงแช่ค้างไม่ยอมขยับ อยากให้เขาแทงเข้ามาแรงๆ เร็วๆ แต่เขากลับยังคงนิ่งเฉยจนนางรู้สึกกระสับกระส่าย
ในที่สุดเขาก็เริ่มขยับกายโดยการอุ้มในท่าอุ้มแตง หญิงสาวใช้สองขาเกี่ยวรัดรอบเอวสอบเอาไว้แน่น ส่วนสองแขนโอบรัดรอบลำคอด้วยกลัวตก
“อยากมิใช่หรือ ถ้าอยากก็ขยับเองสิ ขยับอย่างที่เจ้าต้องการ”
คนตัวเล็กหน้าแดงก่ำ ด้วยไม่ประสาในกาม นางลองขยับยกสะโพกโดยใช้แรงรั้งจากการที่ขาหนีบสะโพกสอบของชายหนุ่มเอาไว้เพื่อยกตัวขึ้น ก่อนจะทิ้งลงจนเอ็นอุ่นเสียบแทบเข้าไปจนสุด
ตับ!
“อูย...”
นางพบว่าเสียวจนนางถึงกับจุกเสียดไปทั้งท้องน้อยเลยทีเดียว
“ขยับอีกสิ...”
ชายหนุ่มสั่งเสียงราบเรียบ ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าที่เสียวจนเหยเก ยิ่งนางแสดงชัดว่าเสียวมากเท่าไหร่ เจ้าท่อนเอ็นของเขามันก็ยิ่งแข็งขึงมากเท่านั้น
ตับ!
“อ๊ะ...อา...”
เส่าหลิงยกตัวแล้วขยับอีก นางหยุดหอบหายใจแรง ก่อนจะยกขยับ ยกขยับ จากนั้นจึงเริ่มขย่มโยกเร็วขึ้น เร็วขึ้น จิกเล็บลงบนบ่าของเขาก่อนจะหวีดร้องเสียงหลงด้วยความซ่านหฤหรรษ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น)