เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น) นิยาย บท 13

สรุปบท Chapter 13 ลักหลับยามเช้า: เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น)

Chapter 13 ลักหลับยามเช้า – ตอนที่ต้องอ่านของ เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น)

ตอนนี้ของ เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น) โดย ลออจันทร์ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง Chapter 13 ลักหลับยามเช้า จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

Chapter 13 ลักหลับยามเช้า

เขาแพ้กามตัณหาที่ผุดขึ้นในใจงั้นหรือ...

‘ท่านไม่ต้องรักข้าก็ได้ แค่เมตตาข้าอย่างสุนัขหรือแมวสักตัวก็พอ ขอเพียงเศษเสี้ยวความเมตตาข้าก็คงมีความสุขมากมาย’

จู่ๆ ถ้อยคำของบุตรสาวศัตรูดังก้องขึ้นในหัวอีกครั้ง ทำให้เขายิ่งสงสัยว่าเหตุใดนางจึงพูดเช่นนั้น นางต้องการความเมตตาจากเขาจริงหรือ

แล้วเหตุใดนางจึงเปรียบเทียบตนเองเป็นสุนัข เหตุใดนางจึงวางตัวเองไว้อย่างต่ำต้อยเช่นนั้นเล่า มีคำถามมากมายผุดขึ้นในห้วงความคิด ก่อนที่ดวงตาคมจะมองไปยังใบหน้าหวานที่ยังคงนอนหลับลึก

‘เมื่อคืนข้าคงทำให้เจ้าอ่อนเพลียมากสินะ’

เป็นครั้งแรกที่เขาได้มีโอกาสพินิจพิจารณาหญิงสาวอย่างใกล้ชิด นางงดงามขึ้นหรือเปล่านะ แก้มของนางมิได้ซูบตอบอย่างคืนวันเข้าหอ อีกทั้งผิวพรรณของนางก็ดูผุดผาดมากขึ้นราวกับเพิ่งได้รับการดูแลมาเป็นอย่างดี

พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นฝ่ามือที่แตกยับจากการทำงานหนัก

เขาจับมือนางขึ้นมาดู มือนางไม่ต่างจากมือของสาวใช้ก้นครัวในจวน เหตุใดมือของนางจึงเป็นเช่นนี้เล่า ในเมื่อนางเป็นถึงบุตรสาวคนที่แปดของหูจุนเหลียนผู้มั่งคั่ง

ความสงสัยหยุดชะงักเพียงแค่นั้นเมื่อหญิงสาวพลิกตัวนอนตะแคงหันหลัง สะบัดผ้าห่มที่คลุมกายออกเผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งและสะโพกผายที่เย้ายวนเต็มสองตา

“บ้าฉิบ!”

เขาใช้มือกดเจ้าแท่งยาวใหญ่ที่ชี้ผงาดขึ้นมาอย่างแข็งขึง ยิ่งเช้ายิ่งปลุกง่าย แค่เห็นก้นงามงอนภายใต้กางเกงสีขาวก็ทำให้เขาอยากจนเผลอกลืนน้ำลายไปหลายคำรบ

แต่ยิ่งกดมันกลับยิ่งชี้โด่ ในที่สุดตัณหาก็ชนะความอดกลั้น เขายื่นมือไปลูบไล้สะโพกกลมกลึงหวังจะให้นางตื่นขึ้นมา ทว่าหญิงสาวยังคงนอนหลับนิ่งไม่ขยับ เขาจึงเริ่มถอดกางเกงนางออกช้าๆ

“อื้อ...”

นางเพียงครางแล้วทำปากแจ๊บๆ ก่อนจะกลับคืนสู่ลมหายใจสม่ำเสมอแสดงถึงการหลับลึกโดยไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ทั้งที่กำลังจะโดนลักหลับแท้ๆ

ฝ่ามือหนาสากโลมไล้ไปตามก้นกลมงามงอนที่เวลานี้กางเกงถูกดันลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า ก่อนจะแหวกแก้มก้นออกแล้วใช้นิ้วแหย่เข้าไปในรูสวาทจากทางด้านหลัง

“อะ...อื้อ สะ...เสียว อื้อ”

หญิงสาวบิดตัวแล้วหอบหายใจแรง ในขณะที่ดวงตายังปิดสนิท ยิ่งเห็นนางหลับไม่ยอมตื่นคนตัวโตก็ยิ่งตื่นตัวถึงขีดสุด เขาผุดลุกขึ้นแล้วถอดกางเกงออกก่อนจะใช้เอ็นอุ่นถูไปตามร่องก้นช้าๆ

“อาห์...”

ปากเล็กอ้าค้างส่งเสียงคราง ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเหยเก นางทำท่าจะหันกลับมาแต่เขาจับไหล่นางให้ยังคงนอนตะแคงข้างเอาไว้ดังเดิม ก่อนจะค่อยๆ กดแท่งทวนหายเข้าไปในรูเสียวอย่างช้าๆ

“อะ...อาห์ อาห์ อาห์ สะ...เสียวจังเลย อื้อ อื้อ เสียว...”

เส่าหลิงครางเสียงหลง เริ่มหอบหายใจแรงเมื่อเอ็นอุ่นขยับยักย้ายแทงเข้าแทงออกถอกเอ็นอุ่นด้วยจังหวะเนิบช้าแต่หนักหน่วง

“ซี๊ด...”

แม่ทัพหนุ่มทิ้งตัวลงนอนตะแคงแนบไปทางด้านหลังหญิงสาว ค่อยๆ สอดมือเข้าไประหว่างช่วงอกแล้วใช้มือนั้นบีบเต้านมเอาไว้ ในขณะที่มืออีกข้างกอบกุมโหนกนูนแล้วแหย่นิ้วเข้าไปขยี้เมล็ดเสียว

หูเส่าหลิงส่ายสะบัดใบหน้า นางหอบหายใจแรง ในขณะที่ร่องเสียวถูกแทงเข้าแทงออกแรงๆ จนน้ำขาวไหลเยิ้มลงอาบแก้มก้น

“จะ...จะเสร็จแล้ว อื้อ อื้อ”

หญิงสาวกระตุกตัวเกร็งซ่านเสียว นิ่วหน้าเหยเก ในขณะที่แม่ทัพหนุ่มปลดปล่อยสายน้ำแห่งชาติพันธุ์เข้าไปในรูสวาทของนางจนล้นทะลักออกมา

“เสียว...อื้อ สะ...เสร็จแล้ว”

หญิงสาวงึมงำแผ่วเบา ก่อนที่ลมหายใจจะสงบและผ่อนคลายอีกครั้ง ถางเล่อถงแช่เอ็นอุ่นข้างไว้เช่นนั้นจนแน่ใจว่านางหลับสนิทก็ค่อยๆ ชักเอ็นอุ่นออก ย่องลงจากเตียงแล้วจัดการใส่กางเกง ก่อนจะเดินออกจากห้องนอนของหูเส่าหลิงไปอย่างเงียบเฉียบ โดยที่หญิงสาวยังคงนอนหลับไม่รู้ตัว

แสงอาทิตย์ทาทับลงบนเปลือกตาคู่สวย หูเส่าหลิงบิดกายอย่างเกียจคร้านก่อนจะผุดลุกขึ้นนั่ง รู้สึกสดชื่นเพราะได้นอนหลับอย่างเต็มอิ่ม

“ข้าช่างลามกเสียจริง เมื่อคืนถูกท่านแม่ทัพเอาขนาดนั้นแล้ว ข้ายังเก็บเอามาฝันว่าถูกเอาอีก ช่างเป็นความฝันที่ไม่รู้จักพอ”

นางยกมือขึ้นกุมใบหน้าแดงก่ำ ความฝันนั้นช่างเสียวและรู้สึกราวกับเสมือนจริงเหลือเกิน ทว่าจังหวะที่นางลุกขึ้นยืนกลับพบว่ากางเกงของตัวเองถูกถอดออก หญิงสาวอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เมื่อมองไปยังฟูกนอนก็เห็นว่ามีคราบน้ำขาวๆ ไหลเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด

“นะ...นี่ข้าไม่ได้ฝัน ตะ...แต่ท่านแม่ทัพลักหลับข้างั้นเหรอ”

นางถึงกับเข่าอ่อนไม่รู้ว่าจะโกรธหรือจะหัวเราะดี อีตาแม่ทัพอยากให้นางมีบุตรเร็วๆ ตามพระบัญชาขององค์ฮ่องเต้ หรือแท้จริงแล้วเขาเป็นคนหื่นที่ชอบเสพกามเป็นชีวิตจิตใจกันแน่

“ท่านแม่ทัพท่านเป็นคนเช่นไรกันแน่ ปากบอกว่าขยะแขยงข้าแต่กลับลักหลับข้า”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น)