Chapter 14 ช่วยชีวิต
“งั้นหรือ”
ฮูหยินผู้เฒ่าพยักหน้าน้อยๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิดกังวล
สาวใช้มารายงานว่าเมื่อคืนช่วงเวลายามห้าย แม่ทัพถางเริงกามาอยู่กับคุณหนูสกุลหูที่สวนกว้างกลางจวนโดยไม่สนใจสายตาเวรยามเลยแม้แต่น้อย
“ข้าคิดว่านายน้อยอาจจะหลงเสน่ห์หญิงผู้นั้นเจ้าค่ะ หากจะเสพสมแค่เพียงมีบุตร ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเสพสมอย่างร้อนแรงราวกับคู่รักเช่นนั้น”
ขณะที่สาวใช้คนสนิทรายงาน ฮูหยินผู้เฒ่าไม่ได้เอื้อนเอ่ยอันใด ทว่าดวงตากลับหม่นเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
‘หรือตระกูลถางจะต้องจบสิ้นลงเพราะตระกูลหูตามคำทำนาย’
นางยื่นมือเหี่ยวย่นไปหยิบแก้วน้ำชาขึ้นจิบ เมื่อสามสิบปีก่อน มีนักพรตท่านหนึ่งได้เคยทำนายเอาไว้ว่า
‘ความเกลียดชังจะยืดเยื้อ สองตระกูลไม่อาจอยู่ร่วมแผ่นดิน เมื่อถึงเวลาตระกูลหนึ่งต้องถูกลบหายออกไปจากยุทธภพ’
หรือตระกูลที่ท่านนักพรตกล่าวถึงจะเป็นตระกูล ‘ถาง’ เล่า เพราะสามีของนางก็ถูกฆ่าอย่างเลือดเย็น บ่าวชายฝีมือดีหลายรายก็ถูกดักฆ่าตายหลังจากนั้นอีกนับสิบชีวิต
หากบุตรชายของนางตกเป็นทาสกามของหญิงสาวผู้นั้น ก็คงต้องเตรียมใจนับถอยหลังการสิ้นสูญที่กำลังจะเกิดขึ้นได้เลย
“ข้าอยากอยู่คนเดียว ไม่ต้องตามข้ามา”
พูดจบนางก็ลุกเดินออกจากเรือนนอน ลัดเลาะไปยังด้านหลังจวนซึ่งเป็นป่ารกชัฏ ตั้งใจจะขุดหาคำทำนายที่เหลือของนักพรตที่ถูกฝังเอาไว้ แต่นางไม่แน่ใจว่าสามีฝังเอาไว้ที่ไหน จึงได้แต่เดินหาไปมาอยู่นาน
“อยู่ตรงนี้นี่เอง”
ฮูหยินผู้เฒ่าก้มลงยกแท่นหินบนพื้นขึ้น ด้านในมีหีบเหล็กเก่าจนขึ้นสนิมซ่อนอยู่ ภายในหีบมีม้วนกระดาษคำทำนายของท่านนักพรตเอาไว้
หนึ่งในคำทำนายของท่านนักพรตก็คือ ‘ถางอี้เฟยสามีของนางจะต้องตายด้วยความทุกข์ทรมาน ให้ระมัดระวังเรื่องการกินและการใช้ชีวิตประจำวันให้ดี’
วันแล้ววันเล่าคำทำนายนี้ก็ไม่เป็นผล ถางอี้เฟยใช้ชีวิตด้วยความหวาดระแวงจนล้มป่วย ท้ายที่สุดเขาจึงเลือกที่จะฝังลืมคำทำนายแผ่นนี้ไว้ที่หลังจวน โดยมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระและอาจทำให้เขาต้องใช้ชีวิตด้วยความกังวลโดยใช่เหตุ ผ่านมาสามสิบปีใครจะคิดเล่าว่าคำทำนายของท่านนักพรตจะเป็นจริง
“ไหนดูสิว่านอกจากคำทำนายนั้นแล้ว ท่านนักพรตได้ทำนายอะไรอย่างอื่นไว้อีกบ้าง”
ดวงตาฝ้าฟางไล่สายตาไปตามตัวหนังสือ ก่อนจะสะดุดกึกคำทำนายที่ว่า
‘เลือดเนื้อของศัตรูหลอมรวมเข้ากันเป็นหนึ่งชีวิตที่ถือกำเนิด จะนำพาซึ่งความสุขมาให้ตลอดไป’
นางนิ่วหน้าด้วยความแปลกใจ ‘เลือดเนื้อที่หลอมรวม’ น่าจะหมายถึงเด็กทารก แล้ว ‘เลือดเนื้อจากศัตรู’ ก็หมายถึงเลือดเนื้อจาก ‘หูเส่าหลิง’ ลูกสะใภ้ที่นางเกลียดชังจนไม่อยากจะมองหน้างั้นหรือ
“จะเป็นไปได้อย่างไร เหตุใดคำทำนายจึงขัดแย้ง ในเมื่อตอนต้นทำนายเอาไว้ว่าจะมีตระกูลหนึ่งสูญสิ้น ทว่าหากตระกูลถางได้หลอมรวมกับเลือดเนื้อของศัตรูกลับจะพบกับความสุข หรือว่าท่านนักพรตจะชรามาแล้วจึงได้เลอะเลือน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น)