เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1034

บทที่1033 เขาไปดีกว่า

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หานมู่จื่อก็คิดขึ้นมาได้

“ฉันได้ยินพวกเธอพูดว่า เซียวซู่มาหาเหรอ?”

เย่โม่เซินหยุดชะงัก พยักหน้าตอบรับ

“เขามาทำไมเหรอ? วันนี้เป็นวันอาทิตย์ไม่ใช่เหรอ? หรือว่าเรื่องในบริษัทของพวกคุณ ยังจัดการไม่เสร็จ? ต้องการให้ฉันช่วยทำอะไรไหม?” หานมู่จื่อถามอย่างเป็นห่วง

“ก่อนหน้านี้ฉันเคยเป็นผู้ดูแลระบบในบริษัทอยู่ช่วงหนึ่ง ดังนั้นฉันน่าจะช่วยอะไรได้นิดหน่อย ถ้าคุณ......”

เธอยังพูดไม่จบ เย่โม่เซินก็ยื่นนิ้วออกมาแตะที่ปากเธอ ไม่ให้เธอพูดต่อ

หานมู่จื่อยืนอยู่กันที่ด้วยความมึนงง ได้เห็นในระหว่างคิ้วของเขา มีความจนใจ

“กำลังคิดอะไร?”

“หืม?”

“เรื่องในบริษัท จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว คุณไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ อย่าพูดถึงเรื่องในบริษัทฉันเลย แม้แต่เรื่องในบริษัทของคุณ ฉันก็หวังว่าคุณจะไม่ทำอีก”

“ไม่ไปยุ่ง แล้วบริษัทจะทำยังไง? ไม่เอาแล้วหรือ?” หานมู่จื่อ พูดติดตลก แต่มือได้ยื่นออกไปทางด้านหลังของเย่โม่เซินอย่างไร้ร่องรอย ปลายนิ้วเหมือนสัมผัสกับความร้อนชื้น เหนียวเหนอะหนะเล็กน้อย

คิ้วที่งดงามขมวดคิ้วเล็กน้อย และในเวลานี้ เย่โม่เซินดูเหมือนจะรับรู้ถึงท่าทางตุกติกของเธอ มือใหญ่บีบที่เอวของเธอเบาๆ ทำให้หานมู่จื่อครางเสียงเบา เย่โม่เซินก็ถือโอกาสดึงมือของเธอเข้ามาแล้วจับไว้ในมือ

มือใหญ่กุมมือเล็กของเธอไว้ หานมู่จื่อไม่สามารถหลบหนีได้ อยากจะดิ้นรน “คุณจับมือของฉันไว้ทำอะไร รีบปล่อยนะ”

เย่โม่เซินยิ้ม “อุ่นให้คุณหน่อย”

หานมู่จื่อ “ทั้งๆที่มือของคุณเย็นกว่าของฉันอีก อุ่นบ้าอะไร”

“ได้” เย่โม่เซินหันมาทันที “ถ้าอย่างนั้นคุณอุ่นให้ฉัน”

เขาไร้ยางอายขนาดนี้ ทั้งๆที่มือเย็นกว่าเธอ แต่ยืนยันที่จะจับมือเธอไว้ ตามเย่โม่เซินในเมื่อก่อน จะไม่ทำอย่างนี้แน่นอน หานมู่จื่อรู้สึกว่า ต้องมีอะไรในกอไผ่แน่นอน

และยิ่งเขาไม่อยากให้เธอรู้ หานมู่จื่อก็ยิ่งสงสัย

แต่แม้จะสงสัยมาก หานมู่จื่อก็สามารถเข้าใจเขาได้ จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ให้เขาอุ่นมืออย่างจริงจัง

เธอเพิ่งออกมาจากที่นอน ในตัวก็อบอุ่นมากนัก เหมือนเตาผิงขนาดเล็ก

ไม่นานนัก มือที่เย็นเฉียบของเย่โม่เซิน ก็ถูกเธอกุมไว้จนอบอุ่น

หานมู่จื่อกุมมือของเขาไว้ต่อไป “อบอุ่นไหม?”

เย่โม่เซิน “......”

ลำคอเขากลืนลงอย่างยากลำบาก ก้มหน้าลง ดวงตาที่ดำสนิทจ้องมองใบหน้าของหานมู่จื่อ “ยั่วยวนฉัน?”

หานมู่จื่อส่ายหัวอย่างไร้เดียงสา “ฉันกำลังตั้งท้องอยู่ ทำอย่างว่าไม่ได้ คุณก็รู้ดี ฉันจะยั่วยวนคุณได้อย่างไร?”

ตั้งท้อง......

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเย่โม่เซินก็มืดลง ใช่สิ เขายังต้องฝึกตนอีกนาน

“ฉันกำลังอุ่นมือให้คุณอย่างจริงจังมาก” หานมู่จื่อพูดอีกครั้ง

หลังจากพูดจบ เธอก็เห็นบนหน้าผากของเย่โม่เซิน มีเหงื่อออกบางๆ ที่บังเอิญคือ ในเวลานี้ก็มีเสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังขึ้น

“คุณชายเย่?”

คือเสียงของเซียวซู่

หานมู่จื่อยังคงนั่งอยู่ในอ้อมกอดของเย่โม่เซิน ทั้งสองคนกำลังอยู่ในท่าทางที่คลุมเครือ ถ้าเซียวซู่เข้ามาได้เห็นเข้า ก็ต้องอับอายมากสินะ? นึกถึงสิ่งนี้ เธอรีบผลักเย่โม่เซินออก แล้วลุกขึ้น พร้อมกับดึงเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย “ในเมื่อเซียวซู่ มาหาคุณ ถ้าอย่างนั้นฉันกลับก่อนนะ”