เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1087

บทที่1087 หลินซิงหั่ว

คำถามนี้เป็นคำถามที่เสี่ยวเหยียนไม่อยากพูดถึง แต่คนทั้งกลุ่มก็เอาแต่ถามคำถามนี้ไม่หยุด

พอเจอหน้าก็เอาแต่ถามเกี่ยวกับเรื่องงาน เสี่ยวเหยียนรู้ว่าคนอื่นไม่ได้มีเจตนาร้าย เพียงแค่สงสัย และอยากหาเรื่องคุยเท่านั้น แต่พอตอบเยอะๆเข้า เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะระเบิด

เลยตักเค้กชิ้นเล็กชิ้นหนึ่งแล้วหลบไปอยู่อีกซอกมุมคนเดียว กินสตรอว์เบอร์รีที่อยู่บนเค้กเงียบๆ จู่ๆก็มีเงาที่คุ้นเคยเงาหนึ่งเดินเข้ามา

เธอสวมชุดเดรสที่สวยงามสะดุดตา รูปร่างผอมเพรียว หน้าตางดงาม รอบข้างรายล้อมด้วยผู้คนมากมาย ดูท่าทางเป็นที่นิยมมาก

คนๆนี้เสี่ยวเหยียนรู้จัก เป็นลูกค้าประจำของบริษัทมู่จื่อ หลินซิงหั่ว

ทำไมเธอถึงมาที่นี่ได้

เสี่ยวเหยียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เป็นเพราะเธอชอบงานออกแบบของมู่จื่อ แล้วก็ยังเป็นแฟนคลับสาวน้อยของมู่จื่อด้วย ดังนั้นหลินซิงหั่วก็เลยเซ็นต์สัญญาระยะยาวกับทางบริษัท แฟนคลับสาวน้อยไม่กล้าส่งข้อความให้มู่จื่อทุกวัน ขนาดตอนที่เกิดเรื่องขึ้นในวันแต่งงาน หลินซิงหั่วก็ยังไม่กล้าไปหาหานมู่จื่อโดยตรงเลย

ก็เลยต้องส่งข้อความอ้อมไปทางคนในบริษัทให้ไปถามเรื่องราวในเหตุการณ์กับหานมู่จื่อ ตอนนั้นเสี่ยวเหยียนเองก็ถูกถามด้วย เธอก็เลยถามอีกฝ่ายไปตรงๆว่า “ถ้าคุณอยากรู้ขนาดนั้น ทำไมไม่ไปถามเธอโดยตรงล่ะ”

หลินซิงหั่วส่งรูปร้องไห้มาพร้อมกับข้อความว่า “ฉันก็อยากไปถามนะ แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังหาตัวคนไม่เจอเลย ฉันกลัวว่าถ้าถามไปเธอจะเสียใจ แต่ว่าฉันก็เป็นห่วงเธอมาก ดังนั้นก็เลยมาถามพวกเธอ ฉันไม่ได้มีเจตนาร้าย เธออย่าว่าฉันเลยนะ”

เสี่ยวเหยียนเข้าใจได้ในทันที จากนั้นก็บอกกับหลินซิงหั่วว่ามู่จื่อไม่เป็นไร บอกเธอว่าไม่ต้องเป็นห่วง

หลังจากที่ออกจากบริษัทแล้ว เสี่ยวเหยียนก็ไม่เคยเจอกับดาราดังอย่างหลินซิงหั่วอีกเลย คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะมาเจอกันในงานเลี้ยง

ขณะกำลังครุ่นคิด จู่ๆหลินซิงหั่วก็เหลือบมาเห็นเธอ แววตาเป็นประกาย แล้วเดินมาทางเธอทันที

“เสี่ยวเหยียน ที่แท้เธอก็มาอยู่ตรงนี้นี่เอง ฉันก็ว่าวันนี้เธอจะต้องมาแน่ๆ แต่ว่าหาตั้งนานก็ไม่เห็นเธอ”

เสี่ยวเหยียนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าเธอจะเดินเข้ามาทักทายตัวเองก่อนแบบนี้

เดิมทีเธอก็อยากนั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวอยู่แล้ว เพราะถ้าเกิดอยู่ใกล้หลินซิงหั่วมากเกิน จะยิ่งเป็นเป้าสายตาของคนอื่น

เพราะยังไงหลินซิงหั่วก็เป็นดาราดัง มีออร่าเฉพาะตัว แล้วในงานเลี้ยงก็ยังมีคนในบริษัทอีกมาก

เธอโบกมือให้หลินซิงหั่ว แล้วยิ้มบางๆ ถือว่าเป็นการทักทายเธอ

“เมื่อกี้ฉันอยู่กับมู่จื่อค่ะ” เสี่ยวเหยียนอธิบายเสียงแผ่วเบา

หลินซิงหั่วทำท่าเข้าใจ “อย่างนี้นี่เอง เทพธิดาของฉันเป็นอะไรไปเหรอ ตอนนี้ทุกอย่างก็ราบรื่นดีไม่ใช่เหรอ ฉันได้ยินคนที่บริษัทคุยกันว่า ก่อนหน้านี้เธอกลับประเทศมาพร้อมกับคุณชายเย่”

“อืม” เสี่ยวเหยียนพยักหน้า “ก็ราบรื่นดีค่ะ คุณไม่ต้องเป็นห่วงเธอแล้ว”

“เฮ้อ” หลินซิงหั่วทำท่าโล่งอก “งั้นก็ดีแล้ว”

จากนั้นจู่ๆเธอก็เห็นเค้กที่เสี่ยวเหยียนดูท่าทางน่าอร่อย เลยถามเธอว่าไปเอามาจากไหน

“คุณจะเอาไหม ฉันน่าจะกินอีกชิ้นหนึ่ง เดี๋ยวฉันไปตักมาเผื่อคุณด้วย”

หลินซิงหั่วสองมือประกบกันเป็นเชิงขอบคุณ

“งั้นก็ต้องขอบคุณเธอด้วยนะ”

จากนั้น เสี่ยวเหยียนก็ถือเค้กสองชิ้นเดินกลับมา หลินซิงหั่วเห็นเธอกลับมาบนใบหน้าก็เผยรอยยิ้มดีใจออกมา แล้วรับเค้กไปจากมือเธอ กินเพียงคำเดียว หลินซิงหั่วก็อุทานออกมา

“อร่อยมากเลย ฉันไม่ได้กินเค้กมานานแล้ว”

“ทำไมล่ะ” เสี่ยวเหยียนไม่เข้าใจ

“เป็นดาราลำบากมากเลยนะ ต้องควบคุมอาหาร ควบคุมรูปร่างตัวเองอย่างเคร่งครัด ถ้าฉันอ้วนขึ้นสักนิด แฟนคลับก็จะเกลียดฉัน”

“......”

ถ้าอ้วนขึ้นหน่อย แล้วแฟนคลับจะเกลียดเธอ แบบนั้นเรียกว่าแฟนคลับด้วยเหรอ