บทที่1140 ค่าใช้จ่ายขั้นต่ำ
คิดถึงตรงนี้แล้ว เสี่ยวเหยียนก็โกรธขึ้นมา ทั้งๆที่พูดกับเขาชัดเจนแล้ว เจ้าเด็กคนนี้ทำไมถึงได้เจ้าเล่ห์ขนาดนี้กัน
{หนูอย่ามาเล่นลูกไม้กับน้าอยู่เลย รีบส่งที่อยู่มาให้น้ามา ไม่อย่างนั้นแล้วน้าเสี่ยวเหยียนจะโกรธจริงๆแล้วนะ ถ้าน้าโกรธขึ้นมาจริงๆหนูก็คงรู้ผลอยู่แล้วนะ}
ในตอนที่เห็นข้อความนี้แล้ว เสี่ยวหมี่โต้วก็เหมือนจะสามารถจินตนาการถึงท่าทางของเสี่ยวเหยียนในตอนนี้ออกเลยทีเดียว จึงอดไม่ได้ที่จะอยากปิดปากหัวเราะออกมา แต่ก็ช่วยไม่ได้ เสี่ยวหมี่โต้วไม่ชอบคู่นัดบอดคนนี้เลย
อีกทั้งเขาก็คิดว่าการให้เขาเลี้ยงสักมื้อนึงก็ไม่เห็นเป็นไร ถึงยังไงก็ต้องลองอยู่พอดี
จ่ายไหวก็คือจ่ายไหว จ่ายไม่ไหวก็จ่ายไม่ไหวสิ ก็ไม่เห็นเป็นไร
แต่ต้องดูว่าเขาจะกล้ายอมรับหรือเปล่า
{น้าเสี่ยวเหยียน น้าไม่ต้องรีบร้อนไปหรอก เสี่ยวหมี่โต้วจัดการเองได้}
{ที่อยู่ เร็ว}
เสี่ยวหมี่โต้วส่งสติกเกอร์น่ารักไป จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์กลับไป ไม่ได้คุยกับเสี่ยวเหยียนต่อ เสี่ยวเหยียนถูกการกระทำนั้นทำเอาโกรธขึ้นมาไม่น้อย ยืนอยู่ที่หน้าประตูใหญ่ด้วยสีหน้าที่ย่ำแย่สุดๆออกมา
ส่วนหลัวหุ้ยเหม่ยก็เห็นว่าเธอออกมานานแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะยังไม่เรียกรถอีก จึงต้องเดินเข้ามาดู
“เป็นอะไรไป?”
“เสี่ยวหมี่โต้วไม่ยอมส่งที่อยู่มาให้หนู” เสี่ยวเหยียนเอ่ยพูดออกมาอย่างจนใจ
“ทำไม? หรือว่าเด็กคนนี้ไม่ห่วงตัวเองเลยงั้นหรอ?”
“เขามีอะไรต้องเป็นห่วงนัก? แม่ คนที่เราต้องเป็นห่วงควรจะต้องเป็นคู่นัดบอดของหนูมากกว่า จะต้องถูกเสี่ยวหมี่โต้วหลอกเข้าแน่”
“พูดอะไรกัน? เสี่ยวหมี่โต้วน่ารักเสียขนาดนั้น อีกอย่างเขาก็เป็นแค่เด็กคนนึง จะไปหลอกคนอื่นเขาได้ยังไง?”
เสี่ยวเหยียน “...”
เธอมองแม่ตัวเองไปอย่างจนใจ ดูเหมือนว่าเธอจะถูกเสี่ยวหมี่โต้วกำราบจนอยู่หมัดไปเสียแล้ว และเสี่ยวหมี่โต้วจะต้องแสดงความฉลาดหลากหลายวิธีต่อหน้าพวกเธอ ดังนั้นแล้วคู่สามีภรรยาตระกูลโจวจึงไม่รู้โฉมหน้าที่แท้จริงของเจ้าปีศาจน้อยตนนี้กันเลย
คิดมาจนถึงตรงนี้แล้ว เสี่ยวเหยียนก็ไม่อยากเถียงออกไปอีก ทำได้เพียงพูดออกไปว่า “หนูส่งข้อความหาหลี่ซือห้านดีกว่า”
เธอกับหลี่ซือห้านได้แลกวีแชทกันเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่แลกเบอร์โทรศัพท์กัน
เดิมทีเธอโทรหาเสี่ยวหมี่โต้วเพราะค่อนข้างที่จะคุ้นเคยกับเด็กน้อยอยู่พอสมควร ก็เลยจัดการได้ง่าย แต่นึกไม่ถึงว่าเขาตอนนี้จะเหมือนกับปราการที่แข็งแกร่งไม่มีผิด ดื้อรั้นสุดๆ
ตอนนี้ทำได้เพียงจัดการจากทางเขา
เสี่ยวเหยียนส่งข้อความไปหาหลี่ซือห้าน
รออยู่นาน กว่าจะได้สักคำ
{วางใจเถอะ ผมจะดูแลเขาอย่างดี}
เสี่ยวเหยียน “...”
เขาเองก็ไม่ยอมบอกตำแหน่งเธอเหมือนกันว่ากำลังอยู่ที่ไหน? ดูเหมือนว่า จะถูกเสี่ยวหมี่โต้วล้างสมองไปแล้ว? เจ้าเด็กคนนี้ทำไมถึงได้...
ช่างเถอะ จะบอกว่าเกลียดเขาคงเป็นไปไม่ได้ เสี่ยวเหยียนทำได้เพียงคิดหาวิธีอื่น เธอเดินเข้าไปเรียกรถจากข้างถนน หลังจากที่ขึ้นรถไปแล้วก็ได้บอกกับคนขับรถไปว่า “คุณลุงคะ คุณลุงรู้มั้ยคะว่าที่ที่ของแพงที่สุดของช่วงนี้คือที่ไหน?”
“ที่ที่ของแพงที่สุด?” สีหน้าคุณลุงเปลี่ยนไป เหมือนกับกำลังคิดอยู่
เสี่ยวเหยียนเห็นอย่างนั้นก็รีบพูดเสริมออกไป “ของกิน!”
คุณลุงเข้าใจขึ้นมาทันที “อันนี้ จากที่ลุงได้วิ่งรถมานาน ก็รู้จักอยู่หลายที่เลย แต่คุณอยากไปที่ไหนหรอครับ?”
ไปที่ไหน? เสี่ยวเหยียนเองก็ไม่รู้แน่ชัดว่าเสี่ยวหมี่โต้วหลอกให้หลี่ซือห้านพาไปที่ไหน แต่ในเมื่อไม่ยอมให้เธอไป เธอแน่ใจว่าเขาจะต้องหลอกหลี่ซือห้านไปที่ไม่ดีกับเขาแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่