เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1263

บทที่ 1262 ห้ามแตะต้องฉัน

“ทำไมล่ะ คุณมีปัญหาอะไรไหม?”

เซียวซู่เหลือบมองหล่อนด้วยความเย็นชา

เจียงเสี่ยวไป๋รีบปิดปากเงียบ “ไม่มี ฉันไม่มีปัญหาอะไร! งั้นคุณก็คิดตอนนี้เลย ฉันจะรอคำตอบของคุณอยู่ที่นี่!”

รออยู่ที่นี่? เซียวซู่คิดในใจ หญิงสาวคนนี้หัวดื้อเหลือเกิน

แต่เขากลับเม้มปาก ไม่ตอบอะไรหล่อน

ผ่านไปประมาณหนึ่งนาที

เจียงเสี่ยวไป๋ถามขึ้น: “คุณคิดไปถึงไหนแล้ว?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซียวซู่อดไม่ได้ที่จะหันไปเหลือบมองหล่อน พูดเตือนขึ้น: “นี่เพิ่งผ่านไปหนึ่งนาทีเอง”

“งั้นเหรอ?” เจียงเสี่ยวไป๋เอียงคอ กระพริบตาลง: “ฉันคิดว่าผ่านไปแล้วหนึ่งศตวรรษแล้วซะอีก”

เซียวซู่แค่หยอกเล่นกับหล่อน และไม่ตอบอะไรหล่อนอีก

ใครจะไปคิดเมื่อผ่านไปหนึ่งนาที หล่อนถามขึ้นอีกครั้ง: “คุณคิดเสร็จแล้วยัง?”

เซียวซู่: “…”

“พูดสิ คุณคิดไปถึงไหนแล้ว?”

เซียวซู่ไม่อยากฟังอะไรจากหล่อน อีกทั้งยังปฏิเสธการพูดคุยกับหล่อน เพิ่งผ่านไปยังไม่ถึงสองนาที แต่หล่อนกลับถามขึ้นมาแล้วถึงสองครั้ง

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ตอบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ไม่โกรธอะไร รอให้เวลาค่อยๆเดินผ่านไป

เซียวซู่นั่งเงียบ แต่ในใจกลับคิดว่า ผู้หญิงคนนี้ผ่านไปหนึ่งนาทีก็จะถามหนึ่งครั้งรึเปล่า?

เขานั่งนับเวลาอยู่ในใจ

เป็นเหมือนที่คาดคิดไว้ เวลาผ่านไปอีกหนึ่งนาที เจียงเสี่ยวไป๋หันไปหาเซียวซู่อีกครั้ง เซียวซู่รู้สึกว่าสีหน้าตัวเองในตอนนี้ชาไปหมดแล้ว

“คุณเซียวคะ คิดไปถึงไหนแล้วคะ? เป็นยังไงบ้าง? พลาดโอกาสนี้ไป ก็จะไม่มีอีกแล้วนะคะ”

“คุณคงไม่คิดที่จะถามผมทุกๆหนึ่งนาที จนกว่าผมจะให้ตอบกับคุณใช่ไหม?”

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้าลง

เซียวซู่ทนไม่ไหวจนเลิกหางคิ้วขึ้นมา หญิงสาวคนนี้ช่าง....

“สรุปว่ายังไงล่ะ? ตอบตอนนี้เลยดีกว่าถูกฉันถามทุกนาทีไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซียวซู่เงยหน้าเหลือบมองหล่อนอย่างไม่สบอารมณ์: “นี่เป็นหนึ่งในกลยุทธ์ของคุณ?”

“อื้มๆ” เจียงเสี่ยวไป๋ยอมรับอย่างไม่ลังเล และส่งยิ้มให้เขา ใบหน้าของเด็กผู้หญิงแทบจะเข้าไปชนกับเขา หล่อนไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยสักนิด และไม่รู้สึกว่าระยะห่างของทั้งสองใกล้กันมากเกินไป ทั้งยังยิ้มให้เขาอีก: “ตกลงไหม?”

เซียวซู่: “…”

เขาหลบสายตาออกราวกับเห็นผี และยังคงไม่ตอบอะไรหล่อน

เจียงเสี่ยวไป๋ยื่นมือออกไปดึงแขนเสื้อของเขา “คุณไม่พูดอะไร งั้นฉันถือว่าคุณตกลงแล้วกันนะ?”

เซียวซู่ยังคงเงียบไม่พูดอะไร เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มเริงร่าและพูดต่อ: “โอเค งั้นช่วงเวลาต่อจากนี้ถือว่าคุณเป็นแฟนฉันแล้วนะ”

คำว่าแฟน ทำให้เซียวซู่เลิกคิ้วขึ้นมาทันที หันไปแก้คำพูดให้หล่อน “เป็นแฟนตัวปลอม”

“เอาเถอะน่า รู้แล้วจ้ะแฟนจ๋า”

เจียงเสี่ยวไป๋ตบบ่าของเขา เป็นเพราะเขายอมตกลงตัวเองแล้ว หล่อนจึงดีใจมากเป็นพิเศษ และเดินเข้าไปควงแขนของเซียวซู่ไว้อย่างแนบแน่น

“ทำอะไรน่ะ?” สาวน้อยเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น ทั้งยังเอาตัวมาแนบติดกับเขาด้วย กลิ่นหอมอันเลือนรางคละคลุ้งไปรอบตัว จนทำให้เซียวซู่ต้องระมัดระวังมากขึ้น

เจียงเสี่ยวไป๋เหลือบมองหล่อนอย่างไม่สบอารมณ์

หล่อนนึกถึงครั้งที่แล้วที่เคยพูดแซวเขาไปว่าเปลี่ยนตัวปลอมให้กลายมาเป็นตัวจริง เซียวซู่ก็ผลักหล่อนออกทันที ทั้งยังพูดว่า: “ฝันไปเถอะ”

“ฝันไปเถอะ? ทำไมล่ะ? หรือว่าเธอไม่มีเสน่ห์? เธอเนี่ยนะ ผู้ชายคนเดียวก็มัดใจไว้ไม่อยู่! เจียงเสี่ยวไป๋ ฉันผิดหวังในตัวเธอมากจริงๆ”

“แสดงละครเสร็จแล้วก็กลับไปได้แล้ว วันนี้ดึกมากแล้ว”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดจบก็หันหลังเดินออกไป และไม่ได้เล่าเรื่องที่โชคร้ายที่เกิดในคืนนี้ให้กับฟางถังถังฟัง เมื่อเซียวซู่เห็นว่าหล่อนใกล้กลับมาแล้ว และเด็กสาวที่อยู่ด้านข้างหล่อนยังมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย โบกมือให้เขาด้วยความเคอะเขิน

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นเพื่อนสนิทของเจียงเสี่ยวไป๋ ชื่อฟางถังถังค่ะ”

เซียวซู่พยักหน้าให้หล่อนอย่างนอบน้อม สีหน้าเย็นชา “สวัสดีครับ ผมเซียวซู่”

น้ำเสียงอ่อนน้อมสุภาพ ดูเป็นคนสุขุมเยือกเย็น

ฟางถังถังให้คะแนนเขาสูงขึ้นมาทันที

แต่เจียงเสี่ยวไป๋กลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หล่อนยังไม่ลืมเหตุการณ์ตอนที่เขาขอให้หล่อนเขียนเรื่องแทนให้ โดยการบังคับขู่เข็ญหล่อนทางวีแชท ต่อมายังตามมาถึงห้องเล็กๆขอหล่อน ฉุดหล่อนออกมาจากผ้าห่มที่แสนอุ่นและหอมละมุน เพื่อมาเขียนเรื่องให้เขา

สุดท้าย ยังทำให้หล่อนต้องไปพัวพันกับเรื่องมากมาย!

ตอนนี้ กลับทำตัวเป็นคนดีสุภาพเรียบร้อย

“นี่ก็ดึกมากแล้ว ผมไปส่งพวกคุณกลับก่อนดีกว่าครับ”

เจียงเสี่ยวไป๋กลับพูดขึ้น: “คุณขับรถมาเหรอ? แต่คุณดื่มเหล้ามานะ คงขับรถไม่สะดวก เดี๋ยวฉันกับเพื่อนหารถกลับไปกันเองก็ได้”

“ไปส่งพวกคุณก่อน”

ฟางถังถังอยู่ด้านข้างเจียงเสี่ยวไป๋ ทั้งสองเดินตามหลังเซียวซู่ เจียงเสี่ยวไป๋ได้ยินเพื่อนซี้ของตัวเองพูดขึ้น

“นี่เธอ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนเป็นคนเย็นชานะ...”