เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1285

บทที่ 1284 ก็เป็นอาชีพที่ดีอาชีพหนึ่ง

ก่อนที่งานเลี้ยงวันเกิดจะเริ่มขึ้น ทุกคนก็มารวมตัวกันที่ห้องโถง เพราะว่าวันนี้เชิญผู้คนมาตั้งมากมาย ดังนั้นจึงมีบางคนมองเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ยืนตัวสูงๆ ก็เข้ามาถามเกี่ยวกับอายุและการศึกษาของเธอ

หลังจากที่ฉันได้ยินว่าเธอทำงานฟรีแลนซ์แล้วนั้น ยังชมเชยเธอด้วยว่ายอดเยี่ยมมากๆ และให้เธอตั้งใจทำงานต่อไปอะไรจำพวกนั้น

เจียงเหมยฟังอยู่ข้างๆอย่างอึดอัด หัวใจทั้งดวงอิจฉาจนจะบิดเบี้ยวแล้ว

แม้ว่าตระกูลเจียงจะมีลูกชายสามคน แต่ว่าลูกชายทั้งสามคนนี้ก็ให้กำเนิดลูกสาวสองคน

เจียงเหมยชอบเปรียบเทียบกับเจียงเสี่ยวไป๋ตั้งแต่เด็กๆ

เจียงเสี่ยวไป๋ทำอะไรเธอก็จะทำสิ่งนั้นด้วย แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่สามารถทำตามได้ นั่นก็คือร่างกายของเจียงเสี่ยวไป๋

เนื่องจากเจียงเสี่ยวไป๋ได้รับกรรมพันธุ์ความงามจากคุณแม่ของเธอและในขณะเดียวกันก็ได้รับความสูงและขายาวจากคุณพ่อของเธอด้วย ดังนั้นเธอไม่เพียงแต่มีขาที่ยาวและตัวสูงจนน่าอิจฉาเท่านั้น แต่ยังมีใบหน้าที่ทำให้คนน่าอิจฉาอีกด้วย

เธอเป็นคนที่สวยโดยไม่ต้องแต่งตัวแบบนั้น เพียงแค่แต่งตัวก็สามารถปราบปรามผู้ชมได้หมด ดังนั้นก่อนที่จะมางานในวันนี้เจียงเหมยตั้งใจแต่งตัวอย่างเป็นพิเศษ

และในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอกังวลเรื่องตาชั้นเดียวของตัวเองมาเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ตัดสินใจไปหาคุณหมอเพื่อทำตาสองชั้น

เธอได้ฉีดหน้าขาวใส และกรดไฮยาลูโรนิก ผลิตภัณฑ์ศัลยกรรมทางการแพทย์ต่างๆ และก็ทำผ่าตัดศัลยกรรมมาตั้งมากมาย

เจียงเหมยนึกว่าตัวเองสวยมากๆแล้ว แต่เจียงเสี่ยวไป๋เก็บเนื้อเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน จะต้องหน้าตาไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เมื่อได้พบเจียงเหมย เธอถึงตระหนักว่าเธอคิดผิดไปแล้ว

เพราะว่าเธอไม่เพียงแค่สวยเท่านั้น แต่เธอยังสวยอย่างเป็นธรรมชาติอีกด้วย ไม่ได้สนใจดูแลเรื่องผิวพรรณอะไรมากนักแต่ก็ยังเนียนขาวใสเหมือนเดิม ซึ่งทำให้เธอน่าโมโหมากจริงๆ! ! !

ตอนนี้แขกส่วนใหญ่ก็ล้วนแต่พูดคุยกับเจียงเซียวไป๋ เจียงเหมยก็ยิ่งโมโหขึ้นไปอีก

ดังนั้นเมื่อมีคนถามคำถามว่ารายได้จากการเขียนบทความของเจียงเสี่ยวไป๋ต่อเดือนเพียงพอสำหรับการใช้ชีวิตของเธอหรือไม่นั้น เจียงเหมยก็อดไม่ได้ และก็ไม่สนว่าจะเสียมารยาทหรือไม่ ก้าวเข้าไปข้างหน้าและพูดแทรกโดยตรงว่า "รายได้จากงานที่เธอทำเพียงพอสำหรับการเลี้ยงชีพตัวเองซะที่ไหนกันละ？เมื่อก่อนตอนสมัยเรียนเธอก็ไม่ค่อยชอบเรียนหนังสือ หลังจากเรียนจบไปแล้วทำไมถึงไม่หางานดีๆทำละ？เสี่ยวไป๋ แม้ว่าพวกเราจะเป็นพี่น้องกัน แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่ว่าเธอคำหนึ่งจริงๆ เธอไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ในอนาคตเธอต้องการแต่งงานและมีลูกนะ ยังไงก็รีบหางานที่ดีๆทำ เก็บเงินสักหน่อย และเลิกทำให้คุณพ่อคุณแม่ลำบากซะ "

เจียงเสี่ยวไป๋ "... "

แมลงวันน่ารำคาญตัวนี้ คิดไม่ถึงว่าจะบินออกมาอีกแล้ว

เฮ้อ แมลงวันก็บินตามกลิ่นมาจริงๆด้วย

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เจียงเสี่ยวไป๋มองไปที่เธอ และยิ้มจาง ๆ "คุณพ่อคุณแม่ของฉัน？เธอเป็นรุ่นหลาน ไม่รู้ว่าจะเรียกผู้อาวุโสของตัวเองอย่างไรเหรอ?"

สีหน้าของเจียงเหมยเปลี่ยนไป เธอคิดไม่ถึงมาก่อนว่าจะใช้หัวข้อนี้มาเขียนบทความอีกครั้ง ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงรีบแก้ตัวอย่างรวดเร็ว “ฉันก็แค่พูดออกไปเฉยๆ คุณน้าสามและคุณลุงสามเดิมทีก็ทำงานหนักเพื่อเธอ เดิมทีครอบครัวของเธอก็มีแค่ลูกสาวคนเดียว เธอทั้งไม่ทำงานทั้งไม่หาเงินแถมยังใช้เงินที่บ้านกินอยู่กับคนในบ้าน แบบนี้ไม่ดีจริงๆนะ”

“ งั้นตามที่เธอว่า ฉันควรจะทำอย่างไรดีละ?”

เจียงเสี่ยวไป๋ก็ไม่ได้โกรธเช่นกัน มีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า ราวกับว่ากำลังสะสมพลังเพื่อขยายตัว

เจียงเหมยมีลางสังหรณ์ที่คลุมเครือหนึ่งอย่าง แต่หลังจากได้เห็นคนรอบๆที่ฟังคำพูดของเธอแล้วนั้นและแสดงสีหน้าท่าทีดูถูกเจียงเสี่ยวไป๋เล็กน้อย หัวใจของเธอก็เริ่มกลับมามืดมนอีกครั้ง

“ ที่นี่มีคนตั้งมากมาย ให้ทุกคนช่วยเธอดูไหมล่ะ ว่ามีงานอะไรที่สามารถแนะนำได้บ้าง？”