เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1285
สรุปบท บทที่ 1284 ก็เป็นอาชีพที่ดีอาชีพหนึ่ง: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่
ตอน บทที่ 1284 ก็เป็นอาชีพที่ดีอาชีพหนึ่ง จาก เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1284 ก็เป็นอาชีพที่ดีอาชีพหนึ่ง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ ที่เขียนโดย สือหวู เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 1284 ก็เป็นอาชีพที่ดีอาชีพหนึ่ง
ก่อนที่งานเลี้ยงวันเกิดจะเริ่มขึ้น ทุกคนก็มารวมตัวกันที่ห้องโถง เพราะว่าวันนี้เชิญผู้คนมาตั้งมากมาย ดังนั้นจึงมีบางคนมองเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ยืนตัวสูงๆ ก็เข้ามาถามเกี่ยวกับอายุและการศึกษาของเธอ
หลังจากที่ฉันได้ยินว่าเธอทำงานฟรีแลนซ์แล้วนั้น ยังชมเชยเธอด้วยว่ายอดเยี่ยมมากๆ และให้เธอตั้งใจทำงานต่อไปอะไรจำพวกนั้น
เจียงเหมยฟังอยู่ข้างๆอย่างอึดอัด หัวใจทั้งดวงอิจฉาจนจะบิดเบี้ยวแล้ว
แม้ว่าตระกูลเจียงจะมีลูกชายสามคน แต่ว่าลูกชายทั้งสามคนนี้ก็ให้กำเนิดลูกสาวสองคน
เจียงเหมยชอบเปรียบเทียบกับเจียงเสี่ยวไป๋ตั้งแต่เด็กๆ
เจียงเสี่ยวไป๋ทำอะไรเธอก็จะทำสิ่งนั้นด้วย แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่สามารถทำตามได้ นั่นก็คือร่างกายของเจียงเสี่ยวไป๋
เนื่องจากเจียงเสี่ยวไป๋ได้รับกรรมพันธุ์ความงามจากคุณแม่ของเธอและในขณะเดียวกันก็ได้รับความสูงและขายาวจากคุณพ่อของเธอด้วย ดังนั้นเธอไม่เพียงแต่มีขาที่ยาวและตัวสูงจนน่าอิจฉาเท่านั้น แต่ยังมีใบหน้าที่ทำให้คนน่าอิจฉาอีกด้วย
เธอเป็นคนที่สวยโดยไม่ต้องแต่งตัวแบบนั้น เพียงแค่แต่งตัวก็สามารถปราบปรามผู้ชมได้หมด ดังนั้นก่อนที่จะมางานในวันนี้เจียงเหมยตั้งใจแต่งตัวอย่างเป็นพิเศษ
และในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอกังวลเรื่องตาชั้นเดียวของตัวเองมาเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ตัดสินใจไปหาคุณหมอเพื่อทำตาสองชั้น
เธอได้ฉีดหน้าขาวใส และกรดไฮยาลูโรนิก ผลิตภัณฑ์ศัลยกรรมทางการแพทย์ต่างๆ และก็ทำผ่าตัดศัลยกรรมมาตั้งมากมาย
เจียงเหมยนึกว่าตัวเองสวยมากๆแล้ว แต่เจียงเสี่ยวไป๋เก็บเนื้อเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน จะต้องหน้าตาไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เมื่อได้พบเจียงเหมย เธอถึงตระหนักว่าเธอคิดผิดไปแล้ว
เพราะว่าเธอไม่เพียงแค่สวยเท่านั้น แต่เธอยังสวยอย่างเป็นธรรมชาติอีกด้วย ไม่ได้สนใจดูแลเรื่องผิวพรรณอะไรมากนักแต่ก็ยังเนียนขาวใสเหมือนเดิม ซึ่งทำให้เธอน่าโมโหมากจริงๆ! ! !
ตอนนี้แขกส่วนใหญ่ก็ล้วนแต่พูดคุยกับเจียงเซียวไป๋ เจียงเหมยก็ยิ่งโมโหขึ้นไปอีก
ดังนั้นเมื่อมีคนถามคำถามว่ารายได้จากการเขียนบทความของเจียงเสี่ยวไป๋ต่อเดือนเพียงพอสำหรับการใช้ชีวิตของเธอหรือไม่นั้น เจียงเหมยก็อดไม่ได้ และก็ไม่สนว่าจะเสียมารยาทหรือไม่ ก้าวเข้าไปข้างหน้าและพูดแทรกโดยตรงว่า "รายได้จากงานที่เธอทำเพียงพอสำหรับการเลี้ยงชีพตัวเองซะที่ไหนกันละ？เมื่อก่อนตอนสมัยเรียนเธอก็ไม่ค่อยชอบเรียนหนังสือ หลังจากเรียนจบไปแล้วทำไมถึงไม่หางานดีๆทำละ？เสี่ยวไป๋ แม้ว่าพวกเราจะเป็นพี่น้องกัน แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่ว่าเธอคำหนึ่งจริงๆ เธอไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ในอนาคตเธอต้องการแต่งงานและมีลูกนะ ยังไงก็รีบหางานที่ดีๆทำ เก็บเงินสักหน่อย และเลิกทำให้คุณพ่อคุณแม่ลำบากซะ "
เจียงเสี่ยวไป๋ "... "
แมลงวันน่ารำคาญตัวนี้ คิดไม่ถึงว่าจะบินออกมาอีกแล้ว
เฮ้อ แมลงวันก็บินตามกลิ่นมาจริงๆด้วย
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เจียงเสี่ยวไป๋มองไปที่เธอ และยิ้มจาง ๆ "คุณพ่อคุณแม่ของฉัน？เธอเป็นรุ่นหลาน ไม่รู้ว่าจะเรียกผู้อาวุโสของตัวเองอย่างไรเหรอ?"
สีหน้าของเจียงเหมยเปลี่ยนไป เธอคิดไม่ถึงมาก่อนว่าจะใช้หัวข้อนี้มาเขียนบทความอีกครั้ง ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงรีบแก้ตัวอย่างรวดเร็ว “ฉันก็แค่พูดออกไปเฉยๆ คุณน้าสามและคุณลุงสามเดิมทีก็ทำงานหนักเพื่อเธอ เดิมทีครอบครัวของเธอก็มีแค่ลูกสาวคนเดียว เธอทั้งไม่ทำงานทั้งไม่หาเงินแถมยังใช้เงินที่บ้านกินอยู่กับคนในบ้าน แบบนี้ไม่ดีจริงๆนะ”
“ งั้นตามที่เธอว่า ฉันควรจะทำอย่างไรดีละ?”
เจียงเสี่ยวไป๋ก็ไม่ได้โกรธเช่นกัน มีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า ราวกับว่ากำลังสะสมพลังเพื่อขยายตัว
เจียงเหมยมีลางสังหรณ์ที่คลุมเครือหนึ่งอย่าง แต่หลังจากได้เห็นคนรอบๆที่ฟังคำพูดของเธอแล้วนั้นและแสดงสีหน้าท่าทีดูถูกเจียงเสี่ยวไป๋เล็กน้อย หัวใจของเธอก็เริ่มกลับมามืดมนอีกครั้ง
“ ที่นี่มีคนตั้งมากมาย ให้ทุกคนช่วยเธอดูไหมล่ะ ว่ามีงานอะไรที่สามารถแนะนำได้บ้าง？”
“ ที่ไหนกันละ ไม่ว่าหน้าของฉันจะหนาแค่ไหนก็ไม่สามารถเทียบกับอันดับหนึ่งสองของเธอได้ หรอก อาศัยผู้ชายเข้ามาทำงานในบริษัท ผลก็คือคุณธรรมของตัวเองไม่สามารถเข้ากับสถานะทางสังคมได้ สุดท้ายก็ยังต้องพึ่งพาผู้ชายเพื่อใช้ชีวิต เจียงเหมย ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันฉันต้องเตือนเธอสักประโยคว่า ถ้าผู้ชายคนนั้นเต็มใจที่จะให้เธอพึ่งพาไปตลอดชีวิต ก็ถือว่าเธอโชคดี แต่ถ้าเขาหนีไปกลางคัน เธอจะมีอะไรอีกเหรอ ?”
เจียงเหมยตกตะลึง
"เธอคิดว่าเธอยังสามารถยืนอยู่ตรงนี้อย่างสง่าผ่าเผยเหมือนตอนนี้ ที่ใส่เสื้อผ้าสวย ๆ ฉีดน้ำหอมแบรนด์ชื่อดัง และพูดอย่างหยิ่งยโสว่าจะหางานให้ฉันทำ กลัวว่าเมื่อถึงเวลานั้น งานที่เธออยากแนะนำ ตัวเธอเองยังหาทำไม่ได้ "
หลังจากพูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็แสดงรอยยิ้มละเอียดอ่อนงดงาม และพูดเบา ๆ : "เธอพูดแบบนี้ต่อหน้าทุกๆคน ไม่ใช่ว่าอยากจะบอกทุกคนว่าตอนนี้เธอมีชีวิตที่ดี มีตำแหน่งในบริษัท แถมยังรู้จักคนเก่งๆ และฉันเจียงเสี่ยวไป๋ไม่มีอะไรเลยไม่ใช่เหรอ？อยากเห็นฉันกระทืบด้วยความโมโหอย่างสุดขีด เห็นฉันขายหน้า ฉันบอกเธอให้ อย่าแม้แต่จะคิด”
หลังจากนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็มองไปรอบ ๆหนึ่งครั้ง และพูดกับทุกคนอย่างจริงใจ "งานในปัจจุบันของฉันค่อนข้างอิสระจริงๆ ถ้าหากทุกๆคนอยากจะแนะนำงานให้ฉันทำ ฉันก็สามารถหาเวลามาทำงานพาร์ทไทม์ได้ ถึงอย่างไรก็ตามการทำงานทำให้ฉันรู้สึกมีเกียรติ”
ทุกคนคิดไม่ถึงว่าเธอจะถ่อมตัวและไม่หยิ่งยโสขนาดนี้ แตะจมูกของตัวเองอย่างเงียบๆ และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีก เป้าหมายของ เจียงเหมยยังไม่บรรลุ ไม่มีความสุขในใจเป็นอย่างยิ่ง
เธอจับมือของเจียงเสี่ยวไป๋ อยากจะพูดอะไรอีก ในตอนนี้คุณหญิงใหญ่เจียง กลับถูกติดตามเป็นกลุ่มออกมา
"จับมือฉันทำไม คุณย่าออกมาแล้ว คุณเจียงเหมยยังไม่รีบปล่อยมือฉัน แล้วไปประจบประแจงอีก？ช้าอีกหน่อยกลัวว่าเธอจะไม่มีโอกาสแล้ว"
เมื่อเจียงเสี่ยวไป๋พูดแบบนี้ เจียงเหมยเพิ่งจะนึกอะไรขึ้นได้ หลังจากพูดว่าเธอรอดูแล้วกันไปหนึ่งประโยค จากนั้นก็หันตัวเข้าไปในกลุ่มคน
คนที่อยากเอาอกเอาใจเนี่ย ไม่สามารถทนความตื่นเต้นได้จริงๆเลย
เจียงเสี่ยวไป๋หันกลับมา และหัวเราะอย่างจนใจ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่