เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1295

บทที่1294 มอบสิทธิ์ในการเลือกให้เธอ

เซียวซู่อยากจะพูดว่าเด็กผู้หญิงคนอื่นเวลาหาวเขาไม่ปล่อยตัวแบบเธอขนาดนี้

พอคิดไปคิดมา สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้พูดคำพูดที่ติดอยู่ตรงริมฝีปากออกมา

เจียงเสี่ยวไป๋ลูบจมูกตัวเอง จากนั้นก็มองไปด้านหลังเขา “ทำไมคุณถึงออกมาคนเดียวล่ะ”

พอได้ยินแบบนั้น เซียวซู่ก็ขมวดคิ้ว “แล้วจะให้มากับใครอีก”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดติดตลกว่า “ยังจะมีใครอีก ตอนที่ฉันออกมาเห็นได้ชัดว่ามีสาวน้อยเข้าไปชวนคุณคุยนี่”

พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ขยับเข้าไปใกล้เขา อยากจะยกแขนขึ้นวางบนไหล่เขา แต่กลับพบว่าความสูงของตัวเองไม่เพียงพอ เลยทำได้แค่ดึงแขนเสื้อของเซียวซู่ แล้วยิ้มพร้อมกับพูดหยอกล้อเขาว่า “เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนี่ แค่มาร่วมงานวันเกิดยังมีผู้หญิงเข้าไปจีบ ในใจคงจะปลื้มแย่เลยสินะ”

เซียวซู่ “......”

เขาปัดมือของเจียงเสี่ยวไป๋ที่เกาะเขาออก “พูดจาให้มันดีๆหน่อย”

เจียงเสี่ยวไป๋ถูกปัดมือออก เดิมทีก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่จู่ๆเธอก็เห็นว่าด้านหลังของเซียวซู่มีคนๆหนึ่งปรากฏตัวขึ้น เธอก็รีบคว้ามือของเซียวซู่มากุมไว้อย่างรวดเร็ว แล้วทั้งร่างก็ล้มเข้าหาเซียวซู่อย่างแผ่วเบา

ร่างของเด็กสาวล้มเข้าหาอ้อมกอดเขาอย่างไม่ทันได้บอกกล่าว กลิ่นหอมแผ่วเบาที่พุ่งเข้ามา ทำให้เซียวซู่ตัวแข็งทื่อไปทันที เลยคิดอยากจะผลักเธอออกโดยสัญชาตญาณ

แต่จู่ๆเจียงเสี่ยวไป๋กลับพูดเสียงแผ่วเบาว่า “ให้ความร่วมมือกับฉันหน่อย มีคนกำลังมา”

เซียวซู่ยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่จู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขายังแกล้งแสดงเป็นแฟนของเธออยู่ ในเมื่อเธอกำลังต้องการ ถ้าอย่างนั้นก็......ระหว่างที่กำลังครุ่นคิด มือของเจียงเสี่ยวไป๋ก็ห้อยอยู่บนคอเขาเสียแล้ว

มือของหญิงสาวนุ่มนิ่มราวไร้กระดูก ผิวขาวนวลราวกับไข่ที่ถูกปอกเปลือกออกแล้ว ลูบเบาๆผ่านบริเวณลำคอและหัวไหล่ของเขา เจียงเสี่ยวไป๋ซุกหน้าไว้กับแผ่นอกของเซียวซู่

“อาซู่ คุณนี่จริงๆเลย ทำไมจะมางานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายฉันก็ไม่บอกกันสักคำเลย จู่ๆก็โผล่มาแบบนี้ ทำเอาชาวบ้านเขาตกอกตกใจหมด”

เซียวซู่ “......”

น้ำเสียงของเจียงเสี่ยวไป๋ทั้งเล็กทั้งยืดยาว แค่ฟังก็รู้ว่าจงใจแสร้งทำ แล้วยังประโยคที่พูดออกมา ฟังแล้วเซียวซู่ตากระตุกทันที

ยัยคนนี้นี่จริงๆเลย......

เธอมีกี่หน้ากันแน่

เจียงเหมยเพิ่งจะเดินเข้ามาใกล้ ก็ได้ยินเจียงเสี่ยวไป๋เอ่ยประโยคนี้ออกมา ทำเอาเกือบจะสำรอกออกมาทันที แล้วก็มองดูเธอที่แทบจะแขวนอยู่ตัวของเซียวซู่ทั้งตัวแบบนั้น ส่วนเซียวซู่ก็ไม่ได้ผลักเธอออก

เจียงเหมยเลือดลมสูบฉีดขึ้นมาทันที ควบคุมอารมณ์ของตัวเองก่อนแล้วจึงเดินไปด้านหน้าแล้วพูดว่า

“เสี่ยวไป๋ วันนี้คุณเซียวเป็นแขกพิเศษของงานเลี้ยง ถึงแม้ฉันจะเข้าใจได้ว่าเธออยากจะแสดงความรู้สึกต่อแฟน แต่เธอโอบกอดคุณเซียวอยู่ในที่สาธารณะแบบนี้ แบบนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่มั้ง”

ที่เธอกล้าพูดออกมาขนาดนี้ เป็นเพราะว่าเมื่อครู่เธอได้ยินเซียวซู่พูดต่อหน้าคนอื่นว่า เขากับเสี่ยวไป๋เป็นแค่เพื่อนกัน

ผู้ชายคนหนึ่งหากจะชอบผู้หญิงคนหนึ่ง คงไม่มีทางพูดแบบนั้นแน่ เขาจะต้องอยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองชอบเธอ อยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นรู้โดยทั่วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของเขาคนเดียว

แต่ว่าเซียวซู่ไม่ใช่แบบนั้น เขาบอกว่าทั้งสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน ก็แสดงว่าทั้งสองคนไม่ได้มีความสัมพันธ์กันแบบนั้น

แต่ตอนนี้เจียงเสี่ยวไป๋กลับกอดคอของชาวบ้านเขาแล้วยังพูดคำพูดน่าขนลุกพวกนั้นออกมา ช่างหน้าไม่อายจริงๆ

พอเจียงเสี่ยวไป๋เห็นเจียงเหมยโมโหควันออกหูแบบนั้น คงไม่ต้องพูดเลยว่าในใจจะรู้สึกสะใจขนาดไหน เธอไม่ได้ขยับเขยื้อน ยังคงเกาะอยู่ในอ้อมอกของเซียวซู่ ไม่เพียงแค่นั้น ยังกอดเขาแน่นขึ้นกว่าเดิมด้วย

ร่างกายของสาวน้อยแนบชิดกับร่างของเซียวซู่ ร่างกายของเซียวซู่เคร่งตึงไปหมด คนใกล้ชิดขนาดนี้ ทำให้เขาแทบจะรู้สึกได้ถึงส่วนโค้งส่วนเว้าของร่างกายสาวน้อยได้เลย