เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1302

บทที่ 1301 แจ้งเรื่องร้าย ไม่แจ้งเรื่องดี

สักครู่หนึ่ง เธอเม้มปากเบาๆ มักรู้สึกแปลกๆในใจ และรู้สึกรังเกียจสวี่เย็นหวั่น เล็กน้อย

แสร้งทำเป็นเหมือนตัวอะไร บอกว่าไม่รู้จัก ไม่รู้จักจ้องมองคนอื่นนานขนาดนั้น?

นึกถึงอะไรบางอย่าง พนักงานต้อนรับก็รีบกลับไปที่ตำแหน่งของตัวเอง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเริ่มซุบซิบในกลุ่มอีกครั้ง

“ข่าวใหญ่ ข่าวใหญ่!”

“พนักงานต้อนรับคุณไม่รำคาญหรือไง? แต่ละวันแจ้งแต่เรื่องร้ายไม่แจ้งเรื่องดีเลย ครั้งนี้อยากจะพูดอะไรอีก?”

“คุณรีบหุบปากเถอะ หุบปากเร็ว ๆ แอดมินออกมาปิดกั้นสนทนาพนักงานต้อนรับได้ไหม? ฉันไม่อยากโดนสาดความหวานอีกแล้ว”

“ไม่ใช่ ไม่ใช่นะ!” พนักงานต้อนรับพิมพ์อย่างรีบร้อน “ครั้งนี้เป็นข่าวใหญ่จริงๆ ครั้งนั้นฉันได้บอกกับพวกคุณแล้วใช่ไหม ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่า เป็นคู่หมั้นของประธานหาน? วันนี้ฉันได้เห็นเธอในบริษัทอีกแล้ว แล้วเธอยังกลายเป็นพนักงานในบริษัทของเรา เมื่อกี้ตอนที่ฉันกลับมา เห็นเธอยืนอยู่ตรงนั้น จ้องมองแฟนของประธานหานไม่ละสายตาเลย!”

“......”

“!!!”

“???”

“!ให้ตายเถอะ! เผือกเรื่องนี้ระเบิดจริงๆ คุณหมายถึงว่า คู่หมั้นของประธานหานอยู่ในบริษัทเราเหรอ? นี่คู่หมั้นกับแฟนปะทะกัน ใครเป็นตัวจริงอ่ะ?”

“นี่ยังต้องพูดอีกเหรอ? ถ้าเป็นคู่หมั้น ต้องได้รับความยินยอมจากพ่อแม่ทั้งสองฝ่าย ถึงได้หมั้นกัน ตัวจริงต้องเป็นคู่หมั้นแน่นอน”

“ถ้าพูดอย่างนี้ หรือแฟนคนปัจจุบัน จะเป็นมือที่สาม?”

“พวกคุณอย่าพูดเหลวไหล” พนักงานต้อนรับรีบอธิบาย “คู่หมั้นคนนั้น ใครจะไปรู้ว่าคือของจริงหรือของปลอม? เธอบอกเองว่าเป็นคู่หมั้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นเรื่อยจริงเสมอไปนะ”

“ฉันว่าน่าจะเป็นเรื่องจริง พวกคุณลองคิดดู ว่าทำไมประธานหานของเรา เมื่อก่อนไม่เคยมีความรักมาเลย อยู่คนเดียวมาโดยตลอด ฉันคิดว่าอาจเป็นเพราะมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ดังนั้นจึงรักนวลสงวนตัว คิดไม่ถึงว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งแทรกแซงกลางทาง จับประธานหานไว้ได้ ตอนนี้คู่หมั้นรู้แล้ว ไม่พอใจ ดังนั้นจึงกลับมาทวงอำนาจ”

เมื่อเห็นข้อความนี้ พนักงานต้อนรับก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

ช่างเป็นจินตนาการที่ล้ำเลิศจริงๆ

“ฮ่าๆๆ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า มีความเป็นไปได้ตามอย่างนี้จริงๆ ถ้าฐานะของคู่หมั้นคนนี้เป็นเรื่องจริง ถ้าอย่างนั้นแฟนในตอนนี้ประธานหาน ก็จะกลายเป็นมือที่สามขึ้นครองตำแหน่งสินะ?”

ในกลุ่มเดือดพลุ่งพล่าน ต่างคนต่างแย่งกันพูดความคิดเห็นของตัวเอง

*

เวลามักจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากเมืองเป่ยฝนตกอย่างหนัก อากาศก็เย็นลงมากไม่น้อย ในอากาศมีความเย็นฉ่ำเล็กน้อย เวลาลมพัด ทำให้ผู้คนอดที่จะขนลุกไม่ได้

เพราะตอนที่เสี่ยวหมี่โต้วอยู่บ้าน แย่งตัวหานมู่จื่อกับเย่โม่เซินตลอด ดังนั้นจึงถูกพ่อของเขา โยนเข้าไปในโรงเรียนเสียเลย

ที่จริงความฉลาดของเสี่ยวหมี่โต้ว สามารถเข้าเรียนในโรงเรียนประถมได้โดยตรง แต่เนื่องจากข้อจำกัดของอายุ บวกกับพ่อของเขาเพียงต้องการเอาตัวเขาออกไปไม่ให้กวนใจ ดังนั้นจึงโยนเขาเข้าไปในโรงเรียนชนชั้นสูงแห่งหนึ่งโดยตรง และใช้เงินเหมาจ่ายอาหารสามมื้อในแต่ละวันของโรงเรียน อยากให้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ในโรงเรียนตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงค่ำมืด

ต่อมายังอยากจะให้เขาอยู่ในโรงเรียนประจำด้วยซ้ำ!

เสี่ยวหมี่โต้วลุกขึ้นประท้วง!

“หม่ามี๊ หนูไม่อยากอยู่โรงเรียนประจำ และเนื้อหาการเรียนการสอนของโรงเรียนนั้นก็น่าเบื่อมาก เป็นสิ่งที่หนูเคยเรียนมาแล้วทั้งนั้น หนูไม่อยากเรียนอีกแล้ว หม่ามี๊ หนูไม่จำเป็นต้องไปที่โรงเรียนก็ได้”