เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1348

บทที่1347 ไม่มีความอ่อนโยน

ทำอะไร? เสี่ยวเหยียนกะพริบตา เธอไม่อยากบอกเขานี่!

เห็นเธอไม่ตอบ สายตาของหานชิงก็มองสำรวจเข้ามา กุมข้อมือเธอเอาไว้ “หืม?”

แต่เสี่ยวเหยียนกลับเอ่ยออกมาด้วยท่าทางที่ชวนน่าสงสัย “ตอนนี้ฉันไม่บอกคุณหรอก”

“ยังถึงตอนนั้นคุณก็รู้แล้ว!”

ท่าทางชวนน่าสงสัยของหญิงสาว หานชิงเองก็ไม่ได้ถามออกมาอีก บวกกับอารมณ์ของเขาในวันนี้ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นัก ภายในรถก็เลยตกอยู่ในความเงียบขึ้นมาอีกครั้ง

พอเขาไม่พูด เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกว่าความกดดันจากร่างของเขาต่ำลงอีกครั้ง เสี่ยวเหยียนรู้สึกว่ามันผิดปกติ วันนี้ท่าทางหานชิงดูอารมณ์ไม่ดีเลย

เพราะว่าตนต้องการเตรียมเซอร์ไพรซ์ให้เขา จนถึงตอนนี้ก็เลยไม่บอกสุขสันต์วันเกิดให้เขาไปเลย และก็ไม่ได้ให้ของขวัญเขาด้วยเหมือนกัน

เสี่ยวเหยียนก็เริ่มคาดเดาขึ้นมา ว่าเขาจะโกรธเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า

ก็เลยทำได้เพียงคิดอยู่ในใจ อดทนอีกนิด รอให้ถึงร้านอาหารก่อน หลังจากที่เห็นเซอร์ไพรซ์ที่เธอเตรียมให้เขาแล้ว เขาคงไม่แผ่ความกดดันต่ำเหมือนอย่างตอนนี้แน่

เพียงแต่ ถ้าเสี่ยวเหยียนรู้เรื่องที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เธอคงไม่คิดจะเตรียมเซอร์ไพรซ์ให้เขาในวันนี้แน่ และไม่มีทางฉลองวันเกิดให้เขาเหมือนกัน

*

ภายในร้านอาหาร

ในตอนที่พนักงานเห็นเสี่ยวเหยียนพาหานชิงเข้ามา ก็อดไม่ได้ที่จะอุทานกัน จากนั้นก็กระซิบกระซาบกันขึ้นมา

“พระเจ้า แฟนของคุณจางหล่อมากเลย มิน่าเธอถึงยอมเตรียมเซอร์ไพรซ์ให้แฟน ถ้าฉันมีแฟนหล่อขนาดนี้นะ ให้ฉันเซอร์ไพรซ์เขาทุกวัน ฉันก็ยอม!”

“ฉันเห็นด้วย+10086ไปเลย！”

“แฟนของเธอเป็นสไตล์เทพบุตรเลยนะเนี่ย แต่คุณจางดูเหมือนจะธรรมดามากเลย สองคนนี้คบกัน ก็ยังเป็นคุณจางที่เป็นคนเตรียมเซอร์ไพรซ์ให้แฟนอย่างเขาอีก รู้สึกว่ามัน...อืมมมม”

คำพูดตรงท่อนหลังถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดออกมา แต่คนที่อยู่ในที่นั้นได้ยินก็รู้ว่าตรงท่อนหลังของคำพูดประโยคนี้ของเธอมันหมายความว่าอะไร

คนที่เป็นหัวหน้าคนกลุ่มนั้นขัดเธอออกมา

“พอแล้ว อย่ามาต่างคนต่างความคิดกันไปหน่อยเลย ถึงยังไงคนจ่ายเงินก็เป็นลูกค้า จะไปยุ่งเรื่องคนอื่นมากมายไปทำไมกัน? สิ่งที่พวกเราต้องทำก็คือบริการลูกค้าให้ดี ไม่อนุญาตให้แสดงความคิดใดๆ รู้หรือเปล่า?”

“รู้แล้วค่ะ”

ตอนที่เสี่ยวเหยียนเข้ามาก็พูดกับหานชิงว่า “ฉันจองที่เอาไว้แล้ว ร้านของพวกเขาขายดีมากเลย ถ้าไม่จองเอาไว้ก่อน ถึงตอนนั้นโดนแย่งหมดแน่”

หานชิงเองก็ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ส่งเสียงอืมออกมา ความคิดเหมือนจะล่องลอยไปไกล

เสี่ยวเหยียนจูงมือเขาขึ้นไปข้างบนด้วยกัน

ภายในห้องส่วนตัวมีเซอร์ไพรซ์ที่เธอได้เตรียมเอาไว้ ขอเพียงผลักประตูห้องเข้าไป ก็จะสามารถรู้สึกได้ถึงความแตกต่างกันด้านใน

ตอนที่ผลักประตูเข้าไป ภายในห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศของความรู้สึกหวานแหววอย่างสาวน้อย การประดับตกแต่งที่เป็นรูปหัวใจหลากหลาย มองดูแล้วเหมือนอย่างกับความฝัน

ส่วนหานชิงนั้นเหมือนกับไม่ได้ตระหนักถึง ก็คงเห็นแล้ว แต่นึกว่ามันเป็นการตกแต่งของห้อง ก็เลยไม่ได้ไปสนใจมากมาย

เพียงไม่นานพนักงานก็ได้ยกอาหารที่เตรียมเอาไว้ให้วันนี้โดยเฉพาะขึ้นมาเสิร์ฟ ทั้งหมดล้วนเป็นของที่ขายทั่วไปของร้านทั้งนั้น ดูเหมือนจะไม่มีอะไรปกติเลย ดังนั้นแล้วหานชิงเองก็เลยไม่ได้ตระหนักถึงอะไรเลยเหมือนกัน

ถ้าความคิดของเขาวันนี้ไม่คิดวุ่นไปต่างๆนานาแล้วล่ะก็ ก็จะตระหนักได้ว่าของพวกนี้มันดูผิดปกติ แต่ความคิดของหานชิงก็ล่องลอยไปไกลเสียแล้ว

ดังนั้นแล้วในตอนที่พนักงานร่วมมือกับเสี่ยวเหยียนโดยการปิดไฟภายในห้อง ทั้งห้องตกอยู่ในความมืด คิ้วของหานชิงก็กระตุกออกมา ในที่สุดเขาก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ

ท่ามกลางความมืด มือบางวางลงมาบนหลังมือของเขา พลิกมือลงไปเบาๆ นิ้วมืออ่อนนุ่มสะกิดไปที่เขาเบาๆ หานชิงนึกว่าไฟดับ หญิงสาวนึกว่าเขาจะกลัว ก็เลยยื่นมือเข้ามาปลอบเขา