เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1366

บทที่1365 ไม่อยากรู้แล้ว

“ต่อมาหลังจากโตขึ้นแล้ว ตระกูลสวี่ก็ย้ายออกไป หลายปีมานี้พวกเราก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องเป็นคู่หมั้นของฉันเลย”

หานชิงอธิบายเบาๆ อย่างชัดถ้อยชัดคำ เสี่ยวเหยียนก็สงบและฟังที่เขาพูด

ถ้าอิงจากคำพูดที่เขาพูด สองคนเหมือนกับว่าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน งั้นทำไมสวี่เย็นหวั่นต้องพูดว่าตัวเองเป็นคู่หมั้นของเขาด้วยล่ะ?

“คุณแน่ใจเหรอว่าพวกคุณสองคนไม่ได้หมั้นกัน? เธอไม่ใช่คู่หมั้นของคุณจริงๆ เหรอ? ”

“เหยียนเหยียน งานหมั้นไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ถ้าหากระหว่างพวกเราสองคนมีการหมั้นกันจริงๆ เธอว่าฉันจะจำไม่ได้เหรอ? ”

ทันใดนั้นเสี่ยวเหยียนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแล้ว เธอคิดอะไรขึ้นได้ ก็ถามขึ้นมา : “งั้นตอนที่อยู่บ้านก่อนหน้านี้คุณมาหาฉัน ฉันถามคุณว่าทำไมคุณไม่บอกฉัน ก็คือเรื่องนี้ ตอนนั้นคุณบอกว่ามันพูดยาก ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ยังงั้นเหรอ? ”

หานชิงย้อนกลับไปคิด แล้วก็คลี่ยิ้มออกมา “ฉันนึกว่าเธอพูดถึงเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่ฉลองวันเกิด”

“……”

ที่เธอโกรธอยู่นานมาก มันเปล่าประโยชน์ยังงั้นเหรอ?

คำถามที่เธอถาม หานชิงกลับนึกว่าเป็นเรื่องอื่น แถมเธอก็เข้าใจผิด

“ครั้งต่อไปก่อนที่จะถามอะไร ช่วยระบุให้ชัดเจนหน่อยได้ไหม? ตอนนั้นคำถามของเธอคลุมเครือจะตาย ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเธอถามเรื่องอะไร? ”

เสี่ยวเหยียนรู้สึกได้เหมือนกับว่าตอนนี้เขากำลังโทษเธออยู่ เธอกะพริบตา “นี่คุณกำลังบอกว่าฉันเอาแต่ใจตัวเองอยู่ใช่ไหม? ถ้าเกิดว่าพวกคุณไม่ได้หมั้นกันจริงๆ แล้วทำไมเธอถึงต้องยอมรับด้วยล่ะ? คุณลืมอะไรไปรึเปล่า? ”

“ยอมรับ? ” หานชิงจับประเด็นสำคัญได้ในประโยคนี้ “เธอพูดกับปากของตัวเองเลยเหรอว่าเธอเป็นคู่หมั้นของฉัน”

“ประมาณนั้นแหละ” เสี่ยวเหยียนเม้มริมฝีปากของตัวเอง พร้อมกับพูดอย่างไม่มีความสุขว่า “แต่ว่าตอนแรกเธอไม่ได้วางแผนจะบอกฉัน คนในบริษัทเป็นคนบอกฉันก่อน หลังจากนั้นเธอก็เลยยอมรับ”

หานชิงเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลม พอเธอพูดแบบนี้ เขาก็คาดเดากระบวนการเดินทางของความคิดของเธอได้ในทันที

เธอนึกว่าเขากับสวี่เย็นหวั่นมีการหมั้นหมายกัน และคนในบริษัทก็รู้กันหมดแล้ว มีแต่เธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ถูกปิดบัง ตอนที่ถูกทิ้งตอนงานฉลองวันเกิดนั้น เดิมทีเธอก็ทุกข์ใจอยู่แล้ว แถมยังต้องมาได้ยินข่าวที่ไม่สามารถจะรับได้อีก ตอนนั้นเธอก็เลยไม่สามารถรับการโจมตีแบบนี้ได้ พอหลังจากที่ถามเขาแล้ว ทั้งสองคนก็เลยเกิดความเข้าใจผิดกัน

และเธอก็เลยอยากจะเลิกกับเขา

ในสถานการณ์แบบนี้ คนทั่วไปก็ต้องสูญเสียสติไปเหมือนกัน

และยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าสาวน้อยคนนี้ชอบเขามากแค่ไหน พอนึกถึงน้ำตาของเธอที่ไหลรินในหลายวันที่ผ่านมา หานชิงก็ยิ่งรู้สึกเจ็บหัวใจ มือหนาเอื้อมไปจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอ แล้วก็ดึงเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมอก

“ไม่ได้มีการหมั้น ระหว่างฉันกับเธอไม่ได้มีอะไรกันทั้งนั้น ฉันหานชิงเป็นคนที่สะอาดบริสุทธิ์ขนาดนี้ เธอเองก็เป็นคนที่เข้ามายั่วฉันก่อน ฉันก็เคยบอกแล้วว่าฉันเลือกเธอแล้ว ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนคนอีกแล้ว”

เสี่ยวเหยียนหน้าแนบอยู่กับหน้าอกของเขา พอได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของเขา ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็แดงก่ำขึ้นมา

ช่วงนี้เธอเอาแต่โกรธแบบเสียเปล่า เขาไม่มีทางโกหกเธอ ตอนนี้เขาปฏิเสธแบบนี้ ก็แสดงว่าระหว่างทั้งสองคนนั้นไม่ได้มีงานหมั้นหมายเกิดขึ้นจริงๆ

แต่ว่า….สรุปแล้วเรื่องนี้มันเป็นยังไงกันแน่?

ทำไมสวี่เย็นหวั่นต้องบอกเธอว่าตัวเองเป็นคู่หมั้นของเขา แล้วคนในบริษัทอีกล่ะ?

“ฉันรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เรื่องนี้พอกลับไปแล้วฉันจะถามให้ชัดเจน แล้วจะมาบอกเธอ”

“หึ” เสี่ยวเหยียนกระแอมอย่างเย่อหยิ่ง แล้วก็บิดตัวในอ้อมอกที่อบอุ่นของเขา “ใครอยากรู้กัน…..”

“ไม่อยากรู้เหรอ? ถ้ายังงั้นกลับไปก็ไม่ต้องสนใจแล้วใช่ไหม? ”

“กล้าเหรอ! ” เสี่ยวเหยียนตะคอกใส่เขาอัตโนมัติ หลังจากนั้นก็อึ้งไป

หานชิงมองหน้าเธอนิ่ง แววตาของเขามีอารมณ์ที่หอมกรุ่น นิ้วของเขาแตะที่หางตาของเธอ พร้อมกับกระซิบว่า “ต่อไปเป็นแบบนี้ก็พอแล้ว”

“อะไรนะ? ”

“ต่อไปนี้ ปฏิบัติกับฉันแบบนี้ก็ดีแล้ว ไม่ต้องระมัดระวังตัวหรอก อยู่ต่อหน้าฉันเธอสามารถเอาแต่ใจยังไงก็ได้ ฉันจะตามใจเธอ”

เสี่ยวเหยียน：“……”