เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1379

บทที่ 1378 ลูกสะใภ้ผู้น่ารัก

ดังนั้นหลายปีมานี้ เธอคุ้นชินแล้ว จึงไม่ได้สังเกตเห็นว่าเหลียงหย่าเหอและเซียวหมิงจื้อทั้งสองคนไม่กล้านั่งลงไปเพราะสีของเบาะรองนั่งอันนี้

ภายใต้การต้อนรับอย่างอบอุ่นของเธอเหลียงหย่าเหอนั่งลงไปก่อน รู้สึกแปลกใจมากที่พบว่าเบาะนั้นยังนุ่มมาก จากนั้นเรียกให้เซียวหมิงจื้อนั่ง ยังทำตาขวางใส่เขาด้วย สายตานั้นเหมือนจะฆ่าเขา

เซียวหมิงจื้อลูบๆคลำๆจมูกอย่างเขินๆ สุดท้ายก็ได้แต่นั่งลง

“เสี่ยวไป๋จ๊ะ การตกแต่งภายในบ้านนี้ทั้งหมดหนูเป็นคนจัดเหรอ”

“อืม” เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า：“ฉันชอบโทนสว่างๆแบบนี้ ดูแล้วไม่ทำให้หดหู่ขนาดนั้น ทำให้คนอารมณ์ดี”

พูดมาถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไป๋จู่ๆก็นึกอะไรขึ้นได้ “อ๋อใช่แล้วค่ะ ดูแล้วปัญญาอ่อนนิดหน่อยใช่มั้ยคะ หนูใช้ตั้งแต่เด็กจนชินแล้วค่ะ ดังนั้นก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก”

“ไม่เป็นไรๆ ไม่ปัญญาอ่อน น่ารักมากนะ ผู้หญิงสาวอย่างหนูก็ควรจะใช้ของแบบนี้ สดใสมีชีวิตชีวา”

เหลียงหย่าเหอพอเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ก็ชอบมาก ดังนั้นจึงรีบหาโอกาสชมเธอหลายคำ พูดจบก็ผลักเซียวหมิงจื้อ。

เซียวหมิงจื้อที่อยู่ภายใต้การกำกับของเธอก็ยิ้มอย่างซื่อๆ：“ใช่แล้ว คนหนุ่มคนสาวอย่างพวกคุณก็ควรจะใช้แบบนี้”

หลังจากทุกคนพูดคุยสัพเพเหระกันแล้วหลายประโยค เจียงเสี่ยวไป๋หาโอกาสไปห้องน้ำระหว่างนั้นก็ส่งข้อความหาเซียวซู่บอกว่าพ่อกับแม่เขามาถึงที่บ้านแล้ว

แต่ตอนที่เซียวซู่ได้รับข้อความ ก็ล่วงเลยไปเกือบยี่สิบนาทีแล้ว

พอเขาเห็นข้อความที่เจียงเสี่ยวไป๋ส่งมา คิดว่าเป็นข้อความพูดคุยธรรมดาหรือว่าคำถาม หลังจากที่อ่านเนื้อความชัดเจนแล้ว แววตาเขาเปลี่ยนไปช่วงหลายนาทีนั้น

พ่อแม่มาที่บ้าน ทำไมไม่บอกให้เขารู้ล่วงหน้าก่อนสักคำ

ความจริงแล้วเมื่อก่อนก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่จำนวนครั้งที่พวกเขามานั้นน้อยมาก ดังนั้นเซียวซู่จึงลืมเรื่องนี้ไปเลย หลังจากเจียงเสี่ยวไป๋ย้ายเข้ามาอยู่แล้ว เขาก็ไม่ได้คิดว่าวันหนึ่งทั้งสองฝ่ายจะพบกัน

บ้านของตัวเองจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น พ่อแม่จะต้องเข้าใจผิดแน่

ในเมื่อเขากับเจียงเสี่ยวไป๋เป็นแฟนกันหลอกๆ ทั้งสองคนแทบไม่ได้มีความรู้สึกใดๆเลย หากทำให้พ่อแม่เข้าใจผิด ต่อไปเขาต้องเสียเวลานานเท่าไหร่ไปอธิบาย

คิดแล้วก็ทำให้รู้สึกปวดหัว

เซียวซู่คิดทบทวน ตัดสินใจกลับไปบ้านก่อน

อีกด้าน สองสามีภรรยาตระกูลเซียวตัดสินใจที่จะอยู่กินอาหารกลางวันแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ทำอาหารอย่างมากมายอุดมสมบูรณ์หนึ่งมื้อต้อนรับพวกเขา

จากนั้นตอนที่เธอทำกับข้าวเหลียงหย่าเหอก็ตามเข้าไป เห็นฝีมือทำกับข้าวที่ทะมัดทะแมงคล่องแคล่วของเจียงเสี่ยวไป๋ ความชื่นชอบและความรู้สึกดีๆต่อเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

นี่คือลูกสะใภ้ที่น่ารักอะไรอย่างนี้เนี่ย

เหลียงหย่าเหอยิ่งมองเจียงเสี่ยวไป๋ก็ยิ่งชอบ แต่ไม่นานเธอก็ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้อย่างนั้น “จะว่าไปแล้วนะเสี่ยวไป๋ หนูทำอาหารเก่งขนาดนี้ คงไม่ใช่ว่าตอนที่อยู่กับเซียวซู่มีแต่หนูทำกับข้าวนะ”

ได้ยันดังนั้น เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้าอย่างไม่ลังเลแต่อย่างใด เหลียงหย่าเหอพอได้ยินสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที “ทำอย่างนี้ได้ยังไงกันล่ะแม้หนูจะเป็นแฟนเขา แต่หนูไม่จำเป็นต้องทำกับข้าวให้เขาตลอดก็ได้นะ เซียวซู่ไอ้ลูกคนนี้ก็ช่างจริงๆ มีแฟนแล้วก็ไม่รู้จักทะนุถนอม ให้หนูมาทำกับข้าวได้ยังไงกัน ลูกคนนี้ช่างไม่รู้เรื่องเลย เสี่ยวไป๋หนูวางใจเถอะ ตอนเที่ยงเขากลับมาฉันจะด่าเขาให้ตายเลย”

เจียงเสี่ยวไป๋หมดคำพูดไปชั่วขณะ

เพราะเธอก็แค่พลั้งปากพูดไป แต่คิดไม่ถึงว่าแม่ของเซียวซู่กลับมีปฏิกิริยาตอบโต้มากขนาดนี้ สำหรับเธอแล้ว เซียวซู่ไม่ใช่ลูกชายของเธอเหรอ อย่างนั้นเธอก็ควรจะเข้าข้างลูกตัวเองถึงจะถูก แต่กลับมาเข้าข้างตัวเอง

อีกทั้งตนและเซี่ยวซู่ก็ไม่ใช่แฟนกันจริงๆ เธอใช้เงื่อนไขการทำกับข้าวแลกเปลี่ยนกับเขา เขาจึงตอบตกลงเป็นแฟนหลอกๆกับตน ช่วยกันตนเองจากการดูตัวที่วุ่นวายทั้งหลายทั้งปวง