เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1378

บทที่ 1377 ดูเหมือนจะเห็นภาพลวงตา

เจียงเสี่ยวไป๋ที่หลบอยู่อีกมุมได้ยินบทสนทนาของคนทั้งคู่

หลังจากนั้นเธอจึงเข้าใจ ว่าที่แท้ก็คือพ่อแม่ของเซียวซู่มานี่เอง

แต่ว่า เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ค่อยเห็นด้วยกับคำพูดของแม่เซียวซู่เท่าไหร่นัก เซียวซู่อัปลักษณ์เหรอ ในความทรงจำของเธอ เซียวซูก็คือพวกที่มีความเป็นผู้ชายมาก โดยเฉพาะแผลเป็นบนใบหน้า ไม่เพียงไม่ได้ทำให้เขากลายเป็นคนอัปลักษณ์ แต่กลับทำให้เขาดูเฉียบคม ไม่ใช่จะหาเรื่องได้ง่ายๆ แต่ว่าให้ความรู้สึกแบบกระฉับกระเฉงทรงพลังมาก

จะอย่างไรก็คือสไตล์แบบที่เจียงเสี่ยวไป๋ชอบ

“คุณก็เลิกตำหนิเขาได้แล้ว นี่ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นบาดแผลในใจเขาก็ได้นะ คุณจะพูดแบบนี้ต่อหน้าเขาไม่ได้”

“ไอ้แก่นี่ ฉันจะตำหนิลูกชายฉันต่อหน้าได้ยังไง นี่ฉันก็แค่บ่นลับหลังเขาแค่ไม่กี่คำ หากไม่ใช่กลัวว่าเขาจะหาเมียไม่ได้ ฉันจะเป็นห่วงขนาดนี้เหรอ เฮ้อ พวกเรามาครั้งนี้ ก็มาเพื่อเรียกเขาไปดูตัว เด็กผู้หญิงหลายคนที่ป้าคุณแนะนำดูไปแล้วก็ไม่เลวนะ ฉันเห็นแล้วล้วนดีมากเลย เขางานยุ่งขนาดนี้ ไม่รู้ว่าหลังจากแต่งงานแล้วจะมีเวลาดูแลครอบครัวบ้างมั้ย ถึงเวลาสนใจเรื่องครอบครัวให้มาก ให้ฉันได้อุ้มหลานเร็วๆ”

“ยังไม่ทันจะได้ดูวันเวลาตกฟากเลยนะ คุณก็เริ่มคิดเพ้อฝันไปถึงอนาคตแล้ว อย่าคิดมาก”

“คิดหน่อยก็ไม่ได้เหรอ”

เจียงเสี่ยวไป๋รวบรวมสติฟังบทสนทนาของทั้งสองคน ไม่รู้เลยว่าสองคนที่อยู่อีกมุมหนึ่งนั้น กลับมองเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ที่ถือกระทะยืนอยู่ตรงปากประตูห้องครัวแล้ว

พวกเขาคุยกันตั้งนาน รอบตัวมีแต่ความเงียบ อยู่ๆที่มุมตรงหน้า ก็มีคนตัวเป็นๆยืนอยู่ สองสามีภรรยาต่างก็ตกใจมาก

รวมทั้งเจียงเสี่ยวไป๋ด้วย ก็คิดไม่ถึงว่าจู่ๆพวกเขาจะปรี่เข้ามา เผชิญหน้ากับพวกเขาแบบนี้

ดวงตาทั้งสามคู่สบตากันและกัน

“คุณ เป็นใคร”

เหลียงหย่าเหอแม่ของเซียวซู่มองผู้หญิงตรงหน้าอย่างพินิจพิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้า

วันนี้เจียงเสี่ยวไป๋สวนชุดนอนลายการ์ตูนโดราเอมอน แล้วยังมีฮู้ดติดกันด้วย แม้แต่รองเท้าที่ใส่ในบ้านยังเข้าชุดกัน ยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนโดราเอมอน

ใบหน้าเล็กๆขาวเนียนสวยใต้หมวกนั้น ภายใต้แสงไฟส่องสว่างดวงตาคู่ที่เดิมนั้นเป็นประกายอยู่แล้วก็ยิ่งเปล่งประกายวิบวับมากขึ้น ริมฝีปากแดงธรรมชาติโดยไม่ต้องแต่งเติม

มองเพียงแวบเดียว เหลียงหย่าเหอก็เอามืออุดปากตนเองด้วยความตื่นเต้นถอยมาด้านหลัง สามีของเธอเซียวหมิงจื้อรีบยื่นมือมาประคองเธอไว้

“ไอ้ แก่ ผู้หญิงสวยๆคนนี้มาจากไหน หรือว่าเป็นแฟนของลูกชายฉัน ทำไมฉันรู้สึกเหมือนเห็นภาพลวงตา”

เซียวซู่จะมีแฟนสวยขนาดนี้ได้เหรอ นี่ต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน

ตอนแรกเจียงเสี่ยวไป๋ยังอึ้งๆตกใจอยู่ คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายกลับชมเธอโดยตรง และยังชมอย่างน่าฟังมากเสียด้วย

ดังนั้นความประทับใจของเจียงเสี่ยวไป๋ต่อเหลียงหย่าเหอจึงดีขึ้นมาทันที เธอหันไปยิ้มหวานกับเหลียงหย่าเหอ：“สวัสดีค่ะคุณน้า สวัสดีค่ะคุณอา พวกคุณมาหาเซียวซู่เหรอคะ”

เสียงของหญิงสาวทั้งหวานและใสเหลียงหย่าเหอได้ยินอย่างชัดเจน ในที่สุดก็แน่ใจว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป

ส่วนเซียวหมิงจื้อก็แปลกใจไม่น้อย เห็นการแต่งตัวของเธอ และยังพักอยู่ด้วยกันกับเซียวซู่ คาดว่าคงจะเป็นแฟนจริงๆไม่ผิดแล้ว

เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า เซียวซู่ลูกคนนี้จะแอบมีแฟนเงียบๆโดยไม่มีใครรู้ และยังพักอยู่ด้วยกันแล้ว ก็คือไม่มีข่าวแพร่งพรายออกไปแม้แต่น้อย

“เธอ เป็นแฟนของเซียวซู่จริงเหรอ”

“เอ่อ” เจียงเสี่ยวไป๋คิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้า：“ใช่ค่ะ”