เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1382

บทที่1381จะยอมหรือเปล่า

“ฮื้อ”

เจียงเสี่ยวไป๋ส่งเสียงฮื้ออย่างเย็นชา เอามือกอดอกและมีสีหน้าเป็นพระราชินี:“แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย งั้นฉันก็ยกโทษให้คุณก็แล้วกัน!”

เซียวซู่ยกมุมปากขึ้นอย่างไร้เสียง งั้นผมต้องขอบคุณๆมากเลย

“ที่จริงเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ คราวก่อนคุณไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของย่าฉันพอดีไม่ใช่เหรอคะ? จากนั้นลุงของฉันก็รู้ความสัมพันธ์ของเราสองคน เขาอยากร่วมมือกับคุณค่ะ” พูดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไป๋รีบยกมือขึ้นมาเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจ:“คุณอย่าเข้าใจผิดนะ ฉันไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องร่วมมือกับเขา เขาแค่อยากมีโอกาสเจอหน้าคุณแค่นั้นเอง เลยฝากคนกลางอย่างฉัน ส่วนจะร่วมมือหรือไม่นั้น ดูที่ความสมัครใจของคุณล้วนๆค่ะ ฉันขอบอกก่อนเลยนะว่าฉันไม่ได้บังคับคุณ!”

“เพราะฉะนั้น ความหมายของคุณคือให้ผมรับปากคุณไปเจอหน้าลุงของคุณ?”

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า:“ใช่ค่ะ แบบนี้ภารกิจของฉันก็สำเร็จแล้ว”

ห้องรับแขกเงียบไปสักพัก เซียวซู่เปิดปากพูดอีกครั้ง:“ได้ เจอกันเมื่อไหร่?”

“คุณรับปากแล้วเหรอ?”เจียงเสี่ยวไป๋ค่อนข้างประหลาดใจ เดิมทียังนึกว่าเขาจะบอกปัดไป เพราะยังไงซะบริษัทตระกูลเย่เป็นธุรกิจใหญ่ ถึงแม้บริษัทของลุงของเธอก็เฟื่องฟูอยู่ แต่เทียบกับบริษัทตระกูลเย่ไม่ได้เลยจริงๆ ถ้าบริษัทตระกูลเย่ยอมร่วมงานกับบริษัทของลุงเธอ นั่นมันลดตัวชัดๆ

ดังนั้นเธอจึงไม่ได้คาดหวังอะไรเลย

“อืม”เซียวซู่ตอบคำนึง สายตามองไปที่อื่น น้ำเสียงราบเรียบ:“ตอนนี้พอใจหรือยัง?”

“พอใจค่ะ พอใจ! !”

เป้าหมายของเจียงเสี่ยวไป๋ได้บรรลุแล้ว ขอบคุณเขาด้วยรอยยิ้ม เซียวซู่มองเธออย่างหมดคำพูด

ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงไร้หัวจิตหัวใจขนาดนี้? ทั้งๆที่วินาทีก่อนยังตาแดงก่ำด่าเขาอยู่เลย ตอนนี้ก็มาทำสีหน้ายิ้มแย้มแบบนี้อีก?

ดังนั้น เธอคือโกรธจริงๆ หรือว่ากำลังแสดงละครอยู่? เซียวซู่ค่อนข้างใจแล้ว

“คุณวางใจเถอะ ครั้งหน้าพ่อแม่คุณมาหาคุณอีก ฉันจะต้อนรับพวกท่านอย่างดีแน่นอนค่ะ”

ที่จริงเซียวซู่อยากบอกว่าไม่ต้อง คบหากันลึกซึ้งเกินไปเดี๋ยวจะหลุดพ้นความสัมพันธ์ไม่ได้ แค่ดูหน้าแม่เขาก็รู้ว่าชอบเสี่ยวไป๋มาก ถ้าเสี่ยวไป๋ต้อนรับพวกท่านอย่างดีอีก ต่อไปแม่เขาไม่ต้องบีบให้เขาสองคนแต่งงานกันเลยเหรอ?

แต่ดูหน้าตาดีใจของเจียงเสี่ยวไป๋ ไม่นึกเลยว่าเขาจะเหมือนถูกผีอำไม่หือไม่อืออะไรเลย

ช่างเถอะ ดูไปทีละก้าวก่อนเถอะ

ต่อมาถูกเจียงเสี่ยวไป๋พูดถูกจริงๆด้วย เมื่อก่อนเหลียงหย่าเหอไม่ชอบมา ถึงคิดถึงลูกชายมากสุดก็แค่นานๆทีจะมาเที่ยวหาเขา

แต่หลังจากพบว่าเซียวซู่มีแฟนแล้ว จำนวนครั้งที่ท่านมาหาเซียวซู่นับวันยิ่งถี่ขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกมาหาเจียงเสี่ยวไป๋ทุกวัน ตอนแรกเซียวหมิงจื้อยังมาเป็นเพื่อนเธออยู่

แต่ต่อมาคงจะเพราะผู้หญิงสองคนมีเรื่องพูดคุยกัน เขาที่เป็นชายวัยกลางคนก็โดดเดี่ยวมาก ก็ไม่ยอมมาเป็นเพื่อนท่านแล้ว

ตอนที่สองพ่อลูกพูดถึงเรื่องนี้ เซียวหมิงจื้อเองก็สีหน้าจนปัญญา

“แต่ไหนแต่ไรแม่แกก็เป็นคนบ้าอำนาจ เธอจะมาหาเสี่ยวไป๋พ่อจะทำอะไรได้? พ่อไม่ให้เธอมาได้เหรอ?” เซียวซู่ฟังแล้วก็หมดคำพูด

แต่เซียวหมิงจื้อกลับมองไส้ในออกนิดหน่อย เขาเสียงต่ำถามลูกชาย:“ที่จริงแกกับเสี่ยวไป๋ไม่ได้เป็นแฟนกันใช่มั้ย?”

ได้ยินคำพูดนี้แล้ว เซียวซู่ตื่นตะลึง“พ่อ นี่พ่อรู้ได้ยังไงครับ?”

“นิสัยของแกเหมือนพ่อไม่มีผิด ถ้าเธอเป็นแฟนของแกจริงๆมีหรือที่พ่อจะดูไม่ออก?”เซียวหมิงจื้อถอนหายใจอย่างจนปัญญา:“ถึงแม้ไม่รู้ว่าสถานการณ์ของพวกแกเป็นยังไง แต่ถ้าแกไม่ชอบคนอื่น ก็อย่าเสียเวลากันไปมาเลย แกก็ไม่เด็กแล้ว ความสาวของผู้หญิงก็ไม่ยาวนาน อีกอย่างให้เธอพักด้วยกันกับแก เวลานานเข้าก็ไม่ดีกับชื่อเสียงของเธอ พวกนี้แกเข้าใจมั้ย?”

หลังจากเซียวซู่ฟังแล้วค่อนข้างเงียบกริบ นี่เป็นจุดที่ก่อนหน้านี้เขาขาดการคิดพิจารณาจริงๆ คิดได้เพียงเขากับเจียงเสี่ยวไป๋ต่างกันคว้าสิ่งที่ตัวเองต้องการ ไม่ได้คิดว่าทั้งสองพักอยู่ด้วยกันจะมีผลกระทบกับชื่อเสียงเธอ