เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1383
บทที่1382ไม่อยากคลุกคลีมากเกินไป
“งานแต่ง?”
ตอนแรกเซียวซู่แค่ขมวดคิ้วครู่นึง จากนั้นก็คลายออก“ถ้าคุณอยากไปร่วมงานล่ะก็สามารถไปได้”
อะไรนะ?
เธออยากไปร่วมงานก็สามารถไปได้? เขารู้หรือเปล่ากันแน่ว่าตอนนี้เรื่องมันพัฒนาไปในทิศทางแบบไหนแล้ว?
“เอ่อ อะไรนะ คุณรู้มั้ยว่าตอนนี้แม่ของคุณชอบฉันมาก จะคอยมาอยู่กับฉันทุกวัน ฉันรู้สึกว่าท่านเห็นฉันเป็นว่าที่ภรรยาของท่านอย่างเต็มตัวแล้ว”
เรื่องมันใหญ่ไปหน่อย ใหญ่จนเธอคาดคิดไม่ถึง
เดิมทีแค่รับมือหน่อย ใครจะไปรู้ว่ารับมือเป็นแบบนี้
“อืม ผมรู้”
ที่จริงเซียวซู่ก็ยังไม่ได้คิดหาวิธีรับมือ คือจะบอกกับแม่โดยตรงว่าพวกเขาไม่ใช่แฟนกัน หรือบอกว่าพวกเขาเลิกกันแล้ว?
“ตอนนี้คุณมีความคิดยังไง?”
ก่อนจะทำการตัดสินใจ เซียวซู่ตัดสินใจลองถามความคิดของเจียงเสี่ยวไป๋ดู
เจียงเสี่ยวไป๋ถูกเขาถามแบบนี้ปุ๊บ จู่ๆพบว่าตัวเองก็ไม่เคยคิดมาก่อน เพราะช่วงนี้เธอกับเหลียงหย่าเหอเข้าหากันได้อย่างมีความสุข จึงพูดด้วยจิตใต้สำนึก:“ฉันไม่มีความเห็น อย่างไรก็ตามแค่งานแต่งเฉยๆ ก็ถือว่าไปเที่ยวก็แล้วกัน แต่ถ้าคุณกังวลล่ะก็ ฉันก็ปฏิเสธคุณน้าก็โอเคแล้วค่ะ”
“ถ้าคุณอยากเล่นล่ะก็ งั้นก็ไปเถอะ”เซียวซู่สรุปโดยตรง:“ใกล้งานแต่งแล้ว งั้นก็รบกวนคุณเป็นครั้งสุดท้ายก็แล้วกัน พอกลับมาจากงานแต่ง ผมค่อยพูดกับท่านให้รู้เรื่องเถอะ”
เจียงเสี่ยวไป๋อึ้งไปครู่นึง จากนั้นได้พยักหน้า:“โอเคค่ะ”
เธอเข้าใจความหมายของเซียวซู่แล้ว ก็คือร่วมงานแต่งก่อน หลังจากร่วมงานแต่งเสร็จ เขาก็บอกความสัมพันธ์ของเธอกับเขาให้แม่ฟังอย่างตรงไปตรงมา ถึงเวลา......เธอก็อาจจะไม่ได้พักอยู่ที่นี่แล้ว
“แต่ว่าสารภาพผิดเป็นเรื่องของผม ถ้าคุณมีความต้องการอะไร ก็ยังหาผมได้นะครับ”
เจียงเสี่ยวไป๋ยกมุมปาก:“โอเคค่ะ ฉันรู้แล้วค่ะ”
ทั้งสองได้จมเข้าไปในความเงียบสักพักใหญ่ๆ เจียงเสี่ยวไป๋ลุกขึ้น:“งั้นก็ตกลงกันแบบนี้แล้วนะ ฉันขอตัวไปนอนก่อน”
“อืม”
ห้องนอนแขกได้จัดเรียบร้อยแล้ว ช่วงนี้เจียงเสี่ยวไป๋นอนที่ห้องนั้นตลอด
หลังจากกลับมาถึงห้อง เจียงเสี่ยวไป๋ซุกเข้าไปในผ้าห่ม ก็ไม่รู้เพราะอะไรไม่นึกเลยว่าในใจจะเศร้าหมองเล็กน้อย
แต่ไหนแต่ไรเธอเป็นคนมีสติ ดังนั้นเวลานี้ก็รู้ดีมาก อารมณ์ของตัวเองเศร้าหมองเพราะคำพูดนั้นของเซียวซู่ล้วนๆ เดิมทีตอนที่เธอได้ยินเหลียงหย่าเหอเรียนเชิญให้เธอไปเธอยังดีใจมากเลย
แต่ว่าตอนนี้ อารมณ์ของเธอได้เปลี่ยนเศร้าหมองแล้ว
คิดๆแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋หยิบมือถือออกมาส่งข้อความให้ฟางถังถัง
“ฉันรู้สึกว่าช่วงนี้ฉันผิดปกตินิดหน่อย”
ฟางถังถัง: “ ? ”
“กรุณาสำรวมท่าทีของคุณด้วย ฉันผิดสังเกตจริงๆ”
ฟางถังถัง:“ดึกป่านนี้เธอเกิดผีบ้าอะไรขึ้นมา? หรือว่าเพราะเซียวซู่?”
เห็นชื่อของเซียวซู่ พริบตาเดียวเจียงเสี่ยวไป๋ก็ไม่ดีแล้ว ทำไมไม่นานฟางถังถังก็สามารถเดาได้แล้ว? หรือว่าเธอแสดงออกได้ชัดเจนเกิน?
“เอ๊ะ ทำไมไม่พูด? ถูกฉันพูดถูกแล้วใช่มั้ย? ก่อนหน้านั้นก็บอกแล้วว่าเธอชอบเขา เธอยังไม่เชื่ออีก ดันยังมาแก้ตัวกับฉันอีก!”
ชอบเขาเหรอ?
เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกเป็นไปไม่ได้ แต่วันนี้อารมณ์ของเธอก็แปลกประหลาดมาก แม้แต่เธอเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันนี้เหมือนก็ไม่ได้มีอะไรมากพิเศษ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่