เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1400

บทที่ 1399 ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ

"หึหึ" เจียงเสี่ยวไป๋กอดอกขึ้น และเอนตัวไปข้างหลังอย่างหนัก ๆ "ใช่ ฉันรังแกเด็กผู้ชายไร้เดียงสาอย่างเขาเอง แถมยังมาบอกฉันว่าถือสาอีก อยากจะรับผิดชอบ ถุ้ย เขาก็ดูตัวเองเลยนะว่าคู่ควรหรือเปล่า？"

เมื่อได้ยิน ใบหน้าของฟางถังถังก็เต็มไปด้วยเส้นสีดำ（สีหน้าตกใจ）: "เซียวซู่หน้าตาก็ไม่เลวนะส่วนสูงก็พอได้ ที่สำคัญที่สุดก็คือเขาทำงานเก่งมาก ๆ แม้ว่าเธอจะหน้าตาดีมาก ๆ แต่ตอนที่พวกเธอยืนอยู่ด้วยกันก็ดูเข้ากันได้ดีมาก ๆเลยนะ”

เจียงเสี่ยวไป๋มองเธออย่างขยะแขยง: "ฟางถังถังเธอพูดเหมือนมีความรู้ตื้น ๆแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่？ที่ฉันว่าเขาไม่คู่ควรหมายถึงหน้าตาของเขาเหรอ?"

“ ถ้าอย่างนั้นเธอหมายถึงอะไร？”

“ เขาชอบคนอื่น ” เจียงเสี่ยวไป๋พูดอย่างหงุดหงิดรำคาญ

"จะสนใจเขาทำไม เธอก็พูดเองว่าไม่ชอบเขาไม่ใช่เหรอ？เขาชอบคนอื่นเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย？"

“ มันไม่เหมือนกัน เมื่อก่อนเขาชอบคนอื่นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน แต่ว่าตอนนี้ฉันกำลังพูดถึงสถานการณ์ในตอนนี้ ก็คือพวกเรานอนด้วยกันแล้ว เขาอยากจะรับผิดชอบ แต่ว่าเขาก็มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในใจแล้ว เขาจะพูดประโยคที่บอกว่าจะรับผิดชอบฉันออกมาได้อย่างไร？ ฉันรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับฉันมาก ๆ! "

"เอ่อ ฉันเข้าใจแล้ว!" ฟางถังถังความเปลี่ยนเป็นมีคิดเฉียบแหลม "เธอหมายความว่า ถ้าเขาไม่มีคนที่ชอบ เธอก็จะตกลงให้เขารับผิดชอบ ใช่ไหม?"

เจียงเสี่ยวไป๋ขมวดคิ้ว ทำไมคำพูดนี้ฟังดูแปลก ๆกันนะ เธอหันถามฟางถังถังว่า: "ทำไมฉันรู้สึกว่าคำพูดนี้ของเธอจงใจขุดหลุมพรางให้ฉันกันนะ？"

"หยุด! คนขุดหลุมพรางก็คือตัวเธอเอง ไม่ใช่ฉัน"

“ ถุ้ย!”

“ เป็นเธอเองที่บอกว่าเขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในใจ ดังนั้นจึงไม่อยากให้เขารับผิดชอบไง ในทางตรงกันข้ามของคำนี้ก็คือถ้าเขาไม่มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในใจ เธอก็จะยอมให้เขารับผิดชอบใช่ไหมล่ะ？ เสี่ยวไป๋ เธอเต็มใจนอนกับเขา แถมยังสนใจว่าเขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในใจอีก เธอชอบเขาเข้าแล้วใช่ไหม？ "

ชอบเซียวซู่น่ะเหรอ?

เจียงเสี่ยวไป๋เม้มริมฝีปากสีแดงและไม่ได้ตอบกลับ ตอนแรกเธอเคยเตือนตัวเองไว้แล้วว่า เธอไม่สามารถชอบผู้ชายอย่างเซียวซู่ได้ แต่ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอถึงมีความรู้สึกต่อเขานิดหน่อย ในช่วงเวลาที่อยู่กับเขาล่ะ

บางทีขนาดตัวเธอเองก็อาจจะไม่ทันสังเกต ก็เลยหยุดไม่ทันเวลา

ตอนนี้เรื่องราวได้พัฒนามาจนถึงตอนนี้ ปัญหาของเธอเองก็ใหญ่เช่นกัน

ฟางถังถังเห็นเธอไม่พูดไม่จา อ้าปากกะจะพูดอะไรบางอย่าง

"ไม่ต้องพูดแล้ว"

แต่ทว่าเจียงเสี่ยวไป๋กลับขัดจังหวะเธอ หลับตาและเอนตัวลงบนเบาะด้านหลัง โดยไม่พูดไม่จา

ในฐานะเพื่อนสนิทของเธอ ฟางถังถังรับรู้ได้ว่ากลิ่นอายของเธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม เธอจึงไม่พูดอะไรอีก และพยักหน้า

หลังจากมาถึงตระกูลฟางแล้วนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็ทักทายคุณพ่อคุณแม่ของฟางถังถัง คุณพ่อคุณแม่ของเธอกระตือรือร้นมาก ๆ หลังจากต้อนรับฟางถังถังอยู่พักหนึ่ง พวกเขาก็ออกไป เพราะว่ามีธุระเจียงเสี่ยวไป๋ทานอาหารไปเยอะมาก ๆ และหลังจากทานเสร็จก็นอนลงบนโซฟา และไม่ขยับตัว

“ พ่อครัวของบ้านเธอทำอาหารได้อร่อยยอดเยี่ยมมาก ๆ รายนี่ดีจริง ๆเลย เชิญให้เชฟมาทำโดยที่ไม่ต้องลงมือด้วยตัวเอง หลังทานข้าวเสร็จก็มีคนช่วยเก็บจานให้ สุขสบายจัง”

“ แต่งงานกับคนรวย แล้วเธอก็เป็นคุณนายก็ได้แล้วนี่”

เจียงเสี่ยวไป๋ส่ายมือ: "เป็นคุณนายง่ายขนาดนั้นที่ไหนกัน ฉันลงมือทำด้วยตัวเอง อยู่ดีกินดีสมบูรณ์พูนสุขจะดีกว่า"

เมื่อพูดจบ โทรศัพท์มือถือของเจียงเสี่ยวไป๋ก็ดังขึ้น

เธอเหลือบมองไปยัง หมายเลขเบอร์โทรศัพท์แปลก เดิมทีเธออยากจะรับสาย แต่หลังจากคิด ๆดูแล้วก็กดวางสายไป

“ ใครเหรอ？” ฟางถังถังถาม

เจียงเสี่ยวไป๋ตอบ: "ไม่รู้ ไม่รู้จัก"

"เธอหนีออกมาแบบนี้ เซียวซู่ก็ไม่โทรหาเธอเหรอ？ผู้ชายคนนี้ใจร้ายจริง ๆ หลังจากที่นอนกับเธอแล้วก็ไม่ถามไถ่สักคำ!"

"ฉันบล็อกเขาแล้ว"

ดังนั้นเซียวซู่จึงไม่สามารถโทรหาเจียงเสี่ยวไป๋ได้โดยสิ้นเชิง ดังนั้นเมื่อสักครู่ที่มองเห็นเบอร์แปลก ๆ นั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็มีความรู้สึกว่าเซียวซู่ใช้หมายเลขโทรศัพท์ของคนอื่นโทรเข้ามา ดังนั้นจึงไม่กล้ารับสาย

ตอนนี้เธอไม่อยากได้ยินเสียงของเขาโดยสิ้นเชิง น่ารำคาญ และหัวใจกระสับกระส่าย