เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1439

บทที่ 1438 คุณกำลังสงสัยฉัน

หล่อนตกใจมากจริงๆ!

ตอนแรกเมื่อได้ยินว่าไฟไหม้ หล่อนยังคิดว่าระบบป้องกันของโรงแรมไม่ดี พวกหานชิงกลัวว่าจะกระทบกับงานมากจึงตัดสินใจยกเลิกงานแต่งงาน

แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินว่าเขาขึ้นรถพยาบาลไปแล้ว สวี่เย็นหวั่นจึงรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้?

“คะ...คุณทำอะไรน่ะ? คุณกระชากคอเสื้อทำไม ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”

“คุณรีบพูดมาสิ พวกเขาเป็นยังไงบ้าง?” สวี่เย็นหวั่นไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยตัวเขาออก กลับถามต่อ สีหน้าและสายตาดูกังวลและร้อนใจมาก

อีกฝ่ายทำสีหน้าเหนื่อยใจ “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับคุณผู้หญิง ผมเป็นแค่แขกมาร่วมงานแต่งเท่านั้น ผมแค่รู้ว่าพวกเขาขึ้นรถพยาบาลไปแล้ว เกิดเรื่องอะไรขึ้นต่อ ผมไม่ได้อยู่บนรถพยาบาลจะให้ผมตอบคุณยังไงล่ะ?”

เมื่อถูกเขาพูดกลับมาเช่นนี้ สวี่เย็นหวั่นจึงค่อยๆใจเย็นลง

นั่นสิ เขาพูดถูก เขาไม่ได้ตามขึ้นรถพยาบาลไป เขาจะรู้เรื่องต่อจากนั้นได้อย่างไร? ช่างเถอะ หล่อนไม่ควรไปบีบบังคับเขา

เมื่อคิดถึงตอนนี้ สวี่เย็นหวั่นจึงปล่อยมือออกจากคอเสื้อของเขา พูดด้วยเสียงแผ่วเบา: “ขอโทษค่ะ เมื่อครู่ฉันตกใจเกิดไป แล้วคุณพอจะทราบไหมคะว่าพวกเขาไปโรงพยาบาลไหน?”

“เย็นหวั่น”

เสียงอันคุ้นเคยลอยเข้ามาในหู สวี่เย็นหวั่นเงยหน้าขึ้น เห็นหลินสวี่เจิ้งเดินตรงเข้ามาหา

“พี่หลิน”

เมื่อเห็นหลินสวี่เจิ้ง สวี่เย็นหวั่นรีบเดินเข้าไปหาเขา คำพูดแรกที่พูดก็คือ: “หานชิงเป็นอย่างไรบ้าง?”

“อาการของเขา ผมไม่ค่อยแน่ใจ แต่ผมรู้ว่าเขาไปโรงพยาบาลไหน ตอนนี้กำลังเตรียมจะไป จะไปกับผมรึเปล่า?” หลินสวี่เจิ้งโบกกุญแจในมือให้สวี่เย็นหวั่นดู สวี่เย็นหวั่นไม่คิดอะไรทั้งนั้นและตอบตกลงไปทันที “ไปค่ะ”

“งั้นไปกันเถอะ”

จากนั้นหลินสวี่เจิ้งก็พาหล่อนไปเอารถ ระหว่างที่ไปเอารถไม่มีใครแถวนั้นเลย บรรยากาศรอบข้างเงียบสงัด จู่ๆหลินสวี่เจิ้งก็พูดขึ้น “ได้ยินมาว่าไฟไหม้ครั้งนี้เกิดขึ้นแปลกมาก เพราะไฟไหม้ที่ห้องแต่งตัวของเจ้าสาว คุณคิดว่าแปลกรึเปล่า?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เท้าที่กำลังก้าวอย่างฉับไว้กลับหยุดชะงักลงทันที หล่อนย้อนคิดจนรู้สึกชาไปทั้งตัวและหันไปหาหลินสวี่เจิ้งที่กำลังพูดอยู่

เขากำลังลองใจตัวเองเหรอ? ไม่เช่นนั้นทำไมจู่ๆเขาถึงทำแบบนี้ล่ะ?

เมื่อคิดถึงตอนนี้ สวี่เย็นหวั่นจึงกัดริมฝีปากตัวเองพร้อมสบตามองหลินสวี่เจิ้ง “ พี่หลิน นี่พี่สงสัยฉันอยู่เหรอ?”

ได้ยินหล่อนพูดขึ้นมาเช่นนั้น หลินสวี่เจิ้งยิ้มเย้ยตรงมุมปากขึ้นมา “คุณตกใจทำไม? ผมก็แค่เล่าลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเท่านั้น ทำไมต้องหาเรื่องใส่ตัวเองด้วยล่ะ?”

“เพราะฉันชอบหานชิง” สวี่เย็นหวั่นพูดอย่างไม่ลังเล: “ฉันกับเสี่ยวเหยียนเป็นศัตรูหัวใจกัน คุณบอกฉันว่าเกิดไฟไหม้ในห้องแต่งตัวเจ้าสาว ความขัดแย้งนี้ไม่ได้หมายถึงฉันหรือไง?”

“อืม จากที่คุณพูดมา แน่นอนว่าคุณมีแนวโน้มเป็นคนทำมากที่สุด”

ถ้าเขาไม่ยอมรับ สวี่เย็นหวั่นคงรู้สึกว่าเขากำลังสงสัยตัวเองอยู่ แต่ตอนนี้เขาพูดมาอย่างตรงไปตรงมาขนาดนี้ สวี่เย็นหวั่นจึงพูดอะไรไม่ออกทันที

ผ่านไปสักพัก สีเลือดบนใบหน้าของสวี่เย็นหวั่นก็หายไปหมด