บทที่1451 คนที่ฉันชอบ
เขากลั้นมานานแล้ว ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าตัวเองทนไปกี่ครั้งแล้ว เมล็ดพันธุ์ปีศาจร้ายที่อยู่ลึกๆ ในใจของเขานั้นก็พุ่งขึ้นมา เริ่มแตกหน่อ
เป็นหน่ออ่อนโผล่ออกมาจากดิน เหมือนถูกเร่งอัตราการเติบโตยังไงยังงั้น เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากผู้หญิงคนนั้นตกลงไป ก็หมดสติลงไปอย่างรวดเร็ว และเห้อเหลียนจิ่งก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรกับเรื่องนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว ยืนอยู่ตรงนั้นและเอามือกุมท้องตัวเองที่เจ็บเพราะการถูกเตะ หลังจากนั้นก็เดินกลับมาที่ห้องของตัวเองด้วยสีหน้าเรียบเฉย
หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกพบตัว จากนั้นโลกภายนอกก็ตกอยู่ในความวุ่นวายทันที เห้อเหลียนจิ่งฝังตัวเองอยู่ใต้ผ้าห่ม ไม่คิดอะไรทั้งนั้น
เขาทำเรื่องนี้ลงไป พอผู้หญิงคนนั้นฟื้นขึ้นมา ต้องฟ้องไอ้เลวคนนั้นอย่างแน่นอน
แต่ว่าเขาไม่กลัวเลยแม้แต่นิดเดียว เขากำลังคิดว่า ถ้าเกิดว่าไอ้เลวคนนั้นกล้าตีเขากล้าด่าเขาอีกล่ะก็ เขาก็จะต่อสู้กับมันอย่างสุดชีวิต
ผู้หญิงคนนั้นอยู่โรงพยาบาลอยู่หลายวัน และแน่นอนว่าไม่มีเด็กอยู่ในท้องเธออีกแล้ว
สิ่งที่น่าเศร้ามากที่สุดก็คือ หมอบอกว่าเธอไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว เพราะว่าการบาดเจ็บครั้งนี้ร้ายแรงเกินไป พอเธอได้ยินแล้วก็ร้องไห้โวยวายออกมาทันที หลังจากร้องเสร็จก็ดึงมือ คุณพ่อเห้อ แล้วก็พูดอย่างดุร้ายว่า “สามี เหลียนจิ่งทำร้ายฉัน เขาผลักฉันลงมา เขาอยากฆ่าลูกของพวกเรา! ”
พอได้ยินว่าเธอไม่สามารถมีลูกได้อีก คุณพ่อเห้อก็รู้ไม่พอใจขึ้นมา เดิมทีเขาก็ไม่ชอบเห้อเหลียนจิ่งอยู่แล้ว เขารู้สึกว่าสายตาที่เด็กคนนั้นมองเขามันมืดมนและร้ายเกินไป เลี้ยงเสียข้าวสุก ดังนั้นเขาก็เลยอยากจะมีลูกชายกับผู้หญิงคนนี้ ใครจะไปคิดว่าเธอจะกลายเป็นไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว
เขาหงุดหงิดขึ้นมา หลังจากที่ได้ยินผู้หญิงคนนี้ฟ้อง เขาก็ใจร้อนขึ้นมาในทันที
“อะไรนะ? เหลียนจิ่งเป็นคนผลักเธอยังงั้นเหรอ? ”
“อืม สามี เขาฆ่าลูกชายที่ยังไม่ได้ลืมตาดูโลกของเรา คุณต้องล้างแค้นให้ฉันนะ! ”
หลังจากนั้นตอนเย็นเห้อเหลียนจิ่งก็ได้ยินพวกคนใช้คุยกันเรื่องนี้ บอกว่าผู้หญิงคนนั้นแท้ง เรื่องนี้เห้อเหลียนจิ่งไม่ได้แปลกใจเลยแม้แต่นิดเดียว เขาแค่อยากให้เธอแท้งลูก แท้งก็ดีแล้ว!
แล้วเขาก็ได้ยินพวกคนใช้พูดกันว่า ผู้หญิงคนนั้นยังสูญเสียความสามารถที่จะมีลูกได้อีก
จุดนี้ทำให้เห้อเหลียนจิ่งแปลกใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าไม่นานเขาก็รู้สึกว่า นี่น่าจะเป็นเวรกรรมใช่ไหม แย่งสามีของคนอื่น เดินเชิดหน้าชูตา จะไม่สามารถมีลูกได้อีก ก็ถือว่าเป็นกรรมตามสนองแล้ว
แต่ว่าไม่นาน คุณพ่อเห้อก็มาหาเขา พอเห็นหน้าก็ตบหน้าเขาทันที
เห้อเหลียนจิ่งโดนตบจนหูอื้อ มุมปากก็มีเลือดไหลออก
“ไอ้ลูกเนรคุณ นี่แกผลักน้าฮุ่ยตกลงมาจริงๆ เหรอ แกรู้ไหมว่าเธอท้องอยู่? ตอนนี้เธอแท้งแล้ว แกดีใจไหม? ”
เห้อเหลียนจิ่งลุกขึ้นนั่ง แล้วก็มีรอยยิ้มที่ร้ายกาจปรากฏขึ้น “ผมรู้ แล้วผมก็ยังรู้อีกว่าเธอจะมีลูกไม่ได้อีก ถ้าเกิดว่ายังตะคอกใส่ผมอยู่อีกล่ะก็ ผมจะทำให้พ่อไม่มีทายาทได้อีก! ”
หลังจากได้ยินคำว่าไม่มีทายาทนั้น คุณพ่อเห้อก็ตกใจอย่างมาก มองหน้าเด็กลูกชายวัย12ขวบที่อยู่ตรงหน้าของตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เด็กเล็กอายุ12ขวบสามารถพูดอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?
ให้ตัวเองไม่มีทายาทอีก?
“ถ้าเกิดว่าหลังจากนี้พ่อยังพาผู้หญิงเข้าบ้านอีกล่ะก็ ผมเจอใครก็จะผลักคนนั้นแหละ”
“แก! ”
ในตอนนี้เอง แม่ของเห้อเหลียนจิ่งได้ยินเสียง ก็รีบวิ่งเข้ามาปกป้องเห้อเหลียนจิ่ง “มีอะไรกัน? สามี เสี่ยวจิ่งทำอะไรผิด? ”
เดิมทีคุณพ่อเห้อโกรธอยู่ แต่เพราะว่าสายตาที่มืดมนและดุร้ายของเห้อเหลียนจิ่ง เขาก็ไม่กล้าลงมือกับเขาเป็นครั้งที่สอง ตอนนี้พอเห็นคุณแม่เห้อมา ก็เลยเอาความโมโหไปลงที่เธอแทน
คุณแม่เห้อวิ่งเข้ามาก็ถูกจบเลย เธอก้มลงแล้วก็หดคอ ไม่กล้าขัดขืนเลย
เห็นแม่ของตัวเองที่อ่อนแอแบบนี้ เมล็ดพันธุ์ปีศาจในใจของเห้อเหลียนจิ่งก็เติบโตเป็นต้นไม้สูงตระหง่านในแทบจะทันที!
เขาพุ่งเข้าไปข้างหน้า แล้วก็กัดที่มือของคุณพ่อเห้ออย่างแรง ไม่ว่าคุณพ่อเห้อจะสะบัดยังไงเขาก็ไม่ยอมปล่อย สุดท้ายก็กัดจนเนื้อเขาหลุดออกมา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่