เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1459

บทที่1458 ไม่ใช่ว่าอยากหรอกเหรอ

พอเซียวซู่ได้ยินดังนี้ ก็ฟังออกว่าเธอกำลังเป็นห่วงเขาอยู่ ริมฝีปากเขาก็โค้งเล็กน้อย และพูดเบาๆ ว่า “เรื่องที่บริษัทค่อนข้างเยอะ ตอนนี้คุณชายเย่ก็กำลังสนใจครอบครัวไม่มีเวลา ฉันก็เลยต้องยุ่งขึ้นกว่าเดิมหน่อย”

“เชอะ”

เจียงเสี่ยวไป๋ทำเสียงไม่พอใจ “ไม่ว่าจะสนใจครอบครัวขนาดไหนก็ไม่ควรจะทิ้งบริษัทรึเปล่า? ทาสเมีย ถ้าเกิดว่าไม่ดูแลบริษัทให้ดี ถ้าเกิดวันไหนบริษัทไม่มีแล้ว เขาจะเอาอะไรไปเลี้ยงเมียกันล่ะ? ”

พอได้ยินดังนั้น สีหน้าของเซียวซู่ก็ดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย น่าจะเพราะว่าเชื่อใจในศักยภาพของคุณชายเย่มาก ก็เลยพูดแทนเขาในตอนนี้

“ด้วยความสามารถของคุณชายเย่ของพวกเราไม่มีทางปล่อยให้บริษัทหายไปได้หรอก แม้ว่าทุกคนบนโลกจะไม่สามารถบริหารบริษัทได้ดี แต่ว่าคุณชายเย่ก็ไม่มีทางเป็นแบบนั้น”

“พอฟังน้ำเสียงนี้ของนาย แสดงว่านายเลื่อมใสในคุณชายเย่ของพวกนายมากเลยสินะ? ”

“คุณชายเย่จริงมากจริงๆ ไม่ใช่ว่าฉันเลื่อมใสในตัวเขาอะไรหรอก”

ก็ได้ เจียงเสี่ยวไป๋ฟังเขาชมคนอื่น ถ้าเกิดว่ารู้สึกหึงขึ้นมาจะทำยังไง? แต่ว่าโชคดีว่าคนที่เขาชมยังเป็นผู้ชาย ถ้าเกิดว่าเขาชมผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าเธอล่ะก็ เธอจะสะกิดบาดแผลของเขาให้รู้แล้วรู้รอด

พอทายาที่หลังของเขาเสร็จ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ยื่นมือไปตีแขนเซียวซู่ “ด้านหลังทาเสร็จแล้ว หันกลับมา”

พอได้ยินคำนี้ การเคลื่อนไหวที่มือของเซียวซู่ก็หยุดลง มุมปากกระตุกเล็กน้อย

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ประโยคนี้ฟังดูแล้วเขาเหมือนสเต็กในกระทะ ย่างเกือบสุดแล้วก็กลับด้าน

เขามีความคิดแบบนี้ ค่อยๆ ยกแขนขึ้นแล้วก็ลุกขึ้นนั่ง

เพราะว่าทายาทีหลัง ก็เลยไม่สะดวกที่จะนอนหงาย ตอนที่เซียวซู่ลุกขึ้นมานั้น ไม่ทันระวังว่าเสี่ยวไป๋อยู่ใกล้ขนาดนี้ ก็เลยชนกับเธอ

ผลัวะ!

ในมือของเจียงเสี่ยวไป๋ยังถือยาอยู่ กำลังเตรียมจะทายาให้เขาหลังจากที่เขาลุกขึ้นมาแล้ว ใครจะไปรู้ว่าจู่ๆ เขาจะชนเธอ เธอไม่ทันคาดคิด เธอที่นั่งอยู่ขอบเตียงนั้นล้มลงที่พื้น เห็นว่าหัวตัวเองกำลัง

มีแขนคู่หนึ่งกอดเอวของเธอไว้ ดึงเธอกลับมา เจียงเสี่ยวไป๋ถือขวดยาแล้วก็ล้มลงในอ้อมแขนของเซียวซู่

หลังจากนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้ยินเสียงร้องของเขา น่าจะเพราะว่าเธอชนกับแผนของเขาเข้า ดังนั้นเธอก็เลยรีบถอยออกมาแล้วดูแผลให้เขา

“ไม่เป็นไรใช่ไหม? ฉันชนโดนแผลของนายรึเปล่า? ”

มือของเจียงเสี่ยวไป๋ลูบไปที่ร่างกายของเขาอย่างร้อนรน โดยที่ไม่คิดเลยว่าพฤติกรรมนี้จะอันตรายแค่ไหน ถึงแม้ว่าปกติเซียวซู่จะซื่อๆ แต่ว่าเขาก็เป็นผู้ชายทั่วไป แถมยังอยู่ในวัยที่เลือดร้อน

ตั้งแต่ครั้งนั้นที่ทั้งสองคนเมานั้น ก็ไม่เคยมีท่าทีที่ใกล้ชิดกันอีกเลย

สำหรับผู้ชายแล้วนั้น ไม่เริ่มก็ยังดี แต่ว่าถ้าเกิดว่ามีการเริ่มแล้ว ในบางช่วงเวลาไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้คิดไปทางนั้นได้

ตัวอย่างเช่นตอนตื่นเช้า ตัวอย่างเช่น……ตอนนี้

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ได้ตระหนักถึงวิกฤตเลย มือยังคงกดอยู่บนร่างกายของเขา หลังจากนั้นก็ต้องไปที่บาดแผลของเขาอย่างจริงจัง “เจ็บมากเลยใช่ไหม? หรือว่าต้องประคบเย็นก่อน? แผลของนายก็ผ่านมานานแล้ว ทำไมยังไม่หายอีก? ”

เซียวซู่เห็นว่าสายตาของเธอเต็มไปด้วยความปวดใจ เหมือนกับว่าแผลนี้อยู่บนร่างกายเธอยังไงยังงั้น เรื่องนี้ทำให้เซียวซู่รู้สึกซาบซึ้งใจ