เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1460
สรุปบท บทที่1459 กินข้าวด้วยกัน: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่
ตอน บทที่1459 กินข้าวด้วยกัน จาก เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่1459 กินข้าวด้วยกัน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ ที่เขียนโดย สือหวู เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่1459 กินข้าวด้วยกัน
อยากสิ
แน่นอนสิว่าเซียวซู่อยาก ตอนที่เธอจับมือเขาก็อยาก ตอนที่เธอถอนใจเบาๆนั่นเขาก็อยาก
ดูเหมือนเจียงเสี่ยวไป๋ตั้งใจที่จะอ่อยเขา เธอใช้มือวางบนเข็มขัดของเขา และกดเสียงกริ๊กเบาๆ หัวเข็มขัดก็เปิดออกมา
เซี่ยวซู่อดไม่ได้ที่จะเหอะออกมา
“อื้มม….”
เสียงร้องนี่มันช่าง….
เจียงเสี่ยวไป๋พูดกับเขาอย่างเคืองโกรธ： “นายจะร้องเสียงดังแบบนั้นทำไมฮะ?”
เซียวซู่พลิกร่างกดเธอเอาไว้ด้านล่าง ดวงตาแดงก่ำ：”แล้วมันไม่ใช่เพราะเธอหรือยังไง”
ก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าคนทั้งสองจะเคยมีความสัมพันธ์อะไรแบบนี้มาก่อน แต่พอวันต่อมาเธอก็จำได้ไม่มากแล้ว แต่ตอนนี้….กลับเกิดขึ้นมาอีก
ดังนั้นเจียงเสี่ยวไป๋จึงเกิดประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย แต่ภายหลังก็แบ่งรับแบ่งสู้
จากนั้นเธอก็ผลอยหลับไปด้วยความงัวเงีย กระทั่งเธอตื่นมานั้น เซียวซู่ก็ไม่ได้อยู่ข้างตัวเธอแล้ว
เธอยกมือขึ้นมาสัมผัส พื้นที่เตียงข้างๆเธอเย็นแล้ว
เหอะ นี่ออกไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ย? นอนไปแป๊บเดียวตื่นมาก็หายไปซะแล้ว โหดร้ายจริงเชียว！
เจียงเสี่ยวไป๋พลิกตัวหันหน้าให้มองพระอาทิตย์นอกหน้าต่าง ดูจากท่าทางของเซียวซู่เมื่อวานแล้วนั้น เขาเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรกับเธอนะ
อย่างไรก็ตามตามสัญชาตญาณของมนุษย์มันไม่อาจหลอกลวงกันได้ ถ้าหากว่าเกลียด ก็จะต้องไปอยากที่จะเข้าใกล้หรือยุ่งเกี่ยว แต่ถ้าหากเป็นคนที่ชอบ ก็จะพยายามที่จะอยู่ใกล้ชิด
อีกทั้งท่าทางของเซียวซู่เมื่อคืนนั้น ก็ดูอยากที่จะเขาหาเธอออก
ก่อนหน้านี้ที่เมา เช้าวันต่อมาเธอก็จำอะไรแทบจะไม่ได้ แต่เมื่อคืนนี้ทั้งสองคนก็ต่างมีสติครบถ้วนดี ด้วยแววตาเขาตอนนั้น เสียงลมหายใจที่รดข้างหูของเธอ อีกทั้งยังเสียงเรียกครางชื่อเธอนั้นก็เต็มไปด้วยความรู้สึก
ยิ่งคิด ใบหน้าของเจียงเสี่ยวไป๋ก็แดงระเรื่อขึ้นมา เธอมุดหัวลงไปในผ้าห่ม
เสียงเสี่ยวไป๋ นี่เธอเองก็ลามกไม่ใช่น้อยเลยนะ！
ไม่นึกเลยว่าคนที่นอนอยู่นี่กำลังคิดย้อนกลับไป ชายหนุ่มนั่นไม่รู้ว่าไปทำงานนานแค่ไหนแล้ว เขาไม่เห็นจะคิดอะไร มีแต่เธอเนี่ยที่ยังคิดอยู่ได้！
ไม่อนุญาตให้ย้อนไปคิดแล้วนะ！
หลังจากนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็จึงเลิกผ้าห่มขึ้นเตรียมจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ผลนั้นเมื่อเธอลงจากเตียง ขาเธอก็เกิดอ่อนขึ้นมา ทำให้เธอแทบจะล้มลงกับพื้น
โชคยังดีที่เธอหันตัวเข้าเตียงทัน
จากนั้นเธอจึงสูดลมหายใจลึกๆอย่างตั้งใจ แล้วจึงค่อยก้าวไปที่ห้องน้ำด้วยท่าทางประหลาดๆ
รอจนกระทั่งเธออาบน้ำ และกินข้าวเช้าเพื่อเพิ่มกำลังแล้วนั้น เธอก็ได้รับสายจากตู้เซียวหยู่แม่ของเธอ
ช่วงนี้เป็นเพราะเธออยู่กับเซียวซู่ ดังนั้นตู้เซียวหยู่จึงไม่ได้โทรหาเธอนานมากแล้ว แล้วก็ไม่ได้โทรมาเร่งให้เธอออกไปนัดบอดเพื่อที่จะแต่งงาน ซึ่งทำให้เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ค่อยจะได้มีเวลาว่างที่สบายใจ
ดังนั้นในตอนนี้เมื่อเธอเห็นเบอร์ตู้เซียวหยู่โทรมาเธอก็ไม่ได้หวั่นเกรงเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว
เธอจึงกดรับสาย： “ฮัลโหล?”
“อุ๊ย รับไวเชียว ดูท่าจะไม่กลัวแม่แล้วสินะตอนนี้?”
เมื่อฟังคำของตู้เซียวหยู่ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้แต่เบ้ปาก สุดยอด สมเป็นแม่ เข้าใจความเป็นเธอดีจริงๆ แม้แต่สิ่งที่เธอคิดเธอก็รู้
“ก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้โทรหา เพราะฉันตัดสินใจที่จะให้เวลาแก แต่ตอนนี้มันสมหวังแล้ว แบบนี้ฉันควรเรียกกลับมากินข้าวด้วยกันไม่ใช่เหรอ? โดยมีพ่อแก และพ่อแม่อีกฝ่ายด้วยหน่ะ”
เมื่อได้ยินตู้เซียวหยู่พูดถึงพ่อแม่ของอีกฝ่าย เจียงเซียวไป๋ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่
“ฉันกับเขาเพิ่งจะคบกันไม่นาน ไม่แน่ใจเลยว่าจะได้แต่งงานกันไหม ตอนนี้ถ้าจะให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมากินข้าวด้วยกันมันก็จะยังไม่ค่อยถูกนักไม่ใช่เหรอ?”
“ก็เพียงแค่เจอกันครั้งหนึ่งก็เท่านั้น มันจะมีอะไรที่ไม่ดีเล่า?พ่อกับแม่ก็มีแกเป็นลูกสาวคนเดียวก็อยากรู้เป็นธรรมดาว่าครอบครัวของอีกฝ่ายเป็นยังไง นิสัยของครอบครัวนั้นเป็นยังไง ถ้าฝ่ายนั้นไม่โอเค งั้นแม่ก็ไม่อาจที่จะเห็นด้วยกับการสานสัมพันธ์ของแกต่อ คงไม่ใช่ต้องให้รอจนความสัมพันธ์กระชับกว่านี้แล้วค่อยเจอหรอกไหม?”
ที่พูดมาแบบนี้ก็มีเหตุผล แต่บ้านใครเขาทำแบบนี้กันหล่ะ? ปกติเขาต้องคบกันจนมั่นใจก่อนค่อยให้พบพ่อแม่ของอีกฝ่าย แล้วจากนั้นก็ใช้ชีวิตด้วยกันไปตลอดชีวิตเหรอ
“เสี่ยวไป๋ลูก ตอนนี้แกยังสาวดังนั้นแกจะยังไม่เข้าใจหรอก พ่อผัวแม่ผัวเองก็เป็นปัจจัยสำคัญนะ พ่อกับแม่ไม่อยากให้แกต้องผิดหวัง เข้าใจความทุกข์ใจของพ่อกับแม่ไหม?”
ตู้เซียวหยู่พูดโน้มน้าวล้างสมองเจียงเสี่ยวไป๋ไปฉากหนึ่ง ถูกพูดแบบนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็ออกจะเหนื่อยๆ ได้แต่พูดกลับ： “งั้นเดี๋ยวรอเขาเลิกงานแล้วจะลองถามดูแล้วกัน”
พวกเขาทั้งสองเพิ่งจะคบกันได้ไม่เท่าไหร่เองไหม? ตอนนี้ก็จะนัดให้เจอพ่อแม่อีกฝ่ายแล้ว ไม่ว่าจะนึกคิดยังไงก็ดูจะไม่เหมาะสม อีกอย่าง เรื่องที่สำคัญเลยนั่นก็คือไม่นานมานี้เธอก็เพิ่งจะขอเซียวซู่เลิกไป
แต่ถ้าต้องเจอกันจริงๆ ก็น่าจะเป็นการให้เซียวซู่ไปเจอพ่อแม่เธอก่อน ให้กินข้าวและทำความรู้จักกันอะไรต่างๆ เพราะไม่ว่ายังไงเธอกับพ่อแม่ของเซียวซู่ก็คุ้นเคยกันอยู่แล้ว
เมื่อตัดสินใจได้แบบนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็ปักหลักรอ รอให้เซียวซู่เลิกงาน เธอก็รีบมัดมือชกเขาทันที
“พรุ่งนี้นายว่าไหม?”
พรุ่งนี้เซียวซู่มีประชุมสองที่ เมื่อได้ยินคำถามของเจียวเสี่ยวไป๋เขาก็ถามอย่างลังเลเล็กน้อย ：”ทำไมเหรอ?”
“อ้อ คือแม่ฉันหน่ะ...อยากนัดนายกินข้าว！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่