บทที่ 1539 ลองดูครึ่งปี
จนเมื่อเจียงเสี่ยวไป๋ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่เห็นสมุดบัญชีบนโต๊ะ ก็ถอนหายใจแล้วหยิบมันขึ้นมา
ตามนิสัยของพ่อแม่เธอ สิ่งที่ให้เธอแล้วคาดว่าอย่างไรก็จะไม่เอาคืนกลับไปอีก
คิดถึงก่อนหน้านี้ระยะเวลาที่เหลียงหย่าเหอกับเซียวซู่ใช้จ่ายไปเพื่อตน เจียงเสี่ยวไป๋ก็ตัดสินใจโทรหาเซียวซู่ ชวนเขาออกมาคุยกัน
ทั้งคู่ไม่ได้นัดหมายสถานที่อื่น จะไปพบกันที่บ้านหลังเก่า เจียงเสี่ยวไป๋ฝากลูกให้แม่เธอดูแล หลังจากนั้นก็มาเอง
เซียวซู่เห็นเธอมา ก็เอานมร้อนแก้วหนึ่งให้เธอ โดยที่ไม่ได้พูดอะไร
“คุณรู้ใช่ไหมว่าที่ฉันมาหาคุณเพราะต้องการอะไร”
หลังจากเจียงเสี่ยวไป๋เปิดปากพูด เซียวซู่ก็พูดว่า “ดื่มนมร้อนก่อน อย่าไม่ทานอาหารเช้า สุขภาพของคุณไม่ดี”
เมื่อได้ยิน ปลายนิ้วของเจียงเสี่ยวไป๋ก็หยุดนิ่ง ผ่านไปนานมากก็ยังไม่ได้สัมผัสแก้วนม ในห้องนั่งเล่นเงียบสงัด เซียวซู่เห็นว่าเธอไม่ขยับเลย จึงเอานมไปวางไว้ตรงหน้าของเธอให้เธอแทน
“ดื่มหมดแล้วค่อยพูด ยังไงคุณพูดอะไรผมก็จะตกลงกับคุณอยู่แล้ว”
ส่วนลึกในหัวใจของเจียงเสี่ยวไป๋สั่นไหว แต่กลับยังคงไม่ไปหยิบแก้วนม ริมฝีปากขยับ จนในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นมองเซียวซู่
“คุณรู้เหรอว่าฉันมาหาคุณทำไม”
“รู้ครับ”
“แล้วคุณยังพูดอีกเหรอว่าฉันพูดอะไรคุณก็จะตกลงทุกอย่าง”
“อืม” เซียวซู่พยักหน้า “สำหรับคุณ ผมตกลงทุกอย่าง”
ระหว่างนั้นจู่ๆ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ไม่รู้จะพูดอะไร เธอเอื้อมมือไปหยิบแก้ว อุณหภูมิของนมกำลังดี ถูกเธอจับไว้ในอุ้งมือ ความอบอุ่นไหลผ่านฝ่ามือเข้าสู่หัวใจ
เธอถือนมเอาไว้โดยไม่พูดอะไรเลย
ผ่านไปนานถึงได้ส่งเสียงถามเขาออกมา “ครึ่งปีมานี้ คุณเสียใจภายหลังบ้างไหม”
เซียวซู่หัวเราะขมขื่น “เสียใจภายหลังแล้วยังไง ไม่เสียใจภายหลังแล้วทำไม คุณจะกลับมาหาผมเหรอ”
เขาเหลือบสายตาขึ้นมอง สายตามองตรงเข้าไปในดวงตาของเจียงเสี่ยวไป๋ “ต่อให้ผมจะเจ็บปวดแค่ไหน ตายทั้งเป็นยังไง คุณก็ไม่อยากกลับมาหาผมแล้ว มีบางเรื่องเกิดขึ้นไปแล้ว สิ่งที่ผมทำผิดพลาดไป ผมไม่รู้เลยว่าควรชดเชยยังไง เพราะคุณไม่เต็มใจจะให้โอกาสผมได้ชดเชย”
“ถ้า...ถ้าสามารถทำได้” เซียวซู่หัวเราะขมขื่น ลดสายตาลง “ผมยินดีจะใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อชดเชย”
ส่วนลึกในหัวใจของเจียงเสี่ยวไป๋สั่นไหวอย่างรุนแรง เธอกัดริมฝีปากล่างอย่างเอาเป็นเอาตาย เป็นเวลานานกว่าจะถามว่า “ในที่สุดคุณก็ยอมรับว่าเหตุการณ์นั้นคุณทำผิดพลาดไปงั้นเหรอ”
“ไม่ใช่ทำผิดพลาด แต่มันคือการไม่ควรทำ” เซียวซู่เม้มริมฝีปาก “เป็นผมเองที่ไม่คิดให้รอบคอบ เป็นผมเองที่ไม่มีความอดทนไม่มีความรับผิดชอบ ผมไม่ควรไม่จัดการความรู้สึกของตัวเองให้ดีก่อนที่จะอยู่กับคุณ และหลังจากที่อยู่กับคุณก็ยิ่งไม่ควรยังผูกหัวใจไว้กับคนอื่น”
คำที่บอกว่าผูกหัวใจไว้กับคนอื่นเป็นตัวกระตุ้นต่อเจียงเสี่ยวไป๋ เธอสีหน้าซีดขาวไปเล็กน้อย “อย่าพูดอีกเลย”
“แต่ว่าเสี่ยวไป๋!” ทันใดนั้นเซียวซู่ก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องเธออย่างจริงจัง มือจับลงบนไหล่ของเธอ “มีแค่ครั้งนั้นครั้งเดียวเท่านั้น มีแค่ครั้งเดียว หลังจากเหตุการณ์ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต หัวใจของผมก็มีแต่คุณเท่านั้น ไม่มีคนอื่นเลย”
“คุณพูดอะไร” เจียงเสี่ยวไป๋ถามอย่างค่อนข้างประหลาดใจ
“ผมรู้ว่าคุณอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมสามารถสาบานต่อสวรรค์ ว่าคำพูดของผมไม่ใช่คำพูดไร้สาระ บางทีตอนแรกในหัวใจผมยังผูกติดกับเธอ แต่หลังจากถูกคุณเติมเต็ม มันก็ไม่มีที่ว่างสำหรับคนอื่นอีก”
ตอนที่พูดคำเหล่านี้ การแสดงออกของเซียวซู่ดูจริงใจมาก แววตาก็อ่อนโยนมาก มันบ่งบอกว่าผมอยู่ตรงนี้ คุณตรวจสอบดูได้ ถ้าคุณไม่เชื่อก็สามารถผ่าหัวใจของผมออกมาตรวจสอบแรงผลักดันความรู้สึกได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่