เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1539

บทที่ 1538 แม่สามีฉันยินยอมแล้ว

กระทั่งลงจากรถ ตู้เซียวหยู่ถึงได้จับแขนเจียงเสี่ยวไป๋

“นี่มันเรื่องอะไรกัน แกไปอยู่ต่างประเทศมาครึ่งปี ที่คิดได้ก็คือการหย่าร้างงั้นเหรอ เสี่ยวไป๋ นี่...คือผลจากการคิดของแกจริงเหรอ”

ตู้เซียวหยู่อยากถามเธอว่าก่อนหน้านี้ตอนที่แกเมาไม่รู้เลยเหรอว่าพูดอะไรกับฉันไว้

แต่ตั้งแต่เด็กลูกสาวก็แข็งแกร่งไม่ยอมใคร ถ้าบอกเธอไปว่าหลังจากเมามีท่าทีเป็นอย่างไร เธอจะคิดว่าตนโกหกเธอหรือเปล่า

หรือมันจะเป็นการทำร้ายความหยิ่งทระนงในศักดิ์ศรีหรือเปล่า

“ค่ะ ฉันคิดชัดเจนแล้ว” เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มอย่างไม่แยแส “ครึ่งปีก่อนตัวฉันอยู่กับการทรมานตัวเอง ที่จริงฉันไม่ชอบการมีชีวิตที่ถูกความรู้สึกควบคุม ฉันเป็นคนค่ะ ฉันควรจะควบคุมความรู้สึกและอารมณ์ของตัวเองได้มากกว่าจะถูกอารมณ์และความรู้สึกกำกับควบคุม ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป ฉันก็คงเหลือแค่วัยกับพลังงานเป็นของตัวเองเท่านั้น”

“ดังนั้นแกก็เลยตั้งใจ?”

“หย่าค่ะ ฉันต้องการลูก แล้วใช้ชีวิตด้วยตัวเอง”

ตู้เซียวหยู่มองดูเด็กที่อุ้มอยู่ในมือเธอ แล้วพูดอย่างไร้วิญญาณว่า

“ถ้าแกพาลูกไป รู้ไหมว่าการแต่งงานอีกครั้งมันยาก”

“การแต่งงานมีอะไรดีคะ หลังจากหย่าฉันก็จะไม่แต่งงานอีกแล้วค่ะ”

ในใจแกยังมีเซียวซู่ดังนั้นจึงไม่อยากแต่งงานอีกล่ะสิ แน่นอนว่าคำพูดนี้ของตู้เซียวหยู่เป็นเพียงเสียงกังวานในหัวใจเท่านั้น

“ฉันต้องผ่านไปได้ด้วยตัวเอง เมื่อก่อนที่แต่งงานกับเขาเป็นเพราะสมองถูกลาเตะ สำหรับผู้ชายที่หัวใจไม่ได้อยู่ที่ฉันเลย ฉันเสียเวลามาหลายปีแล้ว มันไม่คุ้มค่า”

เจียงเสี่ยวไป๋ส่ายศีรษะ แล้วก็ก้มมองเด็กในอ้อมแขน “ฉันอยากพาเขาไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันค่ะ หลังจากนี้อาจจะเปลี่ยนอาชีพ”

ถ้าเป็นนักเขียน เธอก็ไม่สามารถมอบสภาพแวดล้อมที่ดีกว่าให้ลูกได้

เธอต้องฉุดตัวเองขึ้น

สีหน้าท่าทางของตู้เซียวหยู่ยังคงประหลาดใจมาก เธอเดินข้างเจียงเสี่ยวไป๋พร้อมกับถามไปด้วยว่า “แกบอกว่าต้องการลูกก็จะได้ลูกมาได้เหรอ ทางบ้านเซียวซู่ก็เป็นลูกคนเดียว แกแน่ใจเหรอว่าทางฝั่งพ่อแม่สามีของแกจะยินยอมให้เด็กกับแก”

“แม่สามีฉันยินยอมแล้วค่ะ”

“อะไรนะ” ตู้เซียวหยู่ตกใจมากจนอ้าปากค้าง “ยินยอมเร็วขนาดนี้เลยเหรอ ใจของแม่สามีแกช่างกว้างนัก เธอไม่เต็มใจปฏิเสธแกเพราะคิดว่าแกจะไม่กลับไปหาเซียวซู่แล้วล่ะสิ ดังนั้นจึงปล่อยให้แกพาลูกไปอยู่ด้วย เพื่อที่จะได้ตัดขาดกับเซียวซู่โดยสิ้นเชิงใช่หรือเปล่า เพราะถึงอย่างไรผู้หญิงกับผู้ชายก็ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ผู้หญิงแต่งงานครั้งที่สองน่ะไร้ค่า ส่วนผู้ชายที่แต่งงานใหม่กลับเป็นที่ต้องการมาก ก็ไม่รู้ว่าโลกใบนี้เป็นยังไง เฮ้อ”

“คุณแม่คะ คุณอย่าคิดกับแม่สามีของฉันแบบนั้น ท่านเป็นคนดีมากคนหนึ่งนะคะ”

“จะดีแค่ไหนก็ไม่ควรปล่อยมือจากหลานชายให้คนอื่นไปนะ เรื่องนี้ฉันทำไม่ได้ ฉันทนไม่ได้”

พูดถึงตรงนี้ ตู้เซียวหยู่ก็ถอนหายใจอย่างอดไม่ได้ “เธอสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอดีกับแกจริงๆ ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะปฏิบัติต่อแกเหมือนเป็นลูกสาวแท้ๆ ฉันยังไม่เชื่อนิดหน่อย ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ แล้วจะเป็นลูกสาวแท้ๆ ได้ยังไง แต่คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่เธอพูดจะเป็นจริง บางทีอาจคิดว่าแกเป็นลูกสาวจริงๆ ดังนั้นถึงได้ตามใจแก”

“ใช่ค่ะ”