เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1569

บทที่1568 งานวันเกิด

จากนั้นเสี่ยวโต้วหยาก็ไปทางหานจื่อซี

จงฉู่เฟิงก็ถอดเสื้อคลุมออกแล้วเดินเข้าเข้ามาส่งให้เมิ่งเข่อเฟย “เธอใช้ของพี่ฉู่เฟิงของเธอเถอะ?”

“ไม่ต้องหรอก” เมิ่งเข่อเฟยส่ายหน้าออกมา “พื้นก็ไม่ได้สกปรก ไม่เป็นไรหรอก”

ถึงยังไงเธอก็เป็นเด็กผู้หญิงที่ยากจนคนนึง ตอนที่ทำงานตอนเด็กๆบนตัวก็ยังสกปรกกว่าพื้นนี่เสียอีก ก็เลยไม่ได้คิดอะไร

“เด็กผู้หญิงก็จะต้องได้รับการดูแลปกป้อง เธอจะเล่นตัวอะไรกัน?” จงฉู่เฟิงเอาเสื้อคลุมมาปูลงบนพื้น จากนั้นก็กดตัวเมิ่งเข่อเฟยลงไป “นอกจากนี้เสื้อผ้าที่เธอสวมมันก็เป็นสีอ่อน ถ้าไม่นั่งบนเสื้อฉัน เดี๋ยวตอนลุกขึ้นแล้วมันเปื้อนขึ้นมาเธอไม่กลัวหรอ?”

เมิ่งเข่อเฟย “...”

เธอนั่งลงดีกว่า

“ขอบคุณ”

ตอนแรกฟ้ายังมืดครึ้มอยู่ ต่อมาก็เริ่มสว่างขึ้นมา เพียงไม่นานพระอาทิตย์ก็ค่อยๆขึ้นมา

พวกเขานั่งกันอยู่บนยอดเขานี้การมองเห็นก็ชัดเจนที่สุด สามารถมองเห็นภาพมุมกว้างของพระอาทิตย์ที่ค่อยๆขึ้นมาได้พอดี เมฆข้างๆถูกแสงอาทิตย์ย้อมไปด้วยสีแดง ส่องแสงสว่างจ้าสุดๆออกมา

เมิ่งเข่อเฟยถูกภาพวิวอย่างนี้ทำเอาตื่นตะลึงไปอีกครั้ง

ที่แล้วมา เธอไม่เคยเห็นภาพอย่างนี้มาก่อน แม้ว่าจะรู้ว่าพระอาทิตย์จะขึ้น จะตกลงได้ แต่พระอาทิตย์ขึ้นนั้นสำหรับเธอแล้ว มันได้หมายถึงการเริ่มต้นใหม่ของวัน แสดงว่าแม่ของเธอกำลังจะเริ่มออกไปทำงานอีกแล้ว

นึกไม่ถึงว่าพระอาทิตย์ขึ้นจะสวยอย่างนี้

“มองจนเหม่อเลยไปหรอ?” จงฉู่เฟิงยื่นมือออกไปโบกอยู่ด้านหน้าของเมิ่งเข่อเฟย เอ่ยออกไปเบาๆ “ตอนที่ฉันมาครั้งแรกก็ช็อกมากเหมือนกัน คนที่ได้สัมผัสประสบการณ์ชีวิตมานั้นต่างกันจริงๆ”

ได้สัมผัสประสบการณ์ชีวิต?

เมิ่งเข่อเฟยไม่ได้พูดต่อออกไป เธอจ้องมองภาพพระอาทิตย์ขึ้นไปอย่างตั้งอกตั้งใจ ไม่กล้าพลาดไปแม้แต่นิดเดียว

ภาพอย่างนี้ เกรงว่าหลังจากนี้คงยากที่จะได้เห็นอีกแล้ว

ถางหยวนหยวนพิงร่างยู่ฉือยี่ซู เดิมทีก็ง่วงอยู่นิดหน่อย หลังจากที่เห็นภาพพระอาทิตย์ขึ้นมาแล้ว อาการขี้เซาก็ได้หายไปหมด

“พี่ชาย พระอาทิตย์ขึ้นสวยมากเลยนะ”

เธอยกมือขึ้นมากุมแก้มตัวเอง มีความสุขสุดๆ

“อืม” ยู่ฉือยี่ซูก้มลงมองเธอ บนใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยอาการมุ่งมาด ดวงตากลมใสไม่มีอะไรเจือปนเลยแม้แต่น้อย

“พี่ชาย หลังจากที่หยวนหยวนโตแล้ว พี่จะยังมาดูพระอาทิตย์ขึ้นเป็นเพื่อนฉันอยู่หรือเปล่า?”

“มาสิ”

“หลังจากนี้ก็มาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่นี่กันอีกหรอ? ไม่รู้ว่าพระอาทิตย์ขึ้นที่อื่นจะสวยสู้ที่นี่ได้หรือเปล่า! พี่ชาย ถ้ามีโอกาสล่ะก็ พวกเราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่มณฑลอื่นด้วยกันดีมั้ย?”

“มณฑลอื่น?”

“อื้ม!” ถางหยวนหยวนพยักหน้าออกไปอย่างแรง “ถึงแม้ว่าจะเป็นพระอาทิตย์ขึ้นเหมือนๆกัน แต่คนละมณฑล คนละที่กัน มุมที่มองก็คงจะไม่เหมือนกัน!”

ยู่ฉือยี่ซูนึกไม่ถึงว่าในหัวของหญิงสาวจะซุกซ่อนความคิดเอาไว้มากมายขนาดนี้ ฟังไปแล้วก็คิดว่ามันช่างแปลกใหม่น่าสนใจดีเหมือนกัน

“เธอพูดมาก็ไม่เลว คนละที่กันมุมที่ดูพระอาทิตย์ขึ้นก็ไม่เหมือนกัน แล้วยังมีอารมณ์ในตอนนั้นด้วยอีก”

“งั้นหลังจากนี้พี่ชายจะพาหยวนหยวนไปหรือเปล่า?”

“ไป ไปทุกที่เลย” ยู่ฉือยี่ซูผ่อนลมหายใจออกมา ฝ่ามือใหญ่วางลงไปบนหัวของถางหยวนหยวน ใครใช้ให้เขาเอ็นดูเธอกันล่ะ?

“ขอบคุณนะพี่ชาย!”

ในใจของหญิงสาว ในขณะที่ไม่รู้เนื้อรู้ตัวอะไร ก็ได้ใช้คำพูดนี้มาเป็นการให้คำมั่นสัญญาอย่างหนึ่งเสียแล้ว

หลังจากที่กลับมาที่โรงเรียน เมิ่งเข่อเฟยก็เปลี่ยนมาจนขยันขึ้นมา อีกทั้งยังเงียบกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย เมื่อก่อนตอนที่ถางหยวนหยวนชวนเธอไปกินอะไร เมิ่งเข่อเฟยก็จะไปกับเธอด้วย แต่ตั้งแต่หลังจากที่กลับมาจากดูพระอาทิตย์ขึ้น จำนวนครั้งที่เมิ่งเข่อเฟยไปเป็นเพื่อนถางหยวนหยวนก็น้อยลง ส่วนใหญ่เธอมักจะขลุกตัวอยู่ในห้องสมุด ไม่ก็เป็นระหว่างทางไปห้องสมุด

“ไม่ต้องหรอก ฉันหิวก็กินบะหมี่ไม่ก็พวกบิสกิตเอาก็ได้”

ถึงแม้ว่าเธอจะพูดมาอย่างนี้ แต่ถางหยวนหยวนก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าอีกเดี๋ยวจะซื้อเนื้อมาให้เมิ่งเข่อเฟยเยอะๆ ช่วงนี้เธอขยันเรียนมากจริงๆ จนผอมไปหมดแล้ว

“หยวนหยวน หล่อนต้องตั้งใจเรียน เธอก็อย่าไปรบกวนหล่อนเลย พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ”

จางเสี่ยวลู่ดึงถางหยวนหยวนให้ลุกขึ้น มองไปทางเมิ่งเข่อเฟยเล็กน้อย เพียงมองไปว่าผู้หญิงคนนี้กลัวเธอ ก็เลยออกห่างจากหยวนหยวน นับว่าหล่อนยังพอรู้ความอยู่

ระหว่างทางไปโรงอาหารนั้นเอง พวกเธอทั้งสามคนก็ถูกผู้หญิงร่างสูงใหญ่สองสามคนเข้ามาขวางทางเอาไว้ เสื้อผ้าที่สวมอยู่บนร่างก็ไม่เหมือนกับชุดโรงเรียนของพวกเธอเลย

จางเสี่ยวลู่หรี่ตาลงมองคนพวกนั้น

“พวกเธอเป็นใคร?”

ผู้หญิงคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มก็หลุดหัวเราะออกมาเบาๆ สายตามองมาที่หน้าของถางหยวนหยวน

“เธอคือน้องของยี่ซู?”

ถางหยวนหยวนกะพริบตาปริบๆออกมา ไม่ได้ตอบกลับไป

“น่ารักจริงๆ”

เวินจิ่งหรัวก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าถางหยวนหยวน กลิ่นหอมก็ฟุ้งเข้ามา “พี่สาวเป็นแฟนพี่ชายเธอ อยากชวนเธอมาร่วมงานวันเกิดพี่สาว”

“แฟนพี่ พี่ชาย?”

ที่ผ่านมาถางหยวนหยวนไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ายู่ฉือยี่ซูจะมีแฟน แต่ไหนแต่ไรมาเขาเองก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้เลย มาตอนนี้ได้ยินเวินจิ่งหรัวบอกว่าเธอเป็นแฟนของพี่ชาย สาวน้อยก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย

“ใช่แล้ว”

ในดวงตาของจางเสี่ยวลู่กับหยวนเย่าหันต่างก็เผยแววตาที่ทั้งหวั่นกลัวและสงสัย จิตใจไม่สงบออกมา เพราะว่าผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ทั้งสวยและมีเสน่ห์น่าดึงดูดมากเลย แค่มองก็ดูเป็นคนที่มีหน้าตาที่สวยมาก สวยจนมีพลังการโจมตีออกมาอย่างมาก

“พี่ชายเธอก็อยู่ด้วยนะ เพราะงั้นก็ไปด้วยกันเถอะ”