เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1600

บทที่1599 ตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะลดน้ำหนัก

เธอพูดมากเกินไปหรือเปล่า พอหันกลับมาพบว่ายู่ฉือยี่ซูยังคงมองหน้าเธอเงียบๆ ในสายตาของเขาไม่มีแววตาคาดโทษ

ถางหยวนหยวนตกตะลึงเล็กน้อย ทั้งๆที่เธอพูดรุนแรงขนาดนี้ เธอฟังแล้วยังรู้สึกว่าตัวเองเอาแต่ใจน่าดู แต่พี่ชายกลับไม่แม้แต่จะต่อว่าเธอเลย

“พี่ชายคะ？”

ถางหยวนหยวนกัดริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะเอ่ยถามออกมาไม่ได้ “ที่หยวนหยวนพูดไปทั้งหมดก่อนหน้านี้… มันแรงไปหรือเปล่าคะ”

ยู่ฉือยี่ซูยกยิ้ม ก่อนจะจูงมือของถางหยวนหยวนมานั่งลงบนหิมะด้วยกัน “แรงตรงไหนกัน”

“ไม่แรงไปจริงๆนะคะ”

เธอเหมือนกำลังแอบนินทาว่าร้ายอานเชี่ยนลับหลังอยู่เลย

“อืม”

ถางหยวนหยวนนิ่งคิด เธอเอียงศีรษะแล้วมองใบหน้าด้านข้างของยู่ฉือยี่ซู “พี่ชายคะ ถ้าหากคำพูดที่พูดไปก่อนหน้านี้เป็นคำพูดที่คนอื่นพูดหยวนหยวนล่ะคะ”

พอพูดจบ ถางหยวนหยวนจึงรู้สึกว่าบรรยากาศรอบข้างของยู่ฉือยี่ซูเยือกเย็นหลายส่วน “ใคร”

“ไม่มีค่ะ”เธอโบกมือไปมา ก่อนจะเอ่ยอธิบาย “พี่ชายบอกว่าไม่คิดว่าคำพูดที่หยวนหยวนพูดจะแรงเกินไป ดังนั้นหยวนหยวนก็เลยรู้สึกสงสัย ถ้าหากคำพูดพวกนี้เป็นคำพูดที่คนอื่นพูดถึงหยวนหยวน มันจะถือว่าแรงเกินไปหรือยัง”

“แน่นอนว่ามันไม่เหมือนกัน” ยู่ฉือยี่ซูก้มหน้าลงไปสบตากับเธอ “สำหรับพี่แล้ว น้องไม่เหมือนกับคนอื่น น้องจะบ่นคนอื่นต่อหน้าพี่ได้ แต่คนอื่นจะว่าอะไรน้องไม่ได้”

ไม่รู้ว่าถางหยวนหยวนรู้สึกไปเองหรือเปล่า เธอรู้สึกว่าคำพูดช่วงท้ายแฝงความหมายแฝงบางอย่าง

แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน

พี่ชายไม่รู้เรื่องนี้ ทางฝั่งพี่ฉู่เฟิงเองก็น่าจะจัดการเรียบร้อยแล้ว เธอไม่บอกพี่ชายจะดีกว่า

พอคิดถึงตรงนี้ ถางหยวนหยวนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น “พี่ชายปกป้องหยวนหยวนแบบนี้ คงไม่มีใครกล้านินทาหยวนหยวนลับหลังแล้วล่ะค่ะ”หลังจากที่เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วอยากจะถามว่าพี่ชายถ่ายรูปคู่ด้วยกันไหมคะ

แต่คำพูดของเธอเธอติดอยู่ที่ปลายลิ้น พอนึกถึงรูปที่เธอถ่ายด้วยกันเมื่อวาน สุดท้ายคำพูดนี้เธอก็กลืนลงท้องไป ก่อนจะเปิดกล้องโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปธรรมชาติทันที

หลังจากถ่ายรูปได้สักพัก ยู่ฉือยี่ซูก็พูดเสนอ “พี่ช่วยถ่ายรูปน้องดีไหม ตอนกลับบ้านจะได้เอากลับไปล้างรูปออกมาทำอัลบั้มรูปภาพได้”

“ฮะ ไม่ ไม่ดีกว่าค่ะ”

ถางหยวนหยวนปฏิเสธอย่างรวดเร็ว พอเห็นว่ายู่ฉือยี่ซูหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมจะถ่ายรูปเธอ ถางหยวนหยวนตกใจจนรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าไว้ ไม่ยอมให้อีกฝ่ายถ่ายรูปเธอ

ท่าทางตอบสนองที่รุนแรงมาก ทำให้ยู่ฉือยี่ซูดวงตาเศร้าหมองลง เขาเม้มปากเล็กน้อย อาการของเขาใกล้จะกำเริบแล้ว แต่เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงอดทนไว้ได้

สาวน้อยตรงหน้าทำให้เขาต้องอดกลั้นอย่างทรมานมากขนาดนี้ เขาจะเปิดโปงเธอได้ยังไงกัน

พอคิดถึงตรงนี้ ยู่ฉือยี่ซูก็ถอนหายใจยาว เขารีบปรับแววตาของเขาให้กลับมาเป็นปกติ ก่อนจะพูดเสียงเบา “ไม่ถ่ายก็ได้ งั้นก็มานั่งเถอะ เรามาปั้นตุ๊กตาหิมะกัน แล้วเราค่อยถ่ายรูปตุ๊กตาหิมะที่เราปั้นด้วย”

พอได้ยินว่าจะถ่ายตุ๊กตาหิมะไม่ถ่ายตัวเอง ถางหยวนหยวนถึงได้ตอบรับ ในตอนแรกเธอยังมีอารมณ์ไม่ดีอยู่บ้าง แต่พอตุ๊กตาหิมะถูกปั้นจนเสร็จ ความรู้สึกไม่สบายใจและไม่ชอบในของถางหยวนหยวนก็หานไปเป็นปลิดทิ้งเลย และแทนที่ด้วยความสุขสนุกสนานในการปั้นตุ๊กตาหิมะ แต่ในขณะเดียวกันสองมือของเธอก็เย็นมากจนเกือบจะแข็งตัว มือของเธอแดงเผือด เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป หลังจากถ่ายรูป เธอก็นิ่งคิด เธอรู้สึกว่านี่เป็นตุ๊กตาหิมะที่เธอปั้นเป็นตัวแรก จึงหันไปพูดอย่างเอียงอาย “พี่ชายคะ พี่ช่วยถ่ายรูปหนูกับตุ๊กตาหิมะสักรูปได้ไหมคะ”

ตอนที่เธอปั้นตุ๊กตาหิมะ เธอจงใจปั้นหน้าของตุ๊กตาหิมะใหญ่ๆ เพื่อตอนที่ถ่ายรูปคู่กัน หน้าของเธอจะได้ไม่เห็นชัดเจนขนาดนั้น

“ได้สิ”

หลังจากที่ยู่ฉือยี่ซูถ่ายรูปให้ถางหยวนหยวนเสร็จ เธอรับโทรศัพท์คืนมา แล้วกดเปิดดูรูปภาพ พบว่าหน้าของเธอกับตุ๊กตาหิมะไม่แตกต่างกันมากนัก

เธอรู้สึกดีใจเล็กน้อย เธอรีบกดบันทึกรูปภาพไว้ทันที