เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1617
บทที่1616 ได้ยินอย่างไม่ตั้งใจ
วันที่สอง
ถางหยวนหยวนพอเลิกเรียนแล้ว ไม่ได้ไปสนามทันที แต่ไปซื้อน้ำที่ร้านขายของชำสิบกว่าขวด ใส่ในถึงถือไป
เสร็จแล้วก็ค่อยเดินไปสนาม
ตอนที่เธอยังไม่มา ผู้ชายในสนามบาสยังพูดหัวเราะกันอยู่ตรงนั้น
“พวกนายว่าผู้หญิงเมื่อวานยังจะมาอยู่ไหมนะ?”
“ไม่รู้สิ เมื่อวานไม่สบายละก็ วันนี้น่าจะไม่มาวิ่งแล้วนะ น่าจะพักผ่อนก่อน ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเธอตื่นมาตอนไหน”
“ไม่มาวิ่ง แต่อย่างน้อยก็มาหาพวกเราพูดขอบคุณหน่อยก็ได้นะ?”
“พอเถอะ ช่วยคนอื่นเพื่อให้คนอื่นมาพูดขอบใจงั้นเหรอ อย่าบังคับคนอื่นเลย”
“นี่”
“พวกนายดูสิ ใครมา?”
ถางหยวนหยวนปรากฏขึ้นตรงทางเดิน เด็กหนุ่มมากมายต่างก็คึกคักกันขึ้นมา
“มาแล้วๆ เธอมาจริงๆด้วย”
“พวกนายเห็นเธอถืออะไรมาไหม? ถุงใหญ่เหมือนจะหนักมากเลยนะ แต่ก็มองไม่ออกว่าเป็นอะไรอยู่ดี?”
“ให้ตายสิ หรือว่าเมื่อวานพวกเราช่วยเธอ เธอมาส่งของให้พวกเราแล้ว”
ถางหยวนหยวนเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าขาวใสอมชมพูของเธอ ดูน่ารักมาก
“พี่น้อง ฉันรู้สึกตัวเองตกหลุมรักแล้วล่ะ”
“ผู้หญิงที่อวบนิดๆก็น่ารักนี่นา”
“เธอมาแล้ว อย่าพูดจาไร้สาระนะ”
ถางหยวนหยวนถือของมาถึงตรงหน้าพวกเขา
“สวัสดี”
ผู้ชายกลุ่มใหญ่ที่ตอนแรกยังหัวเราะอยู่ พอเจอถางหยวนหยวนแล้ว ก็ดูตื่นเต้นกันมาก ไม่รู้ว่าจะเอามือไปไว้ไหนดี
“สะ สวัสดี”
“เมื่อวานฉันวิ่งแล้วสลบไป ได้ยินพี่หมอบอกว่าพวกนายส่งฉันไปห้องพยาบาล ใช่ไหม?”
“ใช่ แต่เธอไม่ต้องมาขอบใจก็ได้ พวกเราเล่นบาสตรงนี้พอดี เห็นเธอเป็นลม พวกเราก็ต้องรีบเข้าไปช่วยอยู่แล้วล่ะ”
“ขอบใจทุกคนมากนะ”
ถางหยวนหยวนนั่งลงเปิดถุงออก “ฉันซื้อน้ำมาให้ทุกคนน่ะ”
ตอนนี้พวกผู้ชายก็พึ่งเห็นชัดว่าเธอถือน้ำเปล่ามา และยังมีสิบกว่าขวดอีก ก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที
“เธอถือของนี้มาแต่ไกลงั้นเหรอ ที่จริงพูดขอบใจก็พอแล้วล่ะ ไม่ต้องซื้อน้ำให้พวกเราก็ได้”
“ใช่สิ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย”
ถางหยวนหยวนเม้มปาก “ไม่ว่ายังไง ก็ยังต้องขอบใจทุกคนอยู่ดี วันนี้ฉันเลี้ยงน้ำทุกคน ถ้ามีเวลาว่างอื่นละก็ ก็อยากเลี้ยงอาหารพวกนายด้วยนะ”
รุ่นน้องสาวสวยเลี้ยงอาหาร เป็นเรื่องที่ผู้ชายต่างก็คาดหวังกัน อยากจะตอบตกลงทันที แต่ก็กลัวเธอจะตกใจ ก็จึงตอบปฏิเสธไปอย่างน่าเสียดายว่า: “ไม่ต้องหรอก ทุกคนกินด้วยกันได้ แต่เธอไม่ต้องเลี้ยงหรอก พวกเรามีคนเยอะแบบนี้ ถ้าเธอเลี้ยงละก็ รู้สึกไม่ดีเลยนะ”
“ไม่หรอก ฉันเลี้ยงได้ค่ะ”
ถางหยวนหยวนคิดว่าพวกเขากลัวว่าเธอจะเสียเงินเยอะเกินไป เพราะยังไงยังเป็นนักเรียนอยู่ กลัวพวกเขาปฏิเสธความตั้งใจของตัวเอง ก็รีบเปลี่ยนคำว่า: “ถ้าทุกคนกลัวว่าฉันต้องจ่ายเงิน งั้นฉันเลี้ยงอาหารที่บ้านก็ได้นะ เป็นยังไง?”
“บ้านเธอ?”
“ใช่ บ้านฉันเปิดโรงแรมน่ะ”
ทุกคน: “……”
ไม่คิดว่าจะเป็นคนรวยอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่