เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 257

บทที่ 256 พวกเราหย่ากันเถอะ

“เปิดดูสิ ” สุดท้ายเย่โม่เซินก็มีการตอบสนอง ริมฝีปากบาง ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะยกขึ้นทำให้สวยงาม

ที่จริงแล้วผู้หญิงชอบอะไรพวกนี้

ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเธอปลอบง่ายขนาดนี้ เขาคงซื้ออะไรพวกนี้ให้เธอเยอะๆ

พรุ่งนี้ต้องให้รางวัลเซียวซู่สักหน่อย เย่โม่เซินคิด

เสิ่นเฉียวอยู่ในสายตาเขาค่อยๆ เปิดกล่อง แต่สีหน้าและท่าทางของเธอแปลกๆ ราวกับเรื่องจักร ค่อยๆ เปิดกล่องนั้น

ต่างหูเพชรสีชมพูปรากฏอยู่ต่อหน้าเธอ

ขณะที่เห็นต่างหูเพชรสีชมพู เสิ่นเฉียวมีสักครู่ที่คิดว่าตัวเองดูผิดแล้ว เลยดูอย่างละเอียด ถึงรู้ว่าไม่ใช่คู่ก่อนหน้านี้

อันก่อนหน้านี้เป็นกลมๆ เล็กๆ แต่คู่นี้มีความประณีตกว่าอย่างเห็นได้ชัด และออกแบบรูปทรงเก๋ไก๋

ดูออกว่าใช้ใจเลือกมา แต่ว่า…..ตอนนี้เธอมองที่ต่างหูก็คิดถึงหานเส่โยวที่ท่าทางขี้อายเมื่อสวมต่างเพชรคู่นั้น

ในใจ เหมือนมีไฟลุก

เย่โม่เซินเห็นเธอจ้องต่างหูคู่นั้นไม่ละสายตา ก็มีรอยยิ้มเล็กน้อยในดวงตา โน้มตัวเข้าไปใกล้

ทำเสียงต่ำๆ ดังขึ้นอยู่บนหัวเธอ : “ชอบไหม? ”

พูดแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นชี้ไปที่รอยช้ำบนหน้าผากของเธอ : “นี่เดี๋ยวต้องทายาแล้วแหละ? ”

ตูม!

เสิ่นเฉียวที่นั่งนิ่งๆ ไม่รู้เอาความโกรธและความกล้าที่ไหนมา ทันใดนั้นเอาต่างหูกับกล่องคว้างออกไปอย่างแรง!

ท่าทางนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เย่โม่เซินก็ไม่รู้เรื่องอะไร

ฉันรู้แค่ว่าจู่ๆ เธอก็ลุกขึ้นมาทุบข้าวของอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นกล่องกระแทกกับผนังดังปั้ง ถึงหล่นลงมา ต่างหูข้างในก็หล่นออกมาอยู่บนพื้นเสียงดังขึ้นค่อนข้างชัดเจน

เย่โม่เซินรอยยิ้มบนริมฝีปากเย็นลง รอยยิ้มในดวงตาก็ปิดลง หลังจากนั้นเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ จ้องมองไปที่เสิ่นเฉียวอย่างโกรธแค้น

“เธอรู้ไหมเธอกำลังทำอะไรอยู่ ”

เสิ่นเฉียวอารมณ์อยู่เหนือการควบคุม เธอเอาของคว้างออกไปแล้ว ไฟในใจไม่ได้ระบายความโกรธออกมา แล้วยังลุกเป็นไฟมากขึ้น เธอยิ้มอย่างเย็นชาจ้องไปที่เย่โม่เซิน

เย่โม่เซินคุณคิดว่าฉันจะสนใจของเหล่านี้ที่คุณให้ฉันหรอ?

เย่โม่เซินขมวดคิ้ว สายตามองดูเธออย่างโศกเศร้า

“ไม่สน? ”

เสิ่นเฉียวหัวเราะอย่างเย็นชา : “ใช่ ฉันไม่สนใจ คุณรีบเอาไปให้ผู้หญิงคนอื่นเถอะ ฉันไม่ต้องการ! ”

ต่างหูคู่นั้นทำฟางเส้นสุดท้ายของเธอขาดลง เขาหมายความว่ายังไง? ตอนที่แรกคู่ที่เธอชอบเขาให้คนอื่นไปแล้ว ตอนนี้ก็ไปหาอีกคู่ที่คล้ายๆ กันมาให้ตัวเอง?

ยังไง! น่าขำ!

เสิ่นเฉียวหัวเราะตัวเองในใจเป็นแปดร้อยครั้งแล้ว ก็ยังรู้สึกว่าน่าขำมากเลย!

คำพูดที่เก็บไว้ในใจนานมากจนทนไม่ไหวแล้ว เลยพูดออกมา : “เย่โม่เซิน พวกเราหย่ากันก่อนเถอะ ”

ขณะนั้น เย่โม่เซินรูม่านตาหดลงทันที แล้วก็ใหญ่ขึ้น