เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 373

บทที่ 372 วัยรุ่นขี้เหงา

เมื่อมาถึงบริษัทแล้ว หานมู่จื่อถึงกับต้องตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า

เดิมทีเธอคิดว่า บริษัทที่ก่อตั้งขึ้นเป็นแค่บริษัทเล็กๆเท่านั้นถึงจะถูก ไม่น่าจะขนาดใหญ่ขนาดนั้น

โดยทั่วไปแล้วบริษัทที่เพิ่งเริ่มก่อตั้งใหม่ ที่จริงแล้วไม่ควรเรียกเป็นบริษัท ถึงแม้จะเป็นบริษัทก็จริง แต่มีขนาดเล็กมากด้วย คล้ายๆสำนักงานพวกนั้น จากนั้นเริ่มต้นจากธุรกิจขนาดเล็ก

แต่ว่าหานมู่จื่อนึกไม่ถึงว่าหานชิงจะเตรียมตึกใหญ่ขนาดนี้ให้เธอ

ถึงแม้จะเทียบกับตึกใหญ่ของบริษัทตระกูลหานไม่ได้ แต่ว่าก็พอๆกับตึกที่อยู่ในบริเวณเดียวกัน ตอนที่หานมู่จื่อเดินเข้าไป ยังคิดว่าอยู่ชั้นไหนสักชั้นหนึ่ง นึกไม่ถึงซูจิ่วจะพูดว่า “ทั้งตึกนี้ นายหานเตรียมไว้ให้คุณมู่จื่อนะคะ”

เสี่ยวเหยียนได้ยินดังนั้นแล้ว กลั้นใจไม่อยู่จนต้องหายใจลึกๆทีหนึ่ง กอดแขนของหานมู่จื่อไว้และอุทานว่า: “พี่ชายเธอรวยมากจริงๆเลย อีกทั้งยังจริงใจด้วย!!”

รวยก็เป็นความจริง จริงใจก็เป็นความจริง

แต่ว่า......นี่มันจริงใจมากเกินไปแล้ว

“นี่จะโอ้อวดเกินไปหรือเปล่า? เป็นแค่บริษัทที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่เองนะ”

“คุณมู่จื่อ คุณอย่าลืมไปนะคะ ว่าตอนนี้คุณคือลูกสาวเศรษฐีอย่างตระกูลหาน เบื้องหลังของคุณคือทั้งตระกูลหาน ไม่ว่าจะเป็นแค่ตึกนี้ตึกเดียว ต่อให้เอาทั้งตระกูลหานมาให้คุณกับมือ ฉันว่านายหานก็จะยินยอมอย่างไม่ลังเลใจเลย”

หานมู่จื่อ: “ไปเถอะ ขึ้นไปดูว่าข้างบนสภาพแวดล้อมเป็นยังไงบ้าง”

“ชั้นหนึ่งเป็นแผนกต้อนรับ ถึงเวลานั้นคุณสามารถหาพนักงานต้อนรับและพนักงานรักษาความปลอดภัยด้วยตนเอง”

ซูจิ่วแนะนำให้หานมู่จื่อไปด้วยและเดินไปกดลิฟต์ด้านหน้าไปด้วย

พอประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสามคนก็เดินเข้าไปพร้อมกัน

ไปถึงชั้นสอง ซูจิ่วก็แนะนำเพิ่มอีกสองสามประโยค

“ชั้นสองเป็นห้องครัวค่ะ ถึงเวลาแล้วคุณมู่จื่อสามารถหาเชฟทำอาหารและพนักงานทำความสะอาดด้วยตนเองได้ค่ะ”

“อืม” หานมู่จื่อพยักหน้า

นึกไม่ถึงว่าพี่ชายของเธอวางแผนได้รอบคอบมาก แค่ให้ทีมงานกับเธอ นอกจากนั้นก็ต้องพึ่งตนเองแล้ว เช่นนี้ยังดีหน่อย

“ชั้นสามก็จะเป็นห้องทำงานของพนักงานค่ะ วันนี้......พวกเขาก็อยู่นะคะ อยากรอดูเจ้านายใหม่ของพวกเขา”

ได้ยินว่าทีมงานชุดนั้นอยู่ที่ชั้นสามและพวกเธอกำลังจะขึ้นไปชั้นสามด้วย หานมู่จื่อยังไม่ทันตอบสนองอะไร เสี่ยวเหยียนก็ตื่นเต้นขึ้นมาก่อนแล้ว

“จะไปเจอพวกเขาแล้วเหรอ? ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเลย พวกเขาจะดูถูกพวกเราไหม?”

ได้ยินแล้ว ซูจิ่วหันไปมองเธอและยิ้ม: “เสี่ยวเหยียน คุณอย่าตื่นเต้นสิ ตามเหตุผลแล้ว คุณก็เป็นผู้ช่วยของคุณมู่จื่อ ควรจะถือได้ว่าเป็นเจ้านายของพวกเขาด้วย”

หานมู่จื่อพยักหน้า: “อืม เดี๋ยวถึงเวลาแล้วฉันจะหาตำแหน่งหนึ่งให้แก ไม่ต้องตื่นเต้นกลัวอะไรหรอก”

เสี่ยวเหยียนได้ยินแล้ว ฝันหวานทันที อยู่ดีๆก็ได้เลื่อนตำแหน่งกะทันหันแล้วเหรอเนี่ย? โอ้โห!”

ถ้ารู้แต่แรกว่าแกล้งทำเป็นกลัวก็ได้เลื่อนตำแหน่ง เมื่อก่อนเธอควรจะแกล้งทำเป็นเสแสร้งซะบ้าง!

หานมู่จื่อไม่รู้สึกตื่นเต้นมากเท่าไหร่นัก เพราะเธอพอจะเดาออกว่าข้างหน้าจะต้องเผชิญอะไรบ้าง

หลังจากที่ไปถึงชั้นสาม ซูจิ่วพาพวกเธอสองคนเข้าไปในห้องทำงาน

มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังรอเจ้านายคนใหม่มาถึง ทุกคนต่างอยากรู้ว่าเทพองค์ไหนที่ทำให้นายหานต้องจ้างพวกเขาและให้เงินเดือนสูงขนาดนั้น ดังนั้นก่อนที่รอเธอมาถึงต่างพากันสนทนาโต้เถียงกัน

จางยู่: “พวกคุณว่าเจ้านายคนใหม่ของเราเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เป็นครั้งแรกที่นายหานสนับสนุนคนๆหนึ่งโดยไม่ยั้งมือเช่นนี้ ไม่รู้ว่าเป็นเทวดามาจากไหนกันแน่”

หน้าตาของจางยู่ธรรมดาๆ พูดจาก็มีน้ำเสียงที่สุภาพ

“เพศไหนยังต้องทายอีกเหรอ? ก็ต้องเป็นผู้หญิงสิ! ถ้าเป็นผู้ชาย หานชิงจะเอาใจใส่และทุ่มเทขนาดนี้ได้ยังไง?”