เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 403
บทที่402 แนวเดวิล
คำพูดนี้ทำจางยู่พูดอะไรไม่ออก
วันนั้นตอนที่หานมู่จื่อกำลังประชุมอยู่ พูดข้อเสียของพวกเธออยู่ เป็นความจริงที่ว่ากำข้อบกพร่องทั้งหมดของพวกเธอไว้ในอุ้งมือ
“นั่นก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเธอมีความสามารถ พวกเราอยู่ในอาชีพนี้มากี่ปีแล้ว เธออยากรู้ข้อเสีย ก็สามารถให้คนไปสำรวจ แค่มีเงิน ก็ไม่มีเรื่องที่ทำไม่ได้ หรือว่าไม่ใช่? ”
“ใช่สิ มีเงินก็ไม่มีเรื่องที่ทำไม่ได้ ” หลี่จุ้นเฟิงหันกลับไปมองจางยู่ : “ก็สมมุติว่าเธอ ที่จริงเธอเกลียดเธอแทบตาย แต่เพราะว่ามีเงิน ก็ยังคงอยู่ที่นี่”
ประโยคนี้ ก็เหมือนตบหน้าจางยู่
ทำให้เธอชาไปทั้งตัว
รอบๆ เลิงเยาเยาหัวเราะ เซียวยียีก็ทนไม่ไหวเม้มปากหัวเราะออกมาเบาๆ
ซูกั่วเอ๋อที่อยู่ข้างๆ จางยู่หัวเราะอย่างเหยียดหยาม : “ฉันเคยพูดกับเธอแล้ว ไม่มีความสุขหรือไม่ก็จากไป เธอไม่ยอม ก็เพราะอันนี้”
“ฉัน…..”จางยู่โกรธจนพูดอะไรไม่ออก ในใจยิ่งโกรธมาก
อีกอย่างทุกคนก็ไม่สนใจเธออีกแล้ว จางยู่เอามือจับไปที่ขอบมุมโต๊ะ โกรธจนกัดริมฝีปากล่าง
น่าจะตายไปซะนังผู้หญิงเลว พวกเรารอดูอยู่!
มีลูกกับหานชิงแล้วไง ก็ไม่ได้เป็นคุณนาย จะเร็วหรือช้าก็ต้องโดนเขี่ยทิ้ง!
หานชิง……
สายตาของจางยู่เปลี่ยนเป็นดุร้ายทันที
ห้องประชุม
ก่อนที่หานมู่จื่อจะเข้าไป เอาเสี่ยวหมี่โต้วไปให้เสี่ยวเหยียน ให้เธอดูแลเขา อย่าให้เขาวิ่งไปทั่ว
เสี่ยวเหยียนกลับหันตัวกลับก็อยากเอาเสี่ยวหมี่โต้วไว้ในห้องทำงาน
“มือของหม่ามี๊ของหนูบาดเจ็บแล้ว ฉันต้องไปช่วยเธอ เพราะฉะนั้นหนูต้องเป็นเด็กดีอยู่ในห้อง มีปัญหาไหม? ”
เสี่ยวหมี่โต้วส่ายหน้า : “ไม่มีปัญหา แต่ว่าคุณป้าเสี่ยวเหยียน ผมคิดว่าผมสามารถไปฟังสังเกตการณ์”
“ฟังสังเกตการณ์? ”
“ถูกแล้วคุณป้าเสี่ยวเหยียน เสี่ยวหมี่โต้วเป็นเด็กดีขนาดนี้ ไปฟังสังเกตการณ์จะไม่พูดอะไรไปเรื่อย~ ”
“เอ่อ นี่…….”
เสี่ยวหมี่โต้วเพียงแค่ไม่กี่ขวบ กอดแขนเสี่ยวเหยียนอยู่ พูดด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย : “คุณป้าเสี่ยวเหยียน ผมสามารถเอารูปลุงของผมส่งในคุณได้นะ ”
ฟังแล้ว เสี่ยวเหยียนทันใดนั้นก็ยืดเอวด้วยท่าทางที่น่าเกรงขาม
“เธอพูดอะไร? ฉันไม่เข้าใจ”
“เป็นรูปส่วนตัวของลุงผมนะ ไม่ใช่แบบบนนิตยสารกับข่าวนะ~”
รูปส่วนตัว…….
เสี่ยวเหยียนจินตนาการหานชิงใส่เสื้อกล้ามและกางเกงนั่งอยู่บนโซฟา อาบน้ำใต้โคมไฟตอนกลางคืน สักพักก็รู้สึกว่าใจเต้นขึ้นมา
“คุณป้าเสี่ยวเหยียน นี่เป็นการแลกเปลี่ยน เป็นยังไง? ”
“คำไหนคำนั้น! ”
เพื่อรูปของผู้ชาย เธอไร้ยางอายสักครั้งละกัน!
เป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ไม่ใช่หรือ? เธอยังเป็นคนกำหนดได้!
สุดท้ายเสี่ยวเหยียนก็พาเสี่ยวหมี่โต้วเข้าไปในห้องประชุม เอาเจ้าตัวเล็กไปจัดไปที่ท้ายสุด เสี่ยวหมี่โต้วก็ไม่มีการคัดค้านใดๆ นั่งอยู่บนเก้าอี้สูงด้วยความพอใจ ขาสั้น ๆ คู่หนึ่งห้อยอยู่ใต้โต๊ะตลอดเวลา
ตอนคนอื่นเดินเข้ามา เห็นเข้าก็อดไม่ได้มองไปที่เสี่ยวหมี่โต้วสองสามครั้ง
ตอนที่เลิงเยาเยาผ่านข้างตัวเขา ทันใดนั้นก็หยุด หยิบลูกอมนมกระต่ายขาวส่งให้เสี่ยวหมี่โต้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่