เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 410

สรุปบท บทที่ 409 บริษัทตระกูลเย่แห่งเมืองเป่ย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

ตอน บทที่ 409 บริษัทตระกูลเย่แห่งเมืองเป่ย จาก เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 409 บริษัทตระกูลเย่แห่งเมืองเป่ย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ ที่เขียนโดย สือหวู เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

บทที่ 409 บริษัทตระกูลเย่แห่งเมืองเป่ย

หลังจากเย่โม่เซินกลับมาถึงบริษัท เซียวซู่ตกใจบนหน้าเขามีรอยตบอยู่

แต่ก็จบอย่างดี บนหน้าของคุณชายเย่ทำไมถึงมีรอยตบ? ใครช่างไม่กลัวตายกล้าตบคุณชายเย่?

ยิ่งทำให้เซียวซู่รู้สึกแปลกๆ ใบหน้าของเย่โม่เซินยิ่งไม่มืดมน กลับยังมีความสุขอีก!

นี่การรับรู้ของเขาผิดไปหรือเปล่า?

ไม่งั้นทำไมเย่โม่เซินที่ถูกตบไม่เพียงไม่โกรธ แล้วยังมีรอยยิ้มในดวงตาอีก? เซียวซู่อดนินทาในใจไม่ได้

“คุณชายเย่ หน้าของคุณเป็นอะไร? ”

ได้ยินเสียงของเซียวซู่ เย่โม่เซินเหมือนพึ่งตอบสนองกลับมา จ้องเขาอย่างเย็นชา

เซียงซูหดคอ : “คุณชายเย่ หน้าของคุณ…...ไม่สนใจจริงๆ หรอ? ต้องการให้ไปซื้อยาให้คุณไหม? ”

“ไสหัวไป!”

สักพัก เย่โม่เซินพูดออกมาหนึ่งคำอย่างโมโห

โอเค งั้นเขาคงไม่ต้องถามแล้ว

หลังจากเซียวซู่ออกไปแล้ว เย่โม่เซินหยิบโทรศัพท์ของมาอยากจะนัดหมาย พึ่งรู้ว่าตัวเองไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของผู้หญิงคนนั้น

ขนาดไอดีวีแชท…….

คิดถึงตรงนี้ สายตาของเขาก็มืดลง

เจอกันครั้งหน้า ต้องให้เธอเพิ่มเพื่อนตัวเองให้ได้

เย่โม่เซินคิดขึ้นใจเอาโทรศัพท์เก็บไป

วันที่สอง

เสี่ยวเหยียนเอาคำสั่งซื้อของเย่โม่เซินโพสต์ไปแล้ว พูดอย่างได้ใจ : “ทรัพยากรของบริษัทเรามีเยอะ แค่พวกเธอตั้งใจทำงานที่นี่ต่อไป โบนัสไม่น้อยแน่นอน”

บริษัทพึ่งจะเปิด ก็รับคำสั่งซื้อที่ยิ่งใหญ่ จากนั้นก็รับมาอีกอัน

หลังจากนั้น…...ทันใดนั้นก็มีคำสั่งซื้อที่ใหญ่มาโดยไม่คาดคิด

ทุกคนทนไม่ไหวถอนหายใจ

ก็ถ้านับมาพึ่งหานชิง แต่ว่าทรัพยากรก็ดีเกินไปแล้ว? สั่งแล้วสั่งอีก คนพวกนี้ไม่เห็นเงินเป็นเงินหรอ?

“เย่โม่เซิน? ลูกค้าของพวกเราครั้งนี้ งั้นไม่ใช่ประธานเย่ของบริษัทตระกูลเย่หรอ? ”ซูกั่วเอ๋อเห็นคำสั่งซื้อแล้วทนไม่ไหวถลึงตาโตแล้วถามออกมา

ขนาดจางยู่ที่อยู่ข้างๆ ก็ทนไม่ไหวก็มาร่วมด้วย

“บริษัทตระกูลเย่แห่งเมืองเป่ย?จริงหรอ? ”

หลี่จุ้นเฟิงจับคางของเขาอย่างครุ่นคิด : “ขนาดบริษัทตระกูลเย่แห่งเมืองเป่ยก็มาแล้ว? ดูแล้วมู่จื่อคนนี้จะเก่งกว่าที่ฉันคิดไว้ ”

ฟังแล้ว จางยู่พูดอย่างไม่สบายใจ : “เหอะ มีอะไรเก่ง ไม่แน่ใจว่าใช้วิธีคดโกงแบบไหน! ”

“นี่ เธอเชื่อมั่นคนอื่นสักหน่อยจะตายหรอ? ”เลิงเยาเยาได้ยินจางยู่ก็ทนไม่ไหว ทำให้เธอตะลึงไปประโยคนึง

สักพักจางยู่รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย : “เลิงเยาเยาเธอบ้าไปแล้วหรอ? ฉันว่าเธอแล้วหรอ? ”

เลิงเยาเยายิ้มอย่างเย็นชา : “ฉันเรียกชื่อเธอแล้วหรอ? จะเข้ามานั่งตรงนี้อย่าหยิ่งเกินไป ”

จางยู่: “หลังจากผู้หญิงคนนั้นเอางานออกแบบของหลินซิงหั่วส่งให้เธอแล้ว เธอก็ถูกซื้อไปด้วยแล้วใช่ไหม? อย่าลืมไปนะว่าตอนแรกเธอก็เคยรังเกียจเธอ ตอนนี้เธอกลับมาโจมตีฉันเพื่อเธอ”

“จางยู่ เธอทำความเข้าใจใหม่ ฉันได้งานออกแบบมาเพราะฉันสกิลแข็งแรงพอ ฉันรังเกียจเธอเพราะว่าฉันคิดว่าความสามารถฉันดีกว่าเธอ แต่ว่าวันนี้ฉันจะบอกเธอให้ มีแต่พวกที่อ่อนแอและใจดำเท่านั้นถึงไม่เอาความพยายามของคนอื่นมาอยู่ในสายตา แล้วยังไปทาสีดำใส่เธออีก จางยู่ เธอก็เป็นคนประเภทนี้ใช่ไหม? ”

เธอเหมือนกับรู้สึกผิด พูดด้วยเสียงเบาๆ : “เอิ่ม…..เสี่ยวเหยียนเมื่อที่ฉันร้ายใส่เธอมาตลอด คือฉันไม่ดีเอง ”

เสี่ยวเหยียนยกคิ้วขึ้น มองเธออย่างแปลกๆ

“เธอเปลี่ยนไปแล้ว? ”

“หะ? ”

“ไม่งั้นเธอจะมาพูดกับฉันแบบนี้ทำไม? ฉันยุ่งมาก ไม่มีเวลาว่างฟัง ”

ที่จริงคืออยู่กับหานมู่จื่อนานแล้ว ดังนั้นนิสัยของเสี่ยวเหยียนเลยเปลี่ยนไปคล้ายๆ กับเธอ เผชิญหน้ากับคนที่น่ารังเกียจสีหน้าดีๆ เธอก็ไม่อยากจะมีให้

“เสี่ยวเหยียน เธออย่าเป็นแบบนี้เลย เธอดูสิ นี่คือน้ำหอมที่ฉันเอามาจากฝรั่งเศส เป็นรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่น”

จางยู่เอากล่องน้ำหอมใส่เข้าไปในมือเสี่ยวเหยียน เสี่ยวเหยียนอึ้งไปสักพัก มองที่กล่องน้ำหอม แล้วก็มองจางยู่ ทันใดนั้นก็เข้าใจ

“ฉันเข้าใจแล้ว ที่แท้เธออยากจะติดสินบนฉันนิ ”เสี่ยวเหยียนหัวเราะอย่างเย็นชาทันใด

จางยู่สีหน้าเปลี่ยน ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า : “อย่าพูดให้มันไม่น่าฟังขนาดนั้นเลย นี่ไม่ใช่ติดสินบน เป็นน้ำใจของฉัน จากนั้นมีของดีๆ ก็มอบให้เธอ ”

“แล้วไง? ”เสี่ยวเหยียนมองที่ขวดน้ำหอม : “เธอคงไม่ได้คิดว่าครั้งนี้ให้น้ำหอมรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่นฉัน ฉันก็จะหาโควตามาให้เธอ? ”

จางยู่ทำตัวไม่ถูก : “เสี่ยวเหยียน……”

“ฉันจะบอกเธอ โควตาครั้งนี้คือลูกค้าเลือก ไม่เกี่ยวกับฉัน ดังนั้นเธออย่ามาหาประโยชน์อะไรจากฉันเลย ”

“เสี่ยวเหยียน ฉันรู้ว่าลูกค้าเป็นคนเลือกเอง แต่ว่า ……. เธอสามารถยกเว้นบางส่วน อีกอย่างเธอก็สามารถพูดคำพูดดีๆ แทนฉัน”

เธอยิ่งพูด สายตาของเสี่ยวเหยียนก็ยิ่งเย็นชาเข้าไปทุกที

สุดท้ายเธอก็ไม่พูดแล้ว ที่จริงมีความมองเธออย่างขยะแขยง : “เธอก็น่ารังเกียจเกินไปแล้ว? การสั่งซื้อพวกนี้เป็นตัวแทนของบริษัท ถ้าฉันทำแบบนี้ พอถึงตอนนั้นลูกค้ามีอะไรไม่พอใจ ใครจะมารับผิดชอบ? จางยู่ ดูแล้วครั้งที่แล้วที่มู่จื่อพูดเธอคงไม่อยากแก้ไข ถึงตอนนี้เธอยังไม่ไปศึกษาปัญหาของผลงานของเธอ แล้วยังมาที่นี่เพื่อทำเรื่องเจ้าเล่ห์อีก”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่