เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 411

บทที่410 ให้เธอมาหาฉันเอง

“ฉัน…..เสี่ยวเหยียน มันไม่ใช่แบบที่เธอคิด” เห็นเสี่ยวเหยียนมีสีหน้าบูดบึ้ง จางยู่เองก็อยากจะปะทุอารมณ์โกรธออกมาเหมือนกัน แต่ก็กลัวว่าถ้าเกิดว่าเหวี่ยงออกไปแล้ว เสี่ยวเหยียนจะอาศัยอำนาจส่วนรวมในการแก้แค้นส่วนตัว ก็เลยได้กล้ำกลืนความโกรธของตัวเองไว้

“รอดูผลเอาแล้วกัน” หลังจากพูดจบเสี่ยวเหยียนก็ออกไปทันที

จางยู่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม แล้วก็กำหมัดแน่น

ยัยชั้นต่ำ! รอให้ฉันถูกบริษัทตระกูลเย่เลือกก่อนเถอะ จะดูว่าเธอยังจะเย่อหยิ่งได้แค่ไหนกันอีก

เพียงแค่ว่าเสี่ยวเหยียนคิดเรื่องราวต่างๆง่ายเกินไป ยังไงเย่โม่เซินก็เคยเป็นเจ้านายของเธอ เพราะฉะนั้นตอนที่เธอโทรหาเย่โม่เซินนั้นยังคงมีความรู้สึกกลัวอยู่หน่อยๆ แต่ว่าเพื่อมู่จื่อแล้วนั้น เธอก็จำใจต้องกัดฟัน

ตอนที่เธอยิ้มเตรียมจะแนะนำนักออกแบบให้กับเย่โม่เซินนั้น อีกฝ่ายก็พูดตอบกลับมาอย่างเฉื่อยชา

“ให้เธอมาหาฉันด้วยตัวเอง”

“อะ อะไรนะคะ” เสี่ยวเหยียนนึกว่าตัวเองฟังผิดไป “คือว่านายเย่คะ……”

“ทำไม? นักออกแบบคนดังShelly อยากจะผลักไสรายการสั่งซื้อขนาดใหญ่ขนาดนี้ให้คนอื่นยังงั้นหรอ?”

เสี่ยวเหยียน： “นายเย่คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ Shellyเป็นหัวหน้าของบริษัทเรา เพราะฉะนั้น……”

“เพราะฉะนั้นจะบอกว่าเธอไม่ใช่นักออกแบบงั้นหรอ?”

“ค่ะ”

“บ่ายสองเป็นต้นไปฉันว่าง ให้เธอติดต่อฉันมา”

เสี่ยวเหยียนยังคงอยากจะพูดอะไรต่อ แต่ว่าเย่โม่เซินก็ตัดสายไปแล้ว

พอได้ยินเสียงตู้ดๆมาจากปลายสาย เสี่ยวเหยียนก็โกรธจนพูดอะไรไม่ออก แต่เพราะว่าเธอรับปากกับหานมู่จื่อไว้แล้ว ก็เลยทำได้แค่โทรไปอีกครั้งหนึ่ง แต่ว่าใครจะไปรู้ว่าไอ้เลวอย่างเย่โม่เซินจะปิดโทรศัพท์ไปแล้ว

จริงๆเลย ไอ้เลวนี่ หรือว่านี่เขากำลังอยากจะบีบบังคับมู่จื่อ?

ฉันไม่ปล่อยให้เขาประสบความสำเร็จหรอก

บ่ายสอง

เย่โม่เซินจ้องโทรศัพท์ด้วยความใจลอย ผลก็คือเซียวซู่ผลักประตูเข้ามา

“คุณชายเย่ มีคนจากบริษัทออกแบบมาหาคุณครับ”

มาแล้วงั้นหรอ?

ริมฝีปากของเย่โม่เซินคลี่เส้นโค้งที่สวยงาม วินาทีหลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเดินออกไปข้างนอก

เซียวซู่：”คุณชายเย่? ใครกันหรอครับ?”

เย่โม่เซินก้าวยาวออกไปด้านนอก “ไม่เกี่ยวกับนาย”

หลังจากพูดจบเขาก็เดินลงไปด้านล่างทันที ไม่คิดเลยว่าจะเรียกไปพบในเลานจ์ แค่เพราะว่า……ในใจเขานั้นแทบจะรอไม่ไหวแล้ว เสี่ยวเหยียนรออย่างประหม่าอยู่ที่ล็อบบี้ชั้นล่าง เธอไม่ได้บอกเรื่องนี้กับหานมู่จื่อ และก็ตัดสินใจมาหาเย่โม่เซินด้วยตัวเอง เธอคิดว่ายังไงเธอก็มาที่นี่แล้ว เย่โม่เซินคงไม่ปฏิเสธหรอกนะ?

แน่นอนว่าเย่โม่เซินรู้จักเสี่ยวเหยียน ผู้หญิงที่เขารู้จักดีเมื่อห้าปีก่อน

เพราะฉะนั้นตอนที่เขามาถึงล็อบบี้ชั้นล่างนั้น แล้วได้เห็นร่างหนึ่งเดินกลับไปกลับมา แววตาและสีหน้าของเย่โม่เซินก็มืดมนลงทันที

“เธอล่ะ?”

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับแววตาที่ดุดันคู่นั้น เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกชาไปหมด “นายเย่ Shellyมีธุระอื่นอีก เพราะฉะนั้น…...ฉันก็เลยมาปรึกษากับคุณเรื่องการเลือกนักออกแบบก่อนค่ะ”

หลังจากได้ยินดังนั้น สายตาของเย่โม่เซินก็ปรากฏแววตาความอันตราย น้ำเสียงดูบีบบังคับ “ฉันเคยพูดแล้วไม่ใช่หรอ?”

“คะ?”

“ว่าให้เธอมาหาฉันด้วยตัวเอง”

เสี่ยวเหยียน：“แต่ว่า……”

“ไม่ยังงั้น ก็ทำตามขั้นตอนการทำผิดสัญญาแล้วกัน”

สีหน้าของเสี่ยวเหยียนซีดเผือดลงทันที “นายเย่ คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ ตอนนี้มู่จื่อเป็นหัวหน้าของบริษัทเรานะคะ!”

มู่จื่อ？ ชื่อที่แปลกประหลาดทำให้เย่โม่เซินอึ้งไป แต่หลังจากนั้นเขาก็ดึงสติกลับมา แล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ “มู่จื่อ？ นี่เป็นชื่อของเธอตอนนี้หรอ?”

ดีมาก แม้แต่ชื่อยังเปลี่ยนเลย

แต่ว่ามันจะสามารถลบอดีตออกไปได้ยังงั้นหรอ?

เย่โม่เซินพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “บนสัญญาบอกว่าห้ามเลือกเธอยังงั้นหรอ?”

“……”