บทที่ 489 แม้การปรากฏตัวของฉันก็เป็นความผิดหรือ
หลังจากนั้นเธอก็ไปยังซูเปอร์มาร์เก็ต เมื่อเลือกผลไม้จำนวนหนึ่งเรียบร้อยแล้วก็ออกมาพบกับรถของเซียวซู่่
เมื่อเห็นเซียวซู่่กวักมือเรียกเธอ หานมู่จื่อก็เดินเข้าไป
จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งบนรถเพื่อไปโรงพยาบาล
ระหว่างทาง เซียวซู่่ลังเลที่จะพูดและก็หยุดลง แต่เมื่อมองดูสิ่งของที่เธอเตรียมมา กลับพูดอะไรไม่ออกสักคำเดียว
จนกระทั่งมาถึงประตูโรงพยาบาล ขณะที่หานมู่จื่อกำลังเตรียมจะเปิดประตูลงออกไปจากรถ เซียวซู่ก็หยุดเรียกเธอไว้
“คุณ คุณShelly”
ได้ยินแบบนั้น หานมู่จือจึงหยุดขยับมือ จากนั้นก็เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆหันกลับมา
“พูดสิ ฉันเห็นคุณกลั้นมาตลอดทางแล้ว”
เธอพูดอย่างนี้ เซียวซู่่ก็หน้าแดงขึ้นมาชั่วคราว เลียริมฝีปากของตนเองอย่างเก้อเขิน แต่เมื่อนึกถึงคุณชายเย่ เขาจึงรีบพูดออกไป
“คุณยังรักคุณชายหรือเปล่า”
เพียงประโยคเดียว ก็ทำให้หานมู่จื่อตกตะลึงอยู่กับที่
เธอคิดถึงเรื่องราวมากมายที่เซียวซู่่อาจจะพูดกับเธอ กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดประโยคนี้ออกมา
ยังรักเขาไหมงั้นหรือ
“ผมพูดตามตรง คุณชายเย่ให้ผม...เรียกคุณว่าคุณนายน้อย”
หานมู่จื่อ “......”
“ดังนั้นผมจึงอยากจะถามแทนคุณชายเย่ว่า คุณยังรักเขาหรือเปล่า”
บรรยากาศเงียบลงไป ไม่มีเสียงใดๆอยู่ชั่วขณะหนึ่ง
สักพักใหญ่ หานมู่จื่อก็ค่อยๆหันกลับมา สายตาจับจ้องไปยังเซียวซู่
“เซียวซู่่” เธอเรียกชื่อเขา “เรื่องที่คุณทำให้ฉันในตอนนั้น ฉันยังจำไว้ในใจ ฉันรู้ว่าตอนนั้นคุณดูแลฉันดีมาก ฉันรู้ด้วยว่าคุณอยากจะให้ฉันเป็นคุณนายน้อยสองของเย่โม่เซิน แต่มันผ่านไปห้าปีแล้ว จากที่คุณพูดกับฉัน ไม่ใช่คุณนายน้อยอีกต่อไปแล้ว เป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง”
ในใจของเซียวซู่่ถูกหานมู่จื่อวิเคราะห์ออกมาจนหมดสิ้น ครู่หนึ่งเขาก็ก้มศีรษะลงด้วยความลำบากใจ
“สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ เป็นเรื่องปกติที่คุณจะมีความคิดแบบนี้ แต่ก็เช่นเดียวกัน...อารมณ์ในใจของฉันก็เหมือนกับคุณ”
ได้ยินแบบนี้ เซียวซู่่ก็เงยหน้าขึ้น
“ตอนนี้เย่โม่เซินคิดกับฉัน ก็แค่คนแปลกหน้า”
“อย่างนั้นคุณ...” เซียวซู่่ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ อ้าริมฝีปากเล็กน้อย “คุณหมายถึง คุณไม่ได้ชอบคุณชายเย่แล้วหรือ”
หานมู่จื่อหันศีรษะไป สายตาจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง
“หลายเรื่องราว เมื่อเวลาผ่านไป ก็ไม่จำเป็นต้องไปยึดติดให้มาก”
เวลาเป็นยาที่ดีจริง ๆ ตอนแรกคิดว่า...ไม่คิดว่าตนเองจะผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ แต่ไม่คาดคิดว่าเพียงพริบตาก็ผ่านมาห้าปีแล้ว
อีกอย่างเธอ...แม้ว่าจะมีคลื่นลูกใหญ่ถาโถมเข้ามาในใจเมื่อได้เจอกับเขา
แต่มันคงจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จะต้องเป็นผู้ชายคนนี้
นึกถึงสิ่งนี้ หานมู่จื่อก็ยิ้มเล็กน้อย
“นายคิดว่า ตอนนี้ฉันพัวพันกับคุณชายเย่ของนายหรือ เซียวซู่่ ตอนนี้เขาช่วยฉันไว้ ดังนั้นฉันจึงต้องรับผิดชอบดูแลเขา อีกอย่างเขาก็เป็นลูกค้าของฉัน นายวางใจเถอะ รอให้แผลเขาหายดี และตอบแทนเขาเสร็จสิ้นแล้ว ฉันก็จะเป็นคนออกห่างจากเขาเอง และจะกลายเป็นคนแปลกหน้าไป ดังนั้น นายไม่ต้องกังวลว่าฉันจะทำร้ายอะไรคุณชายเย่”
ได้ยินสิ่งนี้ เซียวซู่่ก็เข้าใจความหมายของหานมู่จื่อ
เขาพูดอย่างกัดฟัน “แล้วคุณยังรู้ไหมว่า ไม่ว่าตอนนี้คุณจะทำอะไร ก็ล้วนแต่จะทำร้ายคุณชายเย่ ตั้งแต่วันแรกที่คุณปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าของคุณชายเย่ การบาดเจ็บนี้ก็ถูกกำหนดไว้แล้ว
ได้ยินดังนั้น หานมู่จื่อก็นิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นไม่นานเธอก็มองไปยังเซียวซู่๋อย่างขมุกขมัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่