เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 553

บทที่ 553 สับสน

อาจเป็นเพราะรอยยิ้มหวานของเธอ ชายหนุ่มที่ในตอนแรกทำหน้าเหมือนจะรำคาญ จากสภาพอากาศที่ย่ำแย่อยู่แล้วยังมีคนมาถามอีก ดังนั้นจึงทำให้เขาหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

ทว่าเมื่อหันกลับมามองกลับพบว่าเป็นสาวสวยหน้าหวานคนหนึ่งและด้านข้างเธอยังมีสาวสวยที่ดูบอบบางกำลังขมวดคิ้วนิ่งอยู่

ดังนั้นจึงทำให้ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปในทันที เมื่อมองไปทางสองสาวแล้วเขาจึงเริ่มอธิบายให้ฟังอย่างอดทนเป็นพิเศษ “สถานการณ์ยังไม่แน่ชัดเลยครับว่าเกิดอะไรขึ้น ได้ยินเพียงว่าร้ายแรงถึงชีวิตเลย”

“เสียชีวิตเลยเหรอ?” เสี่ยวเหยียนสูดลมหายใจอย่างตกใจจนแทบช็อก

หลังจากที่เธอเหลือบสายตาไปมองหานมู่จื่อก็พบว่าสีหน้าเธอดูย่ำแย่เป็นอย่างมาก

“สามารถบอกเพิ่มเติมอีกหน่อยได้ไหมคะ?” หานมู่จื่อเม้มปากที่ขาวซีด หลังจากนั้นจึงเอ่ยถามออกไป

เมื่อสาวสวยเอ่ยถาม ชายหนุ่มจึงพยักหน้ารับอย่างเป็นธรรมชาติ “ตอนที่พวกผมมาถึงนี้ ตำรวจก็เข้ามาปิดล้อมแล้วครับ พวกผมเลยสามารถดูได้แค่ในระยะไกลเท่านั้น ไม่สามารถเข้าไปได้ แต่ว่าตอนที่มาถึงคนยังน้อยอยู่ แล้วผมก็เลยได้ยินคนพูดกันว่าจู่ๆ ก็มีคนวิ่งมาจะฆ่าตัวตาย เป็นสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด ทุกคนก็ไม่รู้อะไรเลย”

หานมู่จื่อ “..........”

เมื่อได้ฟังก็ยิ่งสับสนไม่เข้าใจ

“ฆ่าตัวตายกะทันหัน?” เสี่ยวเหยียนปากตะกุกตะกัก กอดแขนหานมู่จื่อเอาไว้ด้วยความกลัว “เรื่องนี้ทำไมฟังดูแปลกๆ? เมื่อวานพวกเราก็ได้รับ........”

“ขอบคุณที่อธิบายให้ฟังนะคะ พวกเราทราบแล้ว” หานมู่จื่อขัดคำพูดของเสี่ยวเหยียนขึ้นมาอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นเธอจึงดึงเสี่ยวเหยียนให้หันกลับมาหา “พวกเรากลับกันก่อนเถอะ ที่นี่คนเยอะ ยังไงก็เข้าไปไม่ได้อยู่ดี”

หลังจากนั้นไม่รอให้เสี่ยวเหยียนได้ตอบกลับมา หานมู่จื่อก็ดึงลากเธอกลับไปเลย

ในตอนที่เข้ามาในลิฟต์ เสี่ยวเหยียนอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากถาม “เธอเป็นอะไรไป? จู่ๆ ก็พูดขัดฉัน หรือว่าคนที่ตายคนนั้นอาจจะเกี่ยวข้องกับกระต่ายที่ส่งมาให้พวกเราไหม?”

“ไม่รู้” หานมู่จื่อส่ายหน้า สีหน้านิ่งขึ้น “แต่เรื่องของพวกเรายิ่งคนรู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดี”

ท้ายที่สุดไม่ว่าจะเป็นใครที่ส่งกระต่ายที่ตายมาให้พวกเรา มันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่ามันเกิดขึ้นเมื่อคืน มาเช้าวันนี้ยังมีคนฆ่าตัวตายอีก

สองเรื่องนี้ดูเหมือนว่าไม่น่าจะเกี่ยวข้องกัน.......

ทว่ามันก็ไม่ได้ง่ายอย่างนั้น

ทั้งเวลาและสถานที่ที่มันบังเอิญขนาดนี้ มันจะไม่มีความเกี่ยวข้องกันได้ยังไง?

ติ่ง—

ประตูลิฟต์เปิดออก หานมู่จื่อจึงเดินออกไป ในขณะที่กำลังจะป้อนลายนิ้วมือเพื่อเปิดประตู เท้าของเธอก็หยุดชะงักลงกะทันหัน

เป็นเพราะเธอเห็นว่าตัวล็อกด้านในถูกเปิดออกทำให้มองเห็นผ่านประตูกันขโมยอย่างชัดเจน

หานมู่จื่อรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว ชัดเจนอยู่แล้วว่าตอนที่เธอเพิ่งออกไป เธอจัดการล็อกประตูดีแล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เธอก็รีบจัดการป้อนลายนิ้วมือแล้วรับเปิดประตูเข้าไป

เสี่ยวเหยียนที่เห็นท่าทางรีบร้อยของเธอก็รีบตามเข้าไป หลังจากที่หานมู่จื่อเข้าไปแล้ว เธอก็พบรองเท้าสองคู่วางไว้ก่อนโถงทางเดิน

เธอถึงกลับหน้าเปลี่ยนสี ไม่แม้แต่จะถอดรองเท้าเธอก็เดินเข้าไปเลย

“หม่ามี๊กลับมาแล้วเหรอครับ?”

มีเสียงออดอ้อนเสียงหนึ่งดังขึ้นมา หานมู่จื่อจึงเดินตามเสียงไป ก็พบว่าเป็นเสี่ยวหมี่โต้วที่กำลังถือน้ำสองแก้วออกมาจากห้องครัว และในห้องรับแขกก็มีชายหนุ่มสวมใส่ชุดตำรวจสองคนนั่งอยู่ตรงโซฟา

ทั้งสองคนหันหน้ากลับมาก่อนจะลุกขึ้นยืน

“สวัสดีครับคุณหาน ก่อนหน้าที่คุณไม่อยู่ห้องเป็นลูกของคุณที่เปิดประตูให้พวกเราเข้ามาครับ”