เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 699

บทที่698 แด๊ดดี้ของลูกเขาขอแต่งงานเรียบร้อยแล้ว

เห็นข้อความวรรคยาวๆนั้นแล้ว เย่โม่เซินอ่านซ้ำอยู่หลายรอบอย่างตั้งอกตั้งใจ

ส่วนทุกคนที่เห็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลเสนอแผนการของตัวเองออกมา ดังนั้นแล้วจึงทำตามกันออกมาเป็นจำนวนมาก เขียนวิธีเอาใจเด็กกันออกมามากมาย แย่งกันพิมพ์ออกไป

เย่โม่เซินอ่านอยู่เป็นเวลานานจนรู้สึกปวดหัวขึ้นมา

ดังนั้นแล้วเขาจึงโทรหาเซียวซู่ทันที

แต่เซียวซู่ก็กำลังอาบน้ำอยู่ไง ในตอนที่ได้ยินเสียงวีแชทในโทรศัพท์ดังขึ้นมาเขาก็ไม่ได้สนใจ แต่ต่อมาก็มีเสียงการแจ้งเตือนวีแชทดังขึ้นมาไม่หยุด เร่งมาเหมือนอย่างกับจะมีใครตายยังไงอย่างนั้น

เขายังคิดว่าไอ้ตัวไหนที่มันวอนตายกัน นึกไม่ถึงว่าในห้องสนทนากลุ่มจะทำการส่งข้อความรัวกันเข้ามาขนาดนี้ ถ้าเขาออกไปจะต้องบล็อกไอ้คนนั้นแน่!

แต่ผลสุดท้าย...ก็มีสายโทรเข้ามา

ปกติแล้วในสถานการณ์แบบนี้คนที่โทรหาเขานั้นมีเพียงแค่สองประเภท ประเภทแรกคือคนส่งของ ประเภทที่สองคือ...

เซียวซู่นุ่งผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำมารับโทรศัพท์ด้วยสภาพที่ยังไม่ทันได้ล้างฟองสบู่บนร่างออกหมดเลยทีเดียว

“คุณ...คุณชายเย่?”

“เดี๋ยวนายช่วยทำสรุปข้อมูลในกลุ่มออกมา แล้วส่งมาที่อีเมลฉันหน่อย”

“ข้อมูลในกลุ่ม? สรุป?”

เมื่อกี้เขากำลังอาบน้ำอยู่ จึงไม่เห็นข้อมูลในกลุ่ม ดังนั้นแล้วในตอนที่ได้รับคำสั่งนี้จากเย่โม่เซินนั้น ตัวของเซียวซู่นั้นก็ยังงุนงงไม่รู้อะไรเลย

แต่ไม่รอให้เขาได้ตอบอะไรออกไป ทางฝั่งของเย่โม่เซินก็ได้วางสายไปเรียบร้อยแล้ว

เสียงตู๊ดๆดังออกมาจากโทรศัพท์ เซียวซู่จำต้องวางสายไปแล้วเข้าไปในกลุ่มวีแชท ไถเลื่อนจากด้านล่างขึ้นไปด้านบน เลื่อนอยู่นานกว่าจะพบต้นตอของเรื่องที่เกิดขึ้น

เชี้ยเอ๊ย!

คนพวกนี้บ้าไปแล้วหรือไง? ถือโอกาสตอนเขาอาบน้ำส่งกันมามากมายขนาดนี้!

นึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองอาบน้ำยังไม่ได้ล้างตัวเสร็จเรียบร้อยดี เซียวซู่ก็เลยต้องรีบวางโทรศัพท์ลง กลับไปยังห้องอาบน้ำล้างตัวจนสะอาดเอี่ยมอ่อง

หลังจากที่เขาออกมา ก็พบว่าข้อความก็เด้งขึ้นมาอีกครั้ง

เซียวซู่ “...”

ไอ้พวกเลว!

ดังนั้นแล้วเซียวซู่จึงไม่ทันได้กินข้าวด้วยซ้ำ ก็จำต้องขลุกอยู่กับการจัดการเรียบเรียงข้อมูลที่เย่โม่เซินต้องการอยู่อย่างนั้น

ทางด้านอีกฝั่งนึงนั้น

ในตอนที่เสี่ยวหมี่โต้วเข้าไปหาหานมู่จื่อ หานมู่จื่อยังคงกำลังนอนคลุมโปงหลับยาวอยู่เลย ในตอนที่เสี่ยวหมี่โต้ววิ่งเข้าไปหาเธอ ก็เอาแต่ร้องเรียกเธอหม่ามี๊ เรียกอยู่หลายครั้งต่อหลายครั้งกว่าหานมู่จื่อจะลืมตาขึ้นมา

เห็นเสี่ยวหมี่โต้วยืนอยู่ตรงหน้าเธอ หานมู่จื่อกะพริบตาออกมาเล็กน้อย คล้ายกับว่าจะไม่คาดคิดสุดๆ

“เสี่ยวหมี่โต้ว ลูกมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกันหา? แด๊ดดี้ของลูกไปรับลูกมาใช่มั้ย?”

พูดจบ เธอเลิกผ้าห่มผืนบางออกพลางส่งสัญญาณให้เสี่ยวหมี่โต้วซุกตัวเข้ามา

การกระทำนี้เป็นสิ่งที่พบเห็นบ่อยครั้งระหว่างสองคนแม่ลูก ในอดีตที่ผ่านมาเสี่ยวหมี่โต้วจะนอนด้วยกันกับหานมู่จื่อ มีบางครั้งที่เด็กน้อยตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำกลางดึก ในตอนที่กลับเตียงนั้นหานมู่จื่อจะเห็นเขาเลิกมุมผ้าห่มออกไปเล็กน้อยแล้วก็ปีนขึ้นมา

เป็นอย่างที่คิด เมื่อเห็นว่ามุมผ้าห่มเพิ่มขึ้นมา เสี่ยวหมี่โต้วก็รีบถอดรองเท้าออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วซุกเข้าไปนอนกับหานมู่จื่อทันที