เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 718
บทที่717 หลบหนี
ครืน——
สายฟ้าดูเหมือนจะกลืนไปครึ่งฟ้า
คนที่นอนอยู่บนเตียงเมื่อได้ยินเสียงฟ้าร้องขึ้นก็เลิกผ้าห่มลุกขึ้นนั่งทันที
ไฟในห้องถูกปิดไปหมดแล้ว ดูเหมือนจะเห็นร่างหนึ่งลุกขึ้นจากเตียงแล้วก็เดินออกไปในความมืดมิด เมื่อเดินไปถึงประตูก็คลำอยู่ชั่วครู่ ท้ายสุดก็เปิดประตูออก
ไฟทางเดินทำให้ภายในห้องสว่างขึ้น ในเวลาเดียวกันก็สว่างจนเห็นเป็นใบหน้าที่เครื่องสำอางแต่กลับดูเปล่งประกายของหานมู่จื่อ
เพียงแค่เธอก้าวเท้าออกไปด้านนอก ก็มีชายสองคนขวางไว้ที่ด้านหน้าของหานมู่จื่อ
“คุณหาน！”
หานมู่จื่อมองหน้าชายทั้งสองอย่างแปลกใจ ริมฝีปากขาวซีดขยับ: “พวกนาย…..”
“ด้านนอกไม่ปลอดภัย ประธานหานจึงสั่งให้พวกผมมาคอยเฝ้าด้านหน้าห้องของคุณมู่จื่อเพื่อคอยปกป้องครับ”
ปกป้องอย่างนั้นเหรอ?
หานมู่จื่ออดไม่ได้ที่จะกระตุกยิ้มแววเย้ยขึ้น: “ปกป้องหรือคอยจับตามองฉันกันแน่? ”
คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของชายทั้งสองแปรเปลี่ยนเป็นลังเล หันมองหน้ากันก่อนที่คนการจับตามองก็คือการปกป้องคุ้มครอง
การมาจับตามองเธอ ไม่ให้เธอออกไปด้านนอกที่ตอนนี้พายุเข้าฝนตกกระหน่ำแบบนี้ ถ้าหากเธอออกไปตอนนี้หล่ะก็จะต้องบาดเจ็บแน่นอน แต่ว่า…..
หานมู่จื่อกัดริมฝีปากของตัวเองก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็แล้วแต่ ตอนนี้ต้องให้ฉันไป ฉันมีเรื่องต้องออกไปทำ”
ชายหนุ่มทั้งสอง: “.......”
“ขอโทษนะครับคุณมู่จื่อ ประธานหานได้สั่งกำชับให้พวกผมเอาไว้แล้วว่า ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น คุณต้องอยู่ในที่พักของคุณไม่ให้ออกไปไหน”
“ถ้าฉันจำเป็นต้องออกไปหล่ะ? ”
“บอกเหตุผลครับ คุณมู่จื่อ ด้านนอกมืดมาก ทั้งยังฝนตกหนัก ถ้าหากคุณออกไป จะต้องมองไม่เห็นทางแน่ๆ ”
“......”
สิ่งที่ชายคนนั้นพูดทำเอาหัวใจของหานมู่จื่อจมดิ่ง
เส้นทางมันยากจะเดินทางอย่างนั้นเหรอ?
“ถอยออกไป! ” จู่ๆหานมู่จื่อก็ยกมือขึ้นผลักชายตรงหน้าให้ถอยออกไป ทำให้พวกเขาถึงกับผงะไป จากนั้นก็เดินออกไป
“คุณมู่จื่อ! ”
เมื่อทั้งสองได้สติ ก็สาวเท้าตามไปขวางเธอเอาไว้
“คุณมู่จื่อ อย่าทำให้พวกผมลำบากใจเลยครับ มันเป็นคำสั่งของประธานหานจริงๆ ด้านนอกตอนนี้พายุฝนแรงมาก ถ้าหากคุณออกไปตอนนี้จะเดินทางลำบากนะครับ”
“ไม่ใช่เรื่องของนาย ปล่อยฉัน”
มือของเธอถูกพวกเขาจับเอาไว้ หานมู่จื่อที่คิดอยากจะเดิน ก็ไปไม่ได้ เธอโกรธจนหน้าซีด เหยียบเข้าไปที่หลังเท้าของชายคนนั้น
เมื่อถูกเหยียบเข้าที่เท้าชายคนนั้นก็ร้องออกมา แต่ก็ไม่กล้าปล่อยหานมู่จื่อไป ทั้งยังเงยหน้าขึ้นบอกเพื่อนอีกคน “รีบไปบอกนายหานว่าคุณมู่จื่อตื่นแล้ว”
อีกคนพยักหน้า แล้วก็หันตัวหายไปอย่างรวดเร็ว
หานมู่จื่อไม่ต่อต้านขัดขืนอีก “ปล่อยฉัน พี่ฉันแค่ให้มาคอยดูฉัน ไม่ใช่บอกให้มามัดมือมัดเท้าฉันไม่ใช่หรือไง ตอนนี้ที่จับมือฉันอยู่ คือจะยังไง? คิดจะไม่ให้เกียรติฉันอย่างนั้นเหรอ? ”
ชายหนุ่ม: “.......”
ให้สิบกล้า เขาก็ไม่กล้าจะล่วงเกินเธอหรอก
หานมู่จื่อเป็นถึงน้องสาวแก้วตาดวงใจของหานชิงประธานบริษัทตระกูลหาน อีกทั้งยังเป็นคุณนายน้อยของบริษัทตระกูลเย่ ถึงแม้งานแต่งงาน….จะเกิดอุบัติเหตุขึ้นนิดหน่อยก็ตามที
แต่หากหาเย่โม่เซินพบ เธอก็จะอยู่ในตำแหน่งที่เกินจะอาจเอื้อม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่